Ο εθνικός καφενές

«Οι σωστοί χειρισμοί για τη διαμόρφωση στρατηγικής σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο επιβάλλουν τον πλήρη συντονισμό όλων των πολιτικών δυνάμεων», δήλωσε, μεταξύ άλλων, η πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αννίτα Δημητρίου, η οποία ζητά από τον ΠτΔ, Νίκο Χριστοδουλίδη, να συγκαλεί το Εθνικό Συμβούλιο σε τακτά χρονικά διαστήματα. Πραγματικά απορώ για ποιο συντονισμό μιλά η κυρία πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Όταν μιλά για όλες τις πολιτικές δυνάμεις σίγουρα εννοεί τουλάχιστον όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Καμιά φορά όταν δεν έχουμε κάτι σοβαρό να πούμε, το να λέμε ό,τι μας έρθει στο κεφάλι μόνο κακό προκαλεί. Μήπως εννοεί ότι θα συντονιστεί το ΕΛΑΜ και η ΕΔΕΚ του ενιαίου κράτους και το ΔΗΚΟ του σωστού περιεχομένου, των προτάξεων, των νέων στρατηγικών και των μακροχρονίων με το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ;

Μέχρι και ο σημερινός ΔΗΣΥ είναι αμφίβολο αν μπορεί πλέον να συντονιστεί με τον ΔΗΣΥ του Γλαύκου Κληρίδη, ανεξάρτητα αν οι διακηρυγμένες θέσεις της προέδρου του αναφορικά με το εθνικό θέμα είναι σωστές. Μετά την εμφανή χειραγώγηση του ΔΗΣΥ, με την ανοχή και τη βοήθεια της ηγεσίας, από τον τέως ΠτΔ, ο οποίος μίλησε για δύο κράτη και πολιτική ανισότητα αντί πολιτική ισότητα, είναι αβέβαιο αν μπορεί να συντονιστεί με τη μορφή λύσης που άφησε ως παρακαταθήκη ο ιδρυτής του κόμματος. Στο θέμα της τακτικής σύγκλησης του Εθνικού Συμβουλίου, κάτι το οποίο ζητά η Αννίτα Δημητρίου, και πάλι δεν έχει νόημα και φτάνει τα όρια της ασυναρτησίας. Εκτός από ενημέρωση του Προέδρου προς τα κόμματα τι άλλο μπορεί να γίνει; Μήπως συζήτηση για τη βάση λύσης με την οποία τα πλείστα κόμματα διαφωνούν; Για παράδειγμα, τι μπορούν να προσφέρουν ο Μαρίνος Σιζόπουλος και ο Νικόλας Παπαδόπουλος οι οποίοι διαφωνούν ριζικά με τις θέσεις του Προέδρου; Σίγουρα έχουν κάθε δικαίωμα να ενημερωθούν αλλά αυτό μπορεί να γίνει είτε κατ’ ιδίαν είτε με εμπιστευτικές επιστολές.

Κάθε φορά που συνεδριάζει το Εθνικό Συμβούλιο οι δηλώσεις ορισμένων, μετά τη συνεδρία, μόνο κακό προσφέρουν στην εθνική μας υπόθεση. Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι ο διεθνής παράγοντας μας παρακολουθεί και συνεπώς κάθε αρλούμπα που ακούγεται αυξάνει την αναξιοπιστία μας διότι δίνουμε προς τα έξω το μήνυμα, που είναι δυστυχώς η μόνη αλήθεια, ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Πολλοί ισχυρίζονται ότι το Εθνικό Συμβούλιο, λόγω του συμβουλευτικού του χαρακτήρα, είναι απαραίτητο να συνεδριάζει. Μα είμαστε σοβαροί; Τι συμβουλές μπορεί να δώσει ο ηγέτης ενός κόμματος ο οποίος θεωρεί τη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, την οποία επιδιώκει ο ΠΤΔ, διχοτομική και μειοδοτική; Ο εθνικός καφενές, άλλως Εθνικό Συμβούλιο, είναι καιρός να παύσει να ασχολείται με το Κυπριακό. Το «τμήμα» του καφενέ που ασχολείται με το Κυπριακό θα πρέπει να κλείσει και να αντικατασταθεί από ένα άλλο Σώμα στο οποίο να μετέχει ο εκάστοτε ΠτΔ, ο Ε/Κ διαπραγματευτής, η διαπραγματευτική ομάδα και οι αρχηγοί των κομμάτων που συμφωνούν με τον ΠτΔ ως προς τη βάση λύσης. Καλή η συχνή επαφή του Προέδρου με τους αρχηγούς των κομμάτων αλλά αυτό μπορεί να γίνεται σε ένα σουβλατζίδικο, σε μια ταβέρνα ή σε ένα εστιατόριο όπου ελεύθερα οι πολιτικοί μας θα κουτσομπολεύουν και θα πετάνε τις αρλούμπες τους πιο άνετα παρά σε ένα επίσημο Σώμα. Ούτε το επιχείρημα της ενημέρωσης ισχύει. Ένας σοβαρός Πρόεδρος δεν αποκαλύπτει εθνικές στρατηγικές και πλαίσια δράσης σε ένα Σώμα όταν γνωρίζει πως ό,τι λεχθεί θα διαρρεύσει, τις πλείστες φορές, πριν τη λήξη της συνεδρίας. Όλοι θυμούνται το κόλπο που τους έστησε ο Γλαύκος Κληρίδης ο οποίος σε μια συνεδρία τους έδωσε διαφορετικά έγγραφα για να πιάσει αυτόν που διέρρεε πληροφορίες και προς έκπληξή του αποδείχθηκε ότι η μεγάλη πλειονότητα των πολιτικών αρχηγών διέρρεε πληροφορίες προς τα έξω.

Επιπρόσθετα είναι κοινό μυστικό το ότι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι ή ΜΜΕ, που ευνοούν συγκεκριμένους πολιτικούς, γνωρίζουν πάντα με κάθε λεπτομέρεια το τι διεμείφθη σε κάθε συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, ενίοτε πριν τη λήξη της συνεδρίας. Δυστυχώς ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στις συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο συγκροτήθηκε το 1976 από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ύστερα από την τουρκική εισβολή, δεν έχουν τις ελάχιστες ικανότητες για να λαμβάνουν μέρος. Πώς μπορούν ορισμένοι να συμμετέχουν σε ένα πολιτικό Σώμα το οποίο, υποτίθεται, εξετάζει τα πολιτικοστρατιωτικά δεδομένα και χαράζει την πολιτική γραμμή και τακτική που θα πρέπει να ακολουθήσει η ε/κ πλευρά αναφορικά με το εθνικό θέμα, όταν οι ίδιοι δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη πολιτική κρίση.

Καταλήγοντας, η πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αννίτα Δημητρίου, η οποία συχνά πυκνά θέτει θέμα και απαιτεί σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου, καλό θα ήταν να σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά της σύγκλησης με τη μη σύγκληση του Σώματος. Σίγουρα όταν το σκεφτεί νηφάλια θα αντιληφθεί ότι ίσως να είναι προς το εθνικό συμφέρον η μη σύγκληση του εθνικού καφενέ και να θεσμοθετηθεί η σύναξη των πολιτικάντηδών μας, τουλάχιστον μια φορά τον μήνα για φαγητό, ποτό και αρλουμπολογία. Έτσι και αλλιώς αυτό γίνεται στο Εθνικό Συμβούλιο με καφέ, αναψυκτικά και snacks. Ίσως να είμαστε η μόνη χώρα παγκοσμίως που το Εθνικό της Συμβούλιο δεν παράγει εθνική πολιτική παρά μόνο ασυναρτησίες, ανοησίες και πολλά άλλα ακαταλαβίστικα. Το δε πρόβλημα αυτό καταντά τραγωδία όταν μιλούμε για μια ημικατεχόμενη πατρίδα με ένα Εθνικό Συμβούλιο με προδιαγραφές φτηνού καφενέ.