Ιατρεία σε πολυκατοικίες χωρίς προσβαση για ΑμεΑ και η νομοθεσία που αργεί

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες συζητήθηκε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής το θέμα της πρόσβασης ΑμεΑ και ατόμων με κινητικά προβλήματα σε υπηρεσίες υγείας. Όπως λέχθηκε στη συνεδρία, δεν είναι λίγα τα ιατρεία και τα ακτινοδιαγνωστικά κέντρα τα οποία δεν είναι προσβάσιμα σ ’αυτή την ομάδα ασθενών. Υπάρχουν ιατρεία στα οποία δεν μπορεί να μπει μέσα κάποιος που είναι σε τροχοκάθισμα και υπάρχουν και εκείνα όπου δεν διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για εξυπηρετούν τους ασθενείς αυτούς. Δεν διαθέτουν ειδικό εξεταστικό κρεβάτι κ.λπ. Το θέμα είναι ότι δεν τους αναγκάζει κανείς να είναι σε θέση να εξυπηρετούν τους ασθενείς αυτούς. Θα περίμενε κανείς ότι τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή του Γενικού Συστήματος Υγείας (ΓεΣΥ) θα είχαν προωθηθεί όλες οι απαραίτητες νομοθεσίες, μέσα από τις οποίες θα ελέγχεται η ποιότητα των υπηρεσιών υγείας που παρέχονται στους πολίτες αυτής της χώρας.

Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν ισχύει. Δεν είναι μόνο το θέμα της πρόσβασης ΑμεΑ σε ιατρεία, αλλά δεν υπάρχει και νομοθεσία που να λέει γενικότερα τι πρέπει να περιλαμβάνει ένα ιατρείο, τι χώροι πρέπει να υπάρχουν κ.λπ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα γιατροί να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ασθενείς μέσα σε διαμερίσματα πολυκατοικιών οι οποίες χρονολογούνται. Και αναρωτιέται κανείς: Πόσο ποιοτικές μπορεί να είναι οι υπηρεσίες υγείας που προσφέρονται σε έναν τέτοιο χώρο; Εκτός αυτού, ελέγχει κανείς την τήρηση υγειονομικών πρωτοκόλλων ή μάλλον, για να το θέσω σωστά, έχουν καθοριστεί τα υγειονομικά πρωτόκολλα που θα πρέπει να τηρούνται και το ποιος θα ελέγχει την τήρησή τους; Όπως μαθαίνουμε, το Υπουργείο Υγείας βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο στάδιο της συγγραφής νομοσχεδίου, το οποίο στην καλύτερη των περιπτώσεων σε 1-2 χρόνια θα οδηγηθεί, αν οδηγηθεί, ενώπιον της Επιτροπής Υγείας της Βουλής. Πρέπει να περάσει από τη Νομική Υπηρεσία, ύστερα να γίνουν οι διαβουλεύσεις με όλους τους αρμόδιους φορείς, να γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις, να οδηγηθεί ξανά στη Νομική Υπηρεσία, μετά στο Υπουργικό Συμβούλιο, και έπειτα στη Βουλή, στην οποία θα γίνουν και πάλι διαπραγματεύσεις, και δεν αποκλείεται το νομοσχέδιο να σταλεί πίσω στο Υπουργείο Υγείας. Αν το νομοσχέδιο προϋποθέτει προσλήψεις ατόμων που θα κάνουν τους ελέγχους, τότε στην παραπάνω διαδικασία προστίθεται ακόμα ένα βήμα, αυτό της έγκρισης από το Υπουργείο Οικονομικών, του οποίου η «αγάπη» για τη διασφάλιση ποιοτικών υπηρεσιών υγείας στους πολίτες είναι γνωστή. Φάνηκε και μέσα από το νομοσχέδιο για τα ασθενοφόρα, με το ΥΠΟΙΚ να κρατά αντίσταση απέναντι στο νομοσχέδιο για τη δημιουργία Εθνικής Υπηρεσίας Ασθενοφόρων, υπό το Υπουργείο Υγείας, με πρόσχημα τον κρατικό προϋπολογισμό.