Το προφίλ του Κύπριου εθνικόφρονα

Όλα δείχνουν ότι τις επερχόμενες εκλογές θα τις κερδίσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Αναλύθηκε σε προηγούμενα άρθρα γιατί αυτό θα είναι καταστροφικό και θα οδηγήσει σε μια πενταετία χωρίς λύση και πιο κοντά στη διχοτόμηση. Για να αποφευχθεί τούτο πρέπει να συμφωνήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα να ψηφίσουν από κοινού τον υποψήφιο που θα περάσει δεύτερος τη δεύτερη Κυριακή. Πόσο ρεαλιστικό είναι τούτο στη σημερινή κυπριακή πραγματικότητα; Ως απάντηση αναδημοσιεύονται δύο άρθρα που γράφτηκαν πριν μερικά χρόνια και πιστεύω ότι είναι πάντα επίκαιρα. Το ένα αναφέρεται στον Κύπριο εθνικόφρονα και δημοσιεύεται πιο κάτω και το άλλο στον Κύπριο κομμουνιστή και θα δημοσιευτεί.

Ο Κύπριος εθνικόφρων είναι εξάπαντος οπαδός μιας των ομάδων που διακρίνονται για την ελληνικότητά τους. Δεν θα μπορούσε να ήταν και διαφορετικά, αφού η εθνικοφροσύνη σε αυτές τις ομάδες έχει βαθιές τις ρίζες. Υποστηρίζει μετά λατρείας την ομάδα του, ξέρει τα καθέκαστα που την αφορούν και βρίσκεται σε διαρκή ένταση όταν αντιμετωπίζει άλλες ομάδες μειωμένης ελληνικότητας. Πολιτικό κόμμα και ποδοσφαιρική ομάδα ταυτίζονται και ο φανατισμός μεταγγίζεται από το ένα στο άλλο δίκην συγκοινωνούντων δοχείων. Το κόμμα τους καθορίζει την ομάδα και αντίστροφα. Τα νεαρά βλαστάρια των εθνικοφρόνων είναι οργανωμένα στις ομάδες τους και μεταφέρουν τα βαθυστόχαστα συνθήματά τους μέσα στα γήπεδα. Τα συνθήματα εξυμνούν την ομάδα τους με λέξεις όπως «θρύλος», «θρησκεία» κ.ά., αλλά και στρέφονται ενάντια στην αντίπαλη ομάδα με απαξιωτικούς ή και υβριστικούς χαρακτηρισμούς που έχουν πάντοτε σχέση με την εθνική καθαρότητα. Ο εθνικόφρων θεωρεί όνειδος αν το παιδί του δεν είναι οπαδός της δικής του ομάδας και θα ήθελε να συναγελάζεται με παιδιά των ιδίων φρονημάτων.

Ένας καθαρόαιμος εθνικόφρων είναι οπωσδήποτε ελληνοχριστιανός, ταυτίζει τον Ελληνισμό με την Ορθοδοξία και έχει άριστες σχέσεις με την Εκκλησία. Εκκλησιάζεται τακτικά, σταυροκοπιέται εμφανώς και πολλάκις κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, οι μετάνοιές του είναι βαθιές και αγγίζουν μέχρι του δαπέδου. Νηστεύει όλες τις μέρες που επιτάσσουν οι ιεροί κανόνες (Τετάρτες, Παρασκευές, Σαρανταήμερα, Πενηνταήμερα, Δεκαπενταύγουστα) και περνά μετ’ ευλαβείας κάτω από τις άγιες εικόνες την ημέρα της Χάρης Τους. Αισθάνεται ιερόν δέος όταν φθάνουν στην Κύπρο τίμιες κάρες, άγια λείψανα, άγιες ζώνες, ιερές παντούφλες Αγίων και μετέχει στην υποδοχή τους έμπλεος αγαλλίασης και ευφροσύνης.

Ως γνήσιος Έλλην τιμά με κάθε μεγαλοπρέπεια τα εθνικά μας σύμβολα για τα οποία νιώθει υπερήφανος και πιστεύει ακράδαντα ότι είναι τα ωραιότερα του κόσμου. Υψώνει στο σπίτι του τη γαλανόλευκη σε όλες τις εθνικές επετείους και φέρει στο πέτο του χιαστί και τις δύο σημαίες του έθνους μας, της ξηράς και της θαλάσσης. Για όσους η ελληνικότητά τους ξεχειλίζει, μεταφέρουν τις ελληνικές σημαίες και μέσα στα γήπεδα, αφού αποτελούν το σύμβολο των εθνικών και ποδοσφαιρικών τους φρονημάτων. Θεωρεί ότι ο στρατός μας επιτελεί ύψιστον εθνικόν έργον και τον έχει σε πολλή περιωπή. Αν δε ο γιος του υπηρετήσει στα ΛΟΚ, αυτό αποτελεί δι’ αυτόν μεγίστην καταξίωση.

Ένας καθαρόαιμος εθνικόφρων είναι πεπεισμένος για την ανωτερότητα της φυλής μας. Από εδώ εξηγείται και η στάση του απέναντι στους ξένους, οι οποίοι, κατά την άποψή του, μολύνουν την ελληνική μας καθαρότητα, μας παίρνουν τις δουλειές και έτσι δικαιολογεί τη συμπεριφορά του η οποία μπορεί να είναι προσβλητικά λόγια ή και ξυλοφόρτωμα. Είναι κάθετα αντίθετος με τη χρηματοδότηση των μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων οι οποίοι είναι πρόξενοι όλων των δεινών που μας βρίσκουν. Είναι συμπαθών νεοφανών εξτρεμιστικών οργανώσεων και σε κρίσεις ειλικρίνειας δηλώνει πως χρειάζεται και σε μας μια δικτατορία. Σε ακραίες περιπτώσεις είναι σεξιστής και ομοφοβικός, με εκφραστή των ρατσιστικών του απόψεων τον γνωστό μυστακοφόρο βουλευτή, η δε λέξη «κομμουνισμός» του προκαλεί τουλάχιστον αλλεργία.

Στο εθνικό μας θέμα, οι απόψεις των εθνικοφρόνων είναι απόλυτες και δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα σε όσους δεν είναι καθαρόαιμοι Έλληνες. Αντιδρούν σε λύση ομοσπονδίας, ούτε που θέλουν να ακούσουν για ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους, αφού σε μια τέτοια περίπτωση, οποία καταισχύνη, δεν θα έχουμε ούτε ελληνική σημαία ούτε ελληνικό εθνικό ύμνο!