Έγραψε ιστορία, λέει

Ξέπεσε εδώ και το να γράφει ιστορία κάποιος. Έγινε παιδικό παιχνίδι. Όποιος πάρει πένα στο χέρι τη γράφει όπως θέλει. Ο Ερσίν Τατάρ δεν χρειάστηκε καν πένα. Πήγε στην Αυστραλία, γύρισε και ήρθε. Καυχιέται λέγοντας «έγραψα ιστορία». Νομίζω ότι δεν είπε κάτι τέτοιο ακόμα και ο Χριστόφορος Κολόμβος που ανακάλυψε την Αμερική. Δεν είπε «έγραψα ιστορία». Να μην το ακούσουν οι Αβορίγινες. Θα σκάσουν στα γέλια. Τουρκοκύπριοι πήγαν στην Αυστραλία για πρώτη φορά πριν ογδόντα χρόνια, λέει. Από τότε πηγαινοέρχονται. Αν η Αγγλία είναι η δεύτερη πατρίδα των Κυπρίων, η Αυστραλία είναι η τρίτη. Η Τουρκία και η Ελλάδα; Δεν τις υπολογίζω για το χατίρι σας. Μήπως αυτές δεν είναι ούτως ή άλλως οι μητέρες πατρίδες του παιδιού; Πόσοι ανάμεσά μας θεωρούν την Κύπρο ως μητέρα πατρίδα; Δεν είστε περίεργοι γι’ αυτό; Εγώ είμαι. Για εμένα η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι σημαντικότερη από την απάντηση στο ερώτημα «πόσοι μείναμε;».

Όμως, πρέπει να πω το εξής: Οι υποστηρικτές των δύο κρατών ξέρουν τη δουλειά τους. Τους αρέσει να προκαλούν ενόχληση στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Έκτισαν τη στρατηγική τους πάνω σε αυτό. Αν νιώθει ενόχληση η ελληνοκυπριακή πλευρά από τις ενέργειες τις οποίες κάνουν, σημαίνει πως οι δουλειές παίρνουν τον δρόμο τους. Θεωρούν τον εαυτό τους επιτυχημένο. Γι’ αυτό είναι ικανοποιημένος ο Τατάρ. Η επίσκεψή του στην Αυστραλία εξόργισε τον νότο, λέει. Ενοχλήθηκαν πολύ. Τι να κάνει; Χαίρεται ο ανθρωπάκος! Κοιτάξτε, βγάζουν μερίδιο για τον εαυτό τους από τη νίκη που πέτυχαν οι Αζέροι έναντι των Αρμενίων στο Καραμπάχ. Λένε το εξής: «Η νίκη που επιτεύχθηκε στο Καραμπάχ είναι μεγάλη νίκη για την ΤΔΒΚ». Λιοντάρι μου! Τι πράγμα είσαι εσύ. Να παίζουν οι Αζέροι και εσείς να χορεύετε. «Τρία κράτη ένα έθνος». Ακόμα δεν υπολογίζονται οι Ουζμπέκοι, οι Τουρκμένοι, οι Καζάκοι και οι Κιργίσιοι. Γιατί; Μήπως θα τους θυμώσει ο Πούτιν ύστερα; Φωνάξτε «τρία κράτη ένα έθνος» εσείς. Και εγώ να φωνάζω «ένα κράτος, μία Κύπρος, ένας λαός»!

Μακάρι αυτοί να ήταν λίγο ξύπνιοι και οι αριστεροί μας όσο οι δούλοι. Εκείνοι προχωρούν προκαλώντας ενόχληση στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Ενώ οι δικοί μας δεν ξέρουν να προκαλούν ενόχληση στην Τουρκία. Όμως, ο δρόμος που πηγαίνει προς τη λύση και την ειρήνη εδώ περνάει μέσα από την πρόκληση ενόχλησης στην κυβέρνηση της Τουρκίας. Όχι από την κολακεία. Αλλά ποιος θέλει να ενοχλήσει την Τουρκία στην οποία εναπόθεσαν ελπίδες για να αρπάξουν καρέκλες. Δεν θα τη λες κατοχική. Δεν θα τη λες εισβολέα. Δεν θα τη λες καθόλου αποικιοκράτη. Δεν θα παραπονιέσαι καθόλου για τον πληθυσμό που μεταφέρθηκε. Δεν θα πιάνεις καθόλου στο στόμα σου τη λέξη ισλαμοφασίστας. Γι’ αυτό δεν υπάρχει απολύτως καμία αλλαγή, κανένα βήμα προς τα εμπρός και καμία υποχώρηση στην πολιτική της Τουρκίας για την Κύπρο. Ούτε διεθνώς στριμώχνεται η Τουρκία, ούτε στην Κύπρο.

Αν ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τη στριμώχνει, τι να κάνουν οι δικοί μας οι καημένοι; Ακούσατε τι είπε ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν της ΕΕ, Jean-Claude Juncker; Στο Κραν Μοντάνα έκαναν ένα πολύ θετικό βήμα οι Ταγίπ Ερντογάν και Μουσταφά Ακιντζί, όμως δεν επιτεύχθηκε επιτυχία λόγω της ελληνοκυπριακής πλευράς η οποία δεν ήταν έτοιμη να κάνει βήματα, λέει. Ακόμα δεν ξέρω τι είδους θετικό βήμα έκανε ο Ερντογάν στο Κραν Μοντάνα. Γιατί αξίζει αυτό τον έπαινο ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος δεν έδωσε κανένα γραπτό έγγραφο στον κ. Γκουτέρες; Επιπλέον, ο κ. Juncker δεν ξέρει ότι η Τουρκία ακολουθεί την πολιτική πως η μη λύση είναι λύση εδώ και 50 χρόνια; Να πω και το άλλο. Δεν ξέρει τα σχέδια της Αμερικής, της Αγγλίας και του ΝΑΤΟ; Δεν διάβασε καθόλου ιστορία; Δεν διάβασε σε καμιά βιβλιοθήκη πώς πικράθηκαν μεταξύ τους οι δύο κοινότητες στο νησί, τι έκαναν οι υπόγειες οργανώσεις, ποιοι έκαναν κομμάτια και διαίρεσαν την πατρίδα μας; Ή μήπως διάβασε μόνο εκείνους που έγραψαν ιστορία όπως τον Τατάρ; Είδαμε πολλούς σαν τον Juncker. Μήπως λίγο χάιδεψε την πλάτη της Τουρκίας ο Verheugen; Ή ο Sir David Hannay; Αυτοί είναι σαν τους απόστολους του Ταγίπ Ερντογάν.

Τι μας είχε πει ο Hannay όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει αν δεν υπάρξει λύση; «Θα γίνετε όλοι σας Λονδρέζοι». Δεν το βρήκε. Γίναμε Αυστραλοί! Ο Τατάρ γράφει ιστορία!