Ποιος φοβάται την πένα και το χαρτί;

Αφότου περίμενε τρία χρόνια, το Ανώτατο Δικαστήριο τελικά ανέγνωσε χθες την απόφαση. Διήρκεσε μιάμιση ώρα η ανάγνωση της απόφασης. Υπήρχαν τρεις δικαστές, δύο αποφάσεις. Είναι φανερό ότι οι δικαστές δεν κατάφεραν να πετύχουν ομοφωνία. Τι απόφαση είναι αυτή; Της υπόθεσης γελοιογραφίας/κολάζ. Ξέρετε, εκείνη η γνωστή ελληνική γελοιογραφία. Είχε αναρτηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά την επίσκεψη του Ταγίπ Έρντογαν στην Αθήνα. Εμείς είμαστε δημοσιογράφοι. Καθήκον μας είναι να ενημερώνουμε τον λαό σε όλα τα θέματα. Γι' αυτό την δημοσιεύσαμε και είπαμε «με ελληνικό μάτι». Μετά από σειρά ακροαματικών διαδικασιών που διήρκεσαν περίπου έναν χρόνο στο πρωτοδικείο, το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ μας και αθωωθήκαμε. Προσέφυγε στο εφετείο η γενική εισαγγελία, στην οποία δεν άρεσε η απόφαση. Το εφετείο άκουσε τελευταίο τις πλευρές και ανέβαλε επ' αόριστον την απόφασή του. Οι φάκελοι στο δικαστήριο είναι φουσκωμένοι. Η δουλειά των δικαστών είναι πολλή. Περιμέναμε τρία χρόνια για να αναγνωστεί η απόφαση της έφεσης. Και ιδού που αναγνώστηκε χθες.

Στον Ταγίπ Έρντογαν δεν άρεσε φυσικά η απόφαση του πρωτοδικείου πριν τρία χρόνια. Γι' αυτό υπέβαλε παράπονο και στην Άγκυρα. Και η ίδια αγωγή καταχωρίστηκε εναντίον μας και στο κακουργιοδικείο στην Άγκυρα. Δικάστηκα ερήμην. Μου επέδωσαν μόνο την αγωγή. Ούτε την ημέρα της ακρόασης γνωστοποίησαν, ούτε κάτι άλλο. Γνωστοποίησαν μόνο την απόφαση. Με καταδίκασαν σε φυλάκιση ενός έτους για προσβολή του Προέδρου Ταγίπ Έρντογαν στην υπόθεση γελοιογραφίας/κολάζ. Και ύστερα μετέτρεψαν μόνοι τους την ποινή σε χρηματικό πρόστιμο. Αυτό ήταν ένα μήνυμα προς το δικαστήριό μας. Τι είδους μήνυμα; «Κοιτάξτε, εσείς αποφασίσατε αθώωση, όμως εμείς επιβάλαμε ποινή. Κάνετε λάθος!» Προσέλαβαν και έναν δικηγόρο για εμένα στη δίκη στην Άγκυρα. Ούτε τον γνωρίζω, ούτε τον ξέρω. Δήθεν, με υπερασπίστηκε σε εκείνο το δικαστήριο. Μετά από το δικαστήριο, ζήτησε και χρήματα για δικηγορικές υπηρεσίες με συστημένη επιστολή που μου απέστειλε. Δεν εφάρμοσα καθόλου εκείνη την απόφαση, επειδή δεν αναγνωρίζω το δικαστήριο στην Άγκυρα και θεωρώ ασέβεια προς το δικό μας δικαστήριο την καταχώριση και εκεί της ίδιας αγωγής εναντίον μου.

Ξέρετε. Αργότερα καταχωρίστηκε εναντίον μου και δεύτερη αγωγή για ένα άλλο άρθρο στο κακουργιοδικείο στην Άγκυρα. Και εκεί επιβλήθηκε φυλάκιση περίπου ενός έτους. Όμως, αρνήθηκαν να ανακοινώσουν την απόφαση. Και θεώρησαν σωστό να μου παραχωρήσουν ελευθερία με επιτήρηση πέντε χρόνια. Δηλαδή, αν διαπράξω ξανά το ίδιο αδίκημα μέσα σε πέντε χρόνια, θα τεθεί σε ισχύ η απόφαση και η ποινή θα διπλασιαστεί. Έχω ακόμα δύο αγωγές που περιμένουν στην Άγκυρα. Δεν ξέρω αν κατέληξαν ή όχι. Ακόμα δεν μου γνωστοποίησαν την απόφασή τους.

Είναι πολύ σημαντική η απόφαση που ανέγνωσε χθες το Ανώτατο Δικαστήριο. Πρώτον, από την άποψη της ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου. Δεύτερον, από την άποψη της ανεξαρτησίας του δικαστηρίου μας. Ήμουν περίεργος αν θα επηρέαζε αυτήν την απόφαση η επιβολή φυλάκισης στην Άγκυρα για την ίδια υπόθεση. Σε τελική ανάλυση η ανάγνωση γινόταν στη σκιά της αγωγής στην Άγκυρα. Έστω και αν δεν πιστεύω ότι τα δικαστήριά μας είναι πλήρως ανεξάρτητα, ξέρω ότι σε αυτά τα δικαστήρια υπάρχουν δικαστές με συνείδηση και ελεύθερη γνώμη. Μέχρι σήμερα καταχωρίστηκαν εκατοντάδες ποινικές αγωγές εναντίον μου. Πήγα και ήρθα στο δικαστήριο εκατοντάδες φορές. Έχω ακόμα υποθέσεις που συνεχίζονται. Έναν φάκελο υποθέσεων που δεν είναι εύκολο να καταρριφθεί το ρεκόρ του. Υπήρξε και αγωγή που καταδικάστηκα σε φυλάκιση, υπήρξαν και αγωγές που αθωώθηκα. Στις περισσότερες υποθέσεις υπερασπίστηκα μόνος μου τον εαυτό μου. Συνταξιοδοτήθηκαν οι περισσότεροι δικαστές ενώπιον των οποίων εμφανίστηκα. Τώρα εμφανίζομαι ενώπιον των δικαστών παιδιών των συνταξιούχων δικαστών ενώπιον των οποίων εμφανιζόμουν.

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια ελευθερία που καταπιέζεται στη χώρα μας, η ελευθερία του Τύπου. Μήπως υπάρχει ελευθερία του Τύπου σε μια πατρίδα που δεν είναι ελεύθερη; Ναι, εκδίδονται εφημερίδες, γράφονται άρθρα, όμως όλα είναι εντός του πλαισίου που χαράσσει ο κατακτητής. Καίγεται όποιος βγει εκτός αυτού του πλαισίου. Κάτω από αυτές τις συνθήκες εκδίδουμε την καθημερινή εφημερίδα που βγάζουμε εδώ και 26 χρόνια. Δεν είμαστε μέλη υπόγειας οργάνωσης. Δεν έχουμε όπλα και βόμβες. Μόνο την πένα μας έχουμε. Και εκείνη δεν ρίχνει σφαίρες. Μόνο φωνή ρίχνει. Κάποτε τριαντάφυλλα. Κάποτε τσουκνίδες. Ποιος φοβάται την πένα, το χαρτί; Χθες κερδίσαμε εμείς αυτήν τη δίκη. Με πλειοψηφία του δικαστηρίου, όχι ομόφωνα. Είναι μια ιστορική απόφαση. Έχασε ο Ταγίπ Έρντογαν. Το δικαστήριό μας του είπε «αν εκεί είναι έτσι, εδώ είναι αλλιώς». Στην υπόθεση που εκείνος επέβαλε ποινή στην Άγκυρα, εδώ αποφασίστηκε αθώωση. Εδώ είναι Κύπρος, όχι Τουρκία. Να το μάθει όποιος δεν το ξέρει.