Είναι τελικά ισότητα των φύλων το 50-50 που ήθελε, αλλά δεν πέτυχε, ο νέος Πρόεδρος;

Ανάμεσα στα πολλά κριτήρια που έθεσε ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης για το Υπουργικό Συμβούλιο ήταν το 50% άντρες και 50% γυναίκες, σε μια προσπάθεια ίσης συμμετοχής των φύλων στην εξουσία. Είναι αλήθεια λοιπόν ότι στη νέα σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου συμμετέχουν περισσότερες γυναίκες από ό,τι τις προηγούμενες φορές. Εξίσου θετικό το ότι η πλειοψηφία των μελών του νέου Υπουργικού Συμβουλίου είναι νέοι 40-50 ετών, οι οποίοι ας ελπίσουμε ότι θα φέρουν στο τραπέζι νέες αντιλήψεις και πρακτικές οι οποίες συμβαδίζουν με το ρεύμα της εποχής. Ας επιστρέψουμε όμως λίγο στην ισότητα των φύλων. Από την πρώτη φορά που άκουσα τον νέο Πρόεδρο να μιλά για εκπροσώπηση 50-50, ομολογώ ότι κάπως κάτι με ξίνισε. Πολύ απλά διότι θέτει ως κριτήριο το φύλο για να καθορίσει αν ένα άτομο είναι ικανό να αναλάβει ή όχι μια θέση υπουργού ή υφυπουργού. Γιατί δηλαδή να μην είναι η εκπροσώπηση 70-30 υπέρ των γυναικών, αν και εφόσον υπάρχουν γυναίκες ικανές για να αναλάβουν τα συγκεκριμένα πόστα; Αν δηλαδή είχε βρει τις γυναίκες που χρειάζονταν για να καλύψει το 50% των θέσεων και υπήρχε άλλη μια γυναίκα η οποία έχει τα προσόντα για να αναλάβει άλλο υπουργείο ή υφυπουργείο, τότε δηλαδή θα την απέκλειε, επειδή είναι γυναίκα;

Ως ισότητα των φύλων ορίζουμε την κατάσταση της ίσης ευκολίας πρόσβασης σε πόρους και ευκαιρίες ανεξαρτήτως φύλου, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής συμμετοχής της λήψης αποφάσεων και της ίσης αντιμετώπισης από τον νόμο. Σύμφωνα με τη Unicef, ως ισότητα ορίζεται η απόλαυση ίσων δικαιωμάτων και ίσης μεταχείρισης από άνδρες, γυναίκες, αγόρια και κορίτσια σε όλες τις πτυχές της ζωής. Αυτό, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, σημαίνει ότι κάθε άτομο που έχει τις ικανότητες πρέπει να έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει μια θέση ανεξάρτητα από το αν είναι γυναίκα ή άντρας. Επαναλαμβάνω και υπογραμμίζω, «ανεξαρτήτως φύλου».

Από την άλλη, ο κ. Χριστοδουλίδης μας έταξε 50-50, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν κατάφερε να το πετύχει. Μπορεί να είχε όλη την καλή πρόθεση να το κάνει αλλά δεν τα κατάφερε, πολύ απλά διότι, όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, ακόμη και σήμερα, οι γυναίκες που πολιτεύονται ή που κατέχουν αξιώματα είναι λιγότερες από ό,τι οι άντρες. Όχι επειδή δεν έχουν τις γνώσεις, αλλά επειδή δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες. Πόσες γυναίκες κατέχουν αυτή τη στιγμή διευθυντική θέση σε κάποια πολυεθνική ή σε κάποιο υπουργείο; Όσες και να είναι, σίγουρα είναι λιγότερες από ό,τι οι άντρες διευθυντές. Εκτός αυτού, ακόμη και να κατέχει μια γυναίκα την ίδια θέση που κατέχει ένας άντρας, πολλές φορές δεν παίρνουν τον ίδιο μισθό. Κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά αλλά ο άντρας αμείβεται περισσότερα. Αυτό συνιστά διάκριση.