Το κακό ξεκινάει από... Μέσα

Το περιστατικό της Αγίας Νάπας δεν ήταν άλλο ένα ξυπνητήρι του τι λαός είμαστε. Ήταν άλλη μία επιβεβαίωση για ποιον λόγο σε αυτόν τον τόπο έχουμε μάθει να προσπερνάμε κάποια γεγονότα χωρίς να μας επηρεάζουν καν. Χειρότερος δε απ’ όλο τον συρφετό που ακούστηκε στην εβδομάδα που πέρασε ήταν ο επιθετικός και ρατσιστικός λόγος πολιτών σε σχόλια στα Μέσα Ενημέρωσης, έναν λόγο που φυσικά τα ίδια τα Μέσα τον συντηρούν, αφού είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν μαζί τους (τα περισσότερα συμφωνούν) θεωρούν πως είναι απλώς… πελάτες και τα Μέσα επιχειρήσεις που πρέπει να λειτουργούν με τα θέλω του κοινού τους για να έχουν έσοδα. Και όσο προχωρούσαν οι μέρες τόσο πιο πολύ επιθετικά γίνονταν τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως τα σχόλια στις σελίδες του Facebook για τα Μέσα.

Είπε η κοπέλα πως δεν θέλει να γίνει το περιστατικό αφορμή για δικοινοτικές ταραχές, ήταν έτοιμοι να πάρουν τα όπλα στα σχόλια και να θυμηθούν ό,τι έγινε στην εισβολή. Έδινε μια συνέντευξη σε ένα Μέσο Ενημέρωσης; Πήρε αμέσως δημοσιότητα και ξεπέρασε τα 15 λεπτά που της αναλογούν, αφού εδώκαμέν της ήδη πολλή σημασία και «σατσιήν με τούντη τύπισσα που θέλει να φκάλει ριάλια». Και το πρόβλημα στο εν λόγω περιστατικό δεν είναι αν είναι Τουρκοκύπρια, αν είναι Ελληνοκύπρια, αλλά το γεγονός πως ο επιθετικός λόγος έγινε κτήμα κάποιων ανθρώπων, με αποτέλεσμα αυτός να έχει περάσει ήδη βαθιά στην κοινωνία.

Και είναι λογικό. Έτσι τους έχουν μάθει τα ίδια τα Μέσα Ενημέρωσης, στα οποία κάνουν τα σχόλιά τους. Τα οποία Μέσα είναι εξαιρετικά όταν βάζουν μια είδηση για τους ΑΠΟΕΛ / Ομόνοια, είναι κακά και πουλημένα όμως όταν μιλούν για Covid ή για ένα περιστατικό βίας ή για μετανάστες που έφτασαν στον τόπο μας. Οι γενιές του '60 και του '70 έζησαν στο πετσί τους την εισβολή και το αποτέλεσμά της, οπότε ο καθένας έβγαζε τα συμπεράσματά του. Η γενιά του '80 και μετά έμαθε την πραγματικότητα από τα Μέσα Ενημέρωσης. Και περάσαμε δύο δεκαετίες στις οποίες κυριάρχησε μια επιθετική συμπεριφορά και παρήχθη ένας άθλιος δημόσιος λόγος ο οποίος πέρασε στην κοινωνία. Γιατί κάθε βράδυ αν δεν ήσουν μετά το δελτίο των 20.00 με το G3, παλάσκες και κράνη, κάτι συνέβαινε. Κάθε μέρα οι κακοί Τούρκοι είχαν άλλο ένα προκλητικό επεισόδιο εναντίον μας, οι κακοί ξένοι έρχονταν να πιάσουν τις δουλειές των Κυπρίων (ενώ όταν φεύγουν οι Κύπριοι στο εξωτερικό δεν πιάνουν δουλειές άλλων, είναι επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό γιατί ως γνωστόν είμαστε από Αϊνστάιν και πάνω σε IQ). Τα αποτελέσματα αυτού του επιθετικού λόγου πέρασαν ήδη στην επόμενη γενιά, η οποία χωρίς αναστολές μπορεί να βρίζει θεσμούς, πολίτες, Μέσα Ενημέρωσης, να χτυπά ανελέητα από τουρίστριες μέχρι ντελιβεράδες στη Λεμεσό. Σε τέτοιο σημείο φτάσαμε που σου λέει πρέπει να επαινέσουμε την Αστυνομία, την Εισαγγελία επειδή… έκαναν τη δουλειά τους. Το αυτονόητο, δηλαδή. Ή να επαινέσουμε ακόμα και τον ίδιο τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ότι έδρασε, λέει, αμέσως με τις διαβεβαιώσεις στον Τατάρ. Μα εκείνο το επιθετικό κλίμα γυρίζει μπούμερανγκ σε αυτούς που το εδραίωσαν στην κοινωνία. Και δεν είναι αμέτοχοι. Ούτε καν τα ίδια τα Μέσα. Αφού το κακό έρχεται από Μέσα.