«Don’t Look Up!» του Μαρίνου Κλεάνθους

Η ταινία “Don’t Look Up” που προβλήθηκε πριν 2 χρόνια, έδειχνε τις απεγνωσμένες προσπάθειες ενός καθηγητή, ο οποίος αφού τυχαία ανακάλυψε ένα μετεωρίτη που κατευθυνόταν με ταχύτητα στην γη, προσπαθούσε να ενεργοποιήσει την κοινωνία και τους κυβερνώντες για να λάβουν έγκαιρα μέτρα. Ο καθηγητής αν και παρουσίαζε σχετικές αποδείξεις, δυσκολεύτηκε να γίνει πιστευτός. Τα media τον αντιμετώπισαν ως “γραφικό” και οι προειδοποιήσεις του εν τέλει έγιναν αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης.

Ακόμα, όμως, και όταν ο μετεωρίτης ήταν πια ορατός με γυμνά μάτια στον ουρανό, κάποιοι λαϊκιστές επέμεναν να καλούν τους πολίτες να συνεχίσουν την ζωή τους με το εύηχο, μάλιστα, σύνθημα “Don’t Look Up!”. Στο τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο, τα δεδομένα αποδείχτηκαν πιο ισχυρά από τα λόγια και την ελπίδα. Και έτσι, ο μετεωρίτης κτύπησε τη Γη με ολέθριες συνέπειες.

Κανείς δεν θέλει να κινδυνολογεί. Και δεν είναι ευχάριστος ο ρόλος εκείνων που καμιά φορά κομίζουν αρνητικά μηνύματα.

Όμως , πάνω από ελπίδες, ευχολόγια και προσδοκίες, υπάρχουν τα στεγνά δεδομένα και γεγονότα. Τα οποία αν δεν υπολογιστούν έγκαιρα, εν τέλει μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε καταστροφή. Κόντρα σε ευσεβοποθισμούς και εύηχα συνθήματα.

Σήμερα, στον τόπο μας βρισκόμαστε σε μια παρόμοια κατάσταση.

Είμαστε ευάλωτοι σε μια σειρά από κινδύνους οι οποίοι ως άλλοι.... “μετεωρίτες” ήδη φαίνονται στον ουρανό να έρχονται κατά πάνω μας. Αλλά εμείς, δεν κάνουμε τίποτε!

Κάποιοι κίνδυνοι μάλιστα, όπως το κυπριακό, είναι πιο επικίνδυνοι από κάποιους άλλους, αφού βρίσκονται σε παρατεταμένη χειμερία νάρκη και ως ένα άλλο ηφαίστειο μας υπενθυμίζει την ύπαρξή του μόνο όταν αυτό βρυχάται πού και που. (Όπως για παράδειγμα συμβαίνει προσφάτως με την κρίση στην νεκρή ζώνη).

Το κλίμα, βλέπετε, της εποχής δεν ενθαρρύνει μια ουσιαστική συζήτηση για τα γεγονότα και τις πραγματικότητες . Προτιμούμε τους συναισθηματισμούς και με κομματικά ή πολιτικά γυαλιά μυωπίας, μετατρέπουμε κάθε θέμα σε ακόμη ένα πεδίο αντιπαράθεσης. Με αποτέλεσμα, εν τέλει “να μην κοιτάζουμε τις αποδείξεις που είναι μπροστά μας ψηλά στον ουρανό”, μοιάζοντας με τους τραγικούς πρωταγωνιστές της ταινίας που λέγαμε.

Δεν είναι , δυστυχώς, μόνο το κυπριακό.

Άλλοι κίνδυνοι είναι η διαφθορά, η εγκληματικότητα και η έλλειψη του κράτους πρόνοιας (Είναι, βέβαια, και η κλιματική αλλαγή, αλλά η αντιμετώπισή της απαιτεί παγκόσμιες συνέργειες και δεν είναι αποκλειστικό θέμα Κύπρου). Όλα αυτά ήδη διαβρώνουν τους θεσμούς. Έχουν κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο. Και όσο δεν αντιμετωπίζονται δημιουργούν άλλα παράπλευρα θέματα.

Και πως μπορούμε να σώσουμε την κατάσταση ;

Στην ταινία, αφού εξάντλησαν την συζήτηση για το οικονομικό όφελος που ενδεχομένως θα προέκυπτε από την εμπορική εκμετάλλευση του μετεωρίτη (!) αποφασίζουν να λάβουν μέτρα όταν είναι ήδη πολύ αργά.

Εμείς, σήμερα είμαστε σε χειρότερη κατάσταση για δύο κυρίως λόγους: εν πρώτοις διότι μεταξύ μας ούτε καν συμφωνούμε από ποιες απειλές κινδυνεύει η πατρίδα μας. Κατά δεύτερο, υπάρχει ευρύτερα η αίσθηση πως η ηγεσία μας αδυνατεί να αντιληφθεί τις πραγματικότητες. Και έτσι αφού “δεν κοιτάζει τις αποδείξεις” επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη.

Γι αυτό και σε όποιο κόμμα και αν ανήκει ο κάθε ένας από εμας, με όσες αμαρτίες, βάρη και λάθη μπορεί να κουβαλά, είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, οφείλουμε να κάνουμε το αυτονόητο. Ο καθένας μας, ελεύθερα να κρίνει τις καταστάσεις, να εκφράζεται και να διεκδικεί το καλύτερο για όσα ζούμε. Ταυτόχρονα, όσοι συμμετέχουμε σε κόμματα θα πρέπει να πιέζουμε τις ηγεσίες μας προκειμένου άμεσα, λογικά και ψύχραιμα να προωθηθούν πρακτικά μέτρα και να τεθεί μια στρατηγική για την επίλυση των προβλημάτων που μας πολιορκούν.

Αρκετά χάσαμε ήδη.

Και οι κίνδυνοι είναι ορατοί.

Και για τα κακά νέα, δεν φταίει ο αγγελιαφόρος!

*Ο Μαρίνος Κλεάνθους είναι αντιπρόεδρος τής ΔΗΠΑ.