Ο Μέσι και ο αλατοχασάπης

Το βίντεο από τον τελικό με τον Μέσι και τον γνωστό από τα social media αλατοχασάπη με τις ακριβές μπριζόλες κυκλοφορεί εδώ και μέρες στο ίντερνετ. Τα αρνητικά σχόλια: «ποιος τον άφησε να μπει στο γήπεδο ή ποιος είναι αυτός που τραβάει τον Μέσι ή ποιος είναι αυτός που κρατά το Παγκόσμιο Κύπελο μαζί με τον Ντι Μαρία ή ποιανού είναι φίλος και πήρε άδεια εισόδου στο γήπεδο όταν απαγορεύεται σε όλους τους υπόλοιπους, σχετικούς ή άσχετους;« υπάρχουν παντού και κυρίως υπάρχει μια άσχημη αίσθηση για την εικόνα.

Οι ποδοσφαιριστές προετοιμάζονταν για μήνες, άφησαν τις ομάδες τους, τις οικογένειές τους, κάνοντας αγώνες και προπονήσεις για να απομείνουν από τους 800 ποδοσφαιριστές περίπου που συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Κύπελο, οι 25 παγκόσμιοι πρωταθλητές, οι οποίοι θα μπορούσαν να γιορτάσουν στον χώρο του γηπέδου. Και εμφανίζεται ο χασάπης του αλατιού με τα γνωστά ακριβά εστιατόρια που έγινε γνωστός από το Τικ Τοκ να τραβάει από το χέρι τον Μέσι, να κτυπάει και να τραβάει το κύπελλο από τους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές.

Και αρχικά, αφού αναλογιστεί κανείς όλες τις πιο πάνω ατάκες που γράφονται στα social media, αναρωτιέται ποιον να ήξερε, άραγε, από εκείνην την παρέα (την ίδια ίσως που έπιασε από κοντά την Εύα Καιλή) και του βγάλανε διαπίστευση για είσοδο στο γήπεδο, ή πόσο έχει ξεπέσει η FIFA ώστε να επιτρέπει σε οποιονδήποτε να κάνει αυτό που έκανε ο Νουσρέτ Σάλτμπαε, χωρίς να αντιλαμβάνεται καθόλου πόσο άκομψο είναι να θέλει να οικειοποιηθεί λίγη από τη λάμψη των παγκόσμιων πρωταθλητών ή να βεβηλώνει μια τέτοια ιστορική στιγμή όπως εκείνη.

Γιατί εκατομμύρια άνθρωποι χαρήκανε για τη νίκη της Αργεντινής, όπως και ο ποδοσφαιρικά άσχετος αρθρογράφος της στήλης ταύτης. Αλλά κανείς από όλα αυτά τα εκατομμύρια δεν θεώρησε ότι θα μπορούσε να κυνηγάει τον Μέσι ή τους υπόλοιπους μέσα στο γήπεδο για να βγάλει φωτογραφία ή να ακουμπήσει το ξένο τρόπαιο, ή ότι θα το επέτρεπε η FIFA ή η διοργανώτρια χώρα να γίνει.

Με τον ίδιο τρόπο οι ασήμαντοι άνθρωποι επιδιώκουν να προβάλλονται ενίοτε και περιστασιακά. Αξιωματούχοι χωρίς λόγο ύπαρξης που κυνηγούν τους αθλητές και τους προπονητές τους για φωτογραφίες, επίσημοι που βάζουν τα λαμπερά τους κοστούμια για να τιμηθούν σε γιορτές και εκδηλώσεις για κάτι που δεν έχουν σχέση και, ακόμα χειρότερα, για να λάμψουν στην κατάθεση στεφάνου, να μιλήσουν με στόμφο και έπαρση για τον ήρωα…

Και αν είσαι περήφανος για την ξένη επιτυχία ή τον αθλητή σου, ή ακόμα για τον μαθητή σου, δεν είναι κακό και μπράβο σου. Αλλά μην τον κυνηγάς να βγάλει μαζί σου φωτογραφία ή να σου δώσει λίγη από τη λάμψη του. Άφησέ του χώρο, και αν έχει να κάνει και μαζί σου, θα έρθει να σε βρει αυτός…