PISA πελλάρες και πράσινα άλογα

Χαμηλά τα αποτελέσματα του PISA. Αμ πώς. Ζούμε σε μια βαθιά υλιστική κοινωνία. Κύπρος 2023, This is Cyprus. Who cares…

Το εύκολο κέρδος βρίσκεται στο στόμα των παιδιών καθημερινά. Με τι θα ασχοληθείς παιδί μου; «Δεν θα βρω να κάνω μια τράμπα κύριε; Όλοι αυτό κάνουν…», λέει ο Ηλίας και ξανακοιτά το κινητό… Ο Μάνος θα κάνει real estate, δεν χρειάζεται το σχολείο και έτσι από πρακτικό πετάχτηκε στο εμπορικό. Όχι ότι ήταν μαθητής του πρακτικού… Με το ζόρι έπαιρνε τη βάση. Ο Βάσος έχει ήδη κάνει τη δική του μικρή επιχείρηση στο Ίνσταγκραμ. Πουλάει παπούτσια που φέρνει με αφιλιέιτ μάρκετινγκ, όπως το λέει. Έχει πουλήσει εδώ και τρεις μήνες τέσσερα ζευγάρια αλλά η δουλειά θέλει υπομονή… Ο Ντίνος και ο Γιάννης έχουν φυσικά προχωρήσει παραπέρα και περιμένουν το επόμενο μπουλράν καθώς επένδυσαν σε κρυπτονομίσματα και περιμένουν. Πού θα πάει, δεν θα ανέβουν;

Μα φυσικά τα παιδιά κρατάνε τα κινητά και ενημερώνονται, γνωρίζουν τι γίνεται περισσότερο από τους ενήλικες που ενημερώνονται από την τηλεόραση. Και οι λογάριθμοι τους βομβαρδίζουν με τα ίδια και τα ίδια.

Και την ίδια στιγμή ζούνε την αποτυχημένη γενιά του '80-'90 των γονιών τους. Αυτών που γεννήθηκαν στην ευμάρεια της χρυσής δεκαετίας του '90, έζησαν την αποτυχία του χρηματιστηρίου, την απάτη των ακινήτων, βούτηξαν στα δάνεια για το κυπριακό όνειρο του μεγάλου σπιτιού, χρεωμένοι ακόμη, τους κούρεψαν, τους ξεγέλασαν ξανά με τη μείωση μισθών και την ίδια στιγμή γκρινιάζουν δικαιολογημένα για τα σκάνδαλα των κυβερνώντων, βλέπουν τη χλιδή να έρχεται από το εξωτερικό, τα ακριβά αυτοκίνητα δίπλα στα μικρά δικά τους που ανήκουν στην τράπεζα.

Με αυτά τα βιώματα οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολούνται με τεστ ή πράγματα που δεν έχουν όφελος οικονομικό. Ελάχιστοι διαβάζουν λογοτεχνία, ελάχιστοι προσπαθούν γιατί γουστάρουν τα μαθήματα (το περιεχόμενο είναι άλλο ζήτημα). Το ζητούμενο είναι οι βαθμοί. Τεστ PISA, πελλάρες και πράσινα άλογα χωρίς αντάλλαγμα δεν υπάρχει… Για ποιο λόγο;

Έτσι τους μάθαμε ως κοινωνία, αυτό βλέπουν να γίνεται γύρω τους. Αυτό κάνουν.

Και θα μπορούσαν φυσικά να γραφτούν πολλά. Για το απαρχαιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, την αναχρονιστική ύλη, για τα απογευματινά φροντιστήρια, τον κύκλο των χαμένων υπουργών… ένα σωρό.

Who cares… Σε μια βδομάδα θα έχουμε άλλα θέματα πιο σοβαρά να συζητάμε, τον δέκατο τρίτο, τα ψώνια, τις γιορτές, τα ταξίδια… The show must go on…