Πάντα υπάρχει μια γυναίκα

Κλείνει η δεκαετής περίοδος Αναστασιάδη στον νότο. Δεν λέω κλείνει μια εποχή. Απλώς κλείνει μια περίοδος. Πλέον θα αποσυρθεί και αυτός στη γωνιά του. Θα απολαύσει τη συνταξιοδότηση. Με τι θα τον θυμούνται πιο πολύ; Κραν Μοντανά, «χρυσά» διαβατήρια και Σεϋχέλλες. Τα νησιά των Σεϋχελλών στον Ινδικό ωκεανό αναφερόντουσαν για τον Μακάριο παλιά. Ο Μακάριος είχε σταλεί στην εξορία εκεί εκ μέρους της αγγλικής διοίκησης. Το 1956. Μάλιστα, λεγόταν ότι είχε αγοράσει και γη εκεί κατά τη διάρκεια της εξορίας του στις Σεϋχέλλες. Αυτός ο ισχυρισμός είχε δημοσιευθεί στον ελληνοκυπριακό Τύπο. Κατόπιν τούτου, καταχωρίστηκε αγωγή για την εφημερίδα που πρόβαλε τον ισχυρισμό. Η εφημερίδα έστειλε τον ανταποκριτή της στις Σεϋχέλλες για να αποδείξει την ορθότητα του ισχυρισμού της. Ο δημοσιογράφος που πήγε εκεί, βρήκε τη γη που αγόρασε ο Μακάριος, τη φωτογράφισε και το τεκμηρίωσε στο δικαστήριο. Παρά ταύτα, η εφημερίδα έχασε τη δίκη. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι το δημοσίευμα ήταν αληθές, όμως κακόβουλο.

Αν ο Μακάριος αγόρασε γη εκεί, ο Αναστασιάδης μετέφερε χρήματα στις τράπεζες εκεί. Είναι και αυτός ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους έπεσε σε δυσμένεια ο Αναστασιάδης, ο οποίος είπε ναι στο Σχέδιο Ανάν. Φυσικά, κλόνισε το κύρος του και το γεγονός ότι ο γαμπρός του φυγάδευσε χρήματα στο εξωτερικό πριν το κούρεμα των μεγάλων καταθέσεων στις τράπεζες, κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Εκείνοι που τον στήριξαν ένθερμα όταν εξελέγη για πρώτη φορά το 2013, αργότερα πέρασαν όλοι απέναντί του. Ο Αναστασιάδης που είπε ναι στο Σχέδιο Ανάν, όταν ακόμα και το ΑΚΕΛ είπε όχι, τότε είχε μαζέψει συμπάθεια και μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, όχι μόνο μέσα στην ελληνοκυπριακή. Δεν μπόρεσε να εμποδίσει την εκλογή του Αναστασιάδη στην προεδρία δύο φορές, το γεγονός ότι ο πατέρας του ήταν ένθερμος υποστηρικτής της ΕΟΚΑ-Β και μάλιστα λέγεται ότι ήταν υπεύθυνος κατά τη μαζική δολοφονία Τουρκοκυπρίων στην Τόχνη.

Η ελληνοκυπριακή κοινότητα εξέλεξε έναν αριστερό Πρόεδρο για πρώτη φορά το 2008. Ο Δημήτρης Χριστόφιας έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας του ΑΚΕΛ. Δεν ήταν αγαπητός ηγέτης εκ μέρους των δυτικών επειδή ήταν κομουνιστής. Επιπλέον, κρατούσε ζεστές, όπως παλιά, τις σχέσεις του με τη Ρωσία, παρά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Όμως, δεν πέτυχε στο έργο του και απογοήτευσε την κοινότητα. Μετά τον Χριστόφια, το ΑΚΕΛ κάπως δεν μπόρεσε να συμμαζευτεί. Ο Άντρος Κυπριανού που τον διαδέχτηκε ήταν ο πιο αφανής ηγέτης του ΑΚΕΛ. Και δεν τόλμησε καν να κατέβει υποψήφιος για την προεδρία του κράτους. Και εκείνον θα τον θυμούνται για το ότι αγκαλιάστηκε με τους κατοχικούς Τούρκους αξιωματούχους. Με τι το παρομοιάζω το γεγονός ότι η κοινότητα αγκάλιασε πάλι το εθνικιστικό ΔΗΣΥ και τον Αναστασιάδη, μετά την απογοήτευση που προκάλεσε ο Χριστόφιας; Με το γεγονός ότι οι Τουρκοκύπριοι αγκάλιασαν το UBP και τον Ντερβίς Έρογλου μετά την απογοήτευση που προκάλεσαν το CTP και ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Σημαίνει ότι στην Κύπρο όποιος πέσει στη θάλασσα, πιάνεται από το φίδι. Το 2009, το UBP κέρδισε τις εκλογές με συντριπτική πλειοψηφία. Το δε 2010, ο Ντερβίς Έρογλου ανέτρεψε τον Ταλάτ και πέρασε στη θέση του. Έτσι, ούτε στον νότο ούτε στον βορρά ήταν μακρά η διάρκεια της ζωής των γνωστών ως αριστερών κυβερνήσεων. Στο πρώτο χαστούκι νικήθηκαν και έφυγαν.

Όπως όλοι οι άλλοι Ελληνοκύπριοι ηγέτες, έτσι και ο Αναστασιάδης δεν μπορεί να κατηγορηθεί επειδή δεν μπόρεσε να λύσει το Κυπριακό. Αν δεν μπόρεσε να το λύσει ο πλέον εύστροφος Κληρίδης, πώς να το λύσει ο Αναστασιάδης; Ούτε οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες, είτε δεξιοί είτε αριστεροί, μπορούν να κατηγορηθούν επειδή δεν μπόρεσαν να λύσουν αυτό το πρόβλημα. Δεν έχουν πολιτική βούληση, άλλωστε. Πώς να το λύσουν; Ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους ηγέτες, μόνο του Ραούφ Ντενκτάς περνούσε ο λόγος του στην Τουρκία. Και εκείνος δεν χρησιμοποίησε το μυαλό του καλά. Πάντα ήθελε διχοτόμηση. Πάντα ήθελε να φέρει την Τουρκία εδώ. Δεν κλείσαμε εμείς το δεφτέρι του εδώ, ο Ταγίπ Ερντογάν το έκανε. Μόλις έχασε την επιρροή του πάνω στην κυβέρνηση της Τουρκίας, δεν κατέβηκε ξανά στις εκλογές εδώ. Το 2005 δεν έθεσε υποψηφιότητα ξανά και άφησε το προεδρικό.

Δεν μπορώ να ξέρω ποιος θα θυμάται τον Αναστασιάδη και πώς, όμως εγώ θα τον θυμάμαι με μια κουβέντα του. Ως γνωστόν, υπήρξε μια αεροπειρατεία και το αεροπλάνο οδηγήθηκε στην Κύπρο. Τι είχε πει ο Αναστασιάδης όταν έμαθε ότι μέσα στην υπόθεση υπήρχε μια γυναίκα; «Πάντα υπάρχει μια γυναίκα!». Ναι! Πάντα υπάρχει μια γυναίκα!