RescEU ή RescCY

Ο Χρήστος Μιχαηλίδης, σε ένα εξαιρετικό του άρθρο που δημοσιεύθηκε στον «Φιλελεύθερο» στις 16/12/2022 με τίτλο «Ποιους στέλνουμε στις Βρυξέλλες;», με ευκαιρία του θέματος της Εύας Καϊλή, αναφέρεται στο έλλειμμα δημοκρατίας στην Ευρώπη και κυρίως στον τόπο μας και μιλά για αναξιοκρατία και μετριοκρατία. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Δίκαια, εδώ και χρόνια, αναφερόμαστε σε έλλειμμα δημοκρατίας στην ΕΕ. Υπάρχουν όμως πολλές χώρες μέλη της, και η δικιά μας είναι μία από αυτές, που κουβαλούν χρόνια αυτό το έλλειμμα που λέμε ότι δεν υπάρχει στις Βρυξέλλες. Μιλώ για ουσιαστική δημοκρατία. Όχι τυπική. Αυτό προϋποθέτει: αξιοκρατία αντί της μετριοκρατίας που σε πολλά επίπεδα επικρατεί. Ιδίως στην πολιτική, που λέμε ότι είναι ένας πιστός αντικατοπτρισμός της κοινωνίας, ή αλλιώς, ότι έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν».

Ίσως από αβρότητα, που πάντα τον διακρίνει, ξεχνά ο αγαπητός Χρήστος το γεγονός ότι κατά την τελευταία δεκαετία, εδώ στον τόπο μας, αν και ξεκινήσαμε με το σύνθημά του «οι άριστοι των αρίστων», πολλοί «άριστοι» κατέληξαν στη Φυλακή ή ακόμα δικάζονται για ποινικά και άλλα αδικήματα. Με απλά λόγια, εδώ έχουμε ξεπεράσει τη μετριοκρατία και καταλήξαμε στον εξευτελισμό και στον ξεπεσμό.

Σωστά διερωτάται «ποιους στέλνουμε στην Ευρώπη» και ουσιαστικά υπονοεί με ποια κριτήρια επιλέγουμε τους ανθρώπους που μας εκπροσωπούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Όμως, η απλή και πειστικότατη απάντηση είναι το «This is Cyprus». Το αποτέλεσμα μιας νοοτροπίας διαφθοράς, απαράδεκτης σε μια μισή πατρίδα που υποτίθεται ότι αγωνίζεται για ελευθερία.

Βέβαια, ο Χρήστος Μιχαηλίδης δεν τα βλέπει όλα μαύρα, γιατί παραθέτει το παράδειγμα του Χρήστου Στυλιανίδη, του εμπνευστή του RescEU, που θα μείνει στην ιστορία στις θετικές συνεισφορές του ελληνισμού στην ενωμένη Ευρώπη. Δική του επινόηση και δημιουργία ενός μηχανισμού έτοιμου να προσφέρει βοήθεια στα κράτη μέλη, και όχι μόνο, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών.

Ακόμα προχωρεί ένα βήμα παρά πέρα και εξάρει τη συμβολή του Στυλιανίδη στη σύσταση του πρώτου Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής στην Ευρώπη, το οποίο από τους πρώτους μήνες της λειτουργίας του έφερε σημαντικά αποτελέσματα στον ελλαδικό χώρο.

Τον άνθρωπο που άφησε πίσω του ένα από τα σημαντικότερα έργα στην Ευρώπη και τώρα βοηθά τον ελλαδικό χώρο, εμείς εδώ στη μοιρασμένη μας πατρίδα «αναγνωρίσαμε» την προσφορά του και τον «ανταμείψαμε» δεόντως, μη επαναδιορίζοντάς τον στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι Ευρωπαίοι αναγνώρισαν και ακόμα αναγνωρίζουν την τεράστια σημασία του RescEU, αλλά εμείς, πιστοί στην αναξιοκρατία, δεν τον θεωρήσαμε ικανό να συνεχίσει.

Ο λόγος του μη διορισμού του, καθαρά κυπριακής νοοτροπίας και πρακτικής. Δεν μας στήριξε όσο περιμέναμε στην απάτη των «χρυσών» διαβατηρίων και η καθαρή διαφωνία του με τους τσαρλατανισμούς του Προέδρου στο Κυπριακό. Βλέπετε, το «χούι» του να διαφωνεί με τη διαφθορά και να είναι προσηλωμένος στην επανένωση του τόπου μας το διατηρεί εδώ και δεκαετίες, ανεξαρτήτως προσωπικού και πολιτικού κόστους. Όλοι θυμούνται την παραίτησή του από κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη, λόγω του σκανδάλου με τον τότε υπουργό των Εσωτερικών Ντίνο Μιχαηλίδη. Στο δε Κυπριακό, πάντα πιστός στις παρακαταθήκες του ιστορικού ηγέτη για λύση και απαλλαγή από την κατοχή.

Σίγουρα, ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι από τις περιπτώσεις που ναι μεν μας γεμίζει υπερηφάνεια αλλά ταυτόχρονα και λύπη. Σημαντικότατα τα επιτεύγματά του με το RescEU, ως Ευρωπαίος επίτροπος, και με το Αιγίς ως υπουργός Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά για εμάς σημαντικότερη θα ήταν η αξιοποίησή του για το RescCY. To Rescue Cyprus είναι αυτό που επείγει για εμάς. Τι να κάνουμε την πολιτική προστασία όταν έχουμε άμεση ανάγκη από εθνική προστασία.

Σε λίγες βδομάδες, έχουμε προεδρικές εκλογές, με το εθνικό μας θέμα να βρίσκεται στα τάρταρα. Τις δύσκολες, τραγικές αυτές στιγμές, ο Mr RescEU απουσιάζει από το RescCY. Η εμπλοκή του στο Κυπριακό θα μπορούσε να ήταν η ελπίδα μας για τη σωτηρία της πατρίδας μας. Και όμως, αν και θα ήταν το αυτονόητο, απουσιάζει από την εκλογική διαδικασία. Ο άνθρωπος που έλαβε μέρος σε πολλές φάσεις του Κυπριακού, στο προσκήνιο αλλά κυρίως στο παρασκήνιο, ένας εκ των πρωτεργατών της ένταξής μας στην ενωμένη Ευρώπη, με αποδεδειγμένη αξιοπιστία στις Βρυξέλλες και στην έδρα του ΟΗΕ και που θα μπορούσε να συνενώσει τις δυνάμεις της λύσης, δεν είναι καν υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Οι εκ του πονηρού δικαιολογίες ορισμένων ότι δεν τον ενδιαφέρει πλέον η Κύπρος είναι επιεικώς απαράδεκτες και στόχο έχουν την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων και φιλοδοξιών. Ο Χρήστος Στυλιανίδης ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Έλληνα Πρωθυπουργού για να βοηθήσει την Ελλάδα στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και τα κατάφερε. Κάθισε σε ένα ναρκοπέδιο και επιβίωσε. Όμως, η συμμετοχή του στην ελληνική κυβέρνηση είναι υπό την ιδιότητα του τεχνοκράτη. Μάχιμος πολιτικός είναι στην ιδιαίτερή του πατρίδα, με περγαμηνές εντιμότητας και προσήλωσης σε εθνικούς στόχους. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όμως αυτή είναι η ηθική και η νοοτροπία του. Μακριά από τις κάμερες και τα μεγάλα λόγια και κοντά στα έργα και στις πράξεις.

Δεν τον εκμεταλλευτήκαμε για να μας τιμήσει για ακόμα μια φορά ως επίτροπος, αλλά το χειρότερο, δεν τον εκμεταλλευτήκαμε στην προσπάθεια, στον αγώνα θα έλεγα, για τη σωτηρία της πατρίδας μας. Μικροπολιτικές ορισμένων και εμμονικές φιλοδοξίες δεν του επέτρεψαν να είναι στην πρώτη γραμμή στον αγώνα για λύση και επανένωση.

Ως παιδί της Πράσινης Γραμμής, όπως συχνά δηλώνει ο ίδιος, γνωρίζει τον πόνο της διαίρεσης και της διχοτόμησης.

Σωστά, λοιπόν, τα σχόλια του Χρήστου Μιχαηλίδη για τα επιτεύγματα Στυλιανίδη στην Ευρώπη και πρόσφατα στην Ελλάδα. Όμως, για εμάς, αυτό που μας καίει είναι το RescCY παρά το RescEU. Δυστυχώς, ο άνθρωπος που θα μπορούσε να φέρει εις πέρας αυτό το δύσκολο έργο είναι, παρά τη θέλησή του, απών.