Επιβολή των όρων μας στους Ελληνοκύπριους με τον φόβο των δύο κρατών

Εξέφρασε την άποψή του σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί στο Κυπριακό και ο Οζντίλ Ναμί, ο οποίος βρίσκεται μακριά από την ενεργή πολιτική, εδώ και μακρό χρονικό διάστημα. Είπε το εξής: «Οι Ελληνοκύπριοι ψηφοφόροι πρέπει να ερωτηθούν αν θέλουν διαζύγιο ή ομοσπονδία και όχι το στάτους κβο ή ομοσπονδία». Σύμφωνα με τον Ναμί, οι συνομιλίες πρέπει να ξεκινήσουν από το σημείο που έμειναν και να τελειώσουν. «Πρέπει να ορίσουμε στην αρχή της υπόθεσης τι θα γίνει, αν οι Ελληνοκύπριοι πουν πάλι όχι στο σημείο που τελειώσουν» (δηλαδή όταν ξεκινούν οι συνομιλίες πρέπει να λεχθεί στους Ελληνοκύπριους ότι είτε θα δεχτείτε είτε θα τελειώσει εδώ αυτή η υπόθεση). Η δε «προσωπική άποψη» του Ναμί είναι ότι πρέπει να υπάρχει πορεία προς τα δύο χωριστά κράτη, αν δεν υπάρξει πάλι αποτέλεσμα. Λέει το εξής: «Έστω και αν πιάνουμε πουλιά στον αέρα, ενόσω δεν υπάρχει κόστος για την αποχώρηση από το τραπέζι, δεν είναι δυνατόν να φτάσουμε σε λύση με τους Ελληνοκύπριους».

Ο Ναμί δεν αναφέρεται καθόλου στον ρόλο της Τουρκίας. Πάντα κατηγορεί την ελληνοκυπριακή πλευρά. Μόνο σε αυτούς φορτώνει τη μη λύση. Δηλαδή, αν επιμένουμε στις εγγυήσεις της Τουρκίας και η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν τις αποδεχτεί και πει όχι, πρέπει να θεωρηθεί η πλευρά που προκαλεί χαλάστρα και να τιμωρηθεί! Πάλι να γίνει έτσι, αν δεν αποδεχτούν τον χάρτη που θα υποβάλει η Τουρκία. Αφού δεν υποχωρεί καθόλου η Τουρκία, η ελληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να αποδεχτεί όλους τους όρους της Τουρκίας, δηλαδή. Έτσι, κύριε Οζντίλ; Πρέπει να τους επιβληθεί η καταβολή του τιμήματός του, όχι με τα δύο ίσα κυρίαρχα κράτη. Έτσι δεν είναι; Εγώ αυτό κατάλαβα από τις δηλώσεις σου.

Ξέρω ότι οι ομοσπονδιακοί της τουρκικής πλευράς και οι ομοσπονδιακοί της ελληνικής πλευράς έχουν διαφορετικές απόψεις σε μερικά θεμελιώδη θέματα και δεν συμφωνούν. Και πρώτα και κύρια στις εγγυήσεις. Ακόμα δεν άκουσα κανέναν Ελληνοκύπριο ομοσπονδιακό να λέει ότι αποδέχεται μια συμφωνία στην οποία θα μπορούσε να γίνει εγγυήτρια ξανά η Τουρκία. Και το θέμα των εγγυήσεων εκμηδενίζει όλα τα υπόλοιπα σημεία που έχουν συμφωνηθεί. Επιπλέον, δεν πιστεύω ότι θα επιτευχθεί συμφωνία και στον χάρτη.

Μόλις εξελέγη ο Μουσταφά Ακιντζί το 2015, βρεθήκαμε αντιμέτωποι. Και δεν μιλήσαμε καθόλου ποτέ ξανά κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας του. Το θέμα που μας έφερε αντιμέτωπους ήταν το ζήτημα του διαπραγματευτή. Εμείς προτείναμε τον Αλί Ερέλ στον Ακιντζί. Όμως, εκείνος είχε λάβει ήδη την απόφασή του. Προτίμησε τον Οζντίλ Ναμί.

Ουσιαστικά, η Άγκυρα ήθελε τον Ναμί. Όταν το αποκαλύψαμε αυτό στην εφημερίδα, σύμφωνα με στοιχεία που κατείχαμε, ο Ακιντζί δυσαρεστήθηκε. «Οι φίλοι μου με μαχαιρώνουν πισώπλατα», είπε. Και αυτή ήταν μια αφορμή. Μετά τη μετάβασή του στο Προεδρικό, δεν είχε το θάρρος να συνεχίσει τη φιλία του και την οικειότητά του με κάποιους που καβγάδιζαν με την Τουρκία, όπως εμείς. Αν και διέκοψε από την αρχή όλες τις σχέσεις του με την εφημερίδα μας και εμάς, πάλι κατηγορήθηκε εκ μέρους των διαβολέων ότι είχε σχέσεις μαζί μας. Έβγαλαν από τα αρχεία τους και δημοσίευσαν φωτογραφίες του από τότε που ήμασταν μαζί. «Ο Ακιντζί είναι χέρι με χέρι με τους προδότες εχθρούς της Τουρκίας», είπαν. Παρά το γεγονός ότι είναι ένα άτομο που υποστηρίζει ότι πρέπει να στέκεσαι όρθιος, δεν μπόρεσε να σταθεί όρθιος απέναντί τους. Προσπάθησε να αποδείξει ότι δεν είχε σχέση μαζί μας, ακόμα και μη στέλνοντάς μας συγχαρητήριο μήνυμα κατά τη γενέθλια μέρα της εφημερίδας μας, όμως πάλι δεν μπόρεσε να τους πείσει. Η πρώτη και τελευταία σχέση που είχε με την εφημερίδα μας κατά τη διάρκεια της πενταετούς του θητείας ήταν ότι βγήκε από τη Βουλή και επενέβη στα γεγονότα, όταν λιθοβολείτο η εφημερίδα μας στις 22 Ιανουαρίου 2018. Και αυτό ήταν αρκετό για τους εχθρούς του. Κόστισε πολύ ακριβά στον Ακιντζί. Ο Ταγίπ Ερντογάν διέκοψε τις σχέσεις του μαζί του. Διέκοψε ακόμα και τον διάλογο. Και αυτό το μίσος παρατάθηκε μέχρι την ανατροπή του Ακιντζί το 2020.

Αναμφίβολα, ο Αλί Ερέλ ήταν το πιο κατάλληλο άτομο για διαπραγματευτής. Όμως, δεν τον ήθελε ο Ταγίπ Ερντογάν. Είχε διαγραφεί και εκείνος. Δεν εκπλήττομαι με αυτά που λέει τώρα ο Οζντίλ Ναμί. Να αναγκάσουμε τους Ελληνοκύπριους να αποδεχτούν τους όρους της Τουρκίας με τον φόβο των δύο κρατών. Να επιβάλουμε και τις εγγυήσεις της Τουρκίας και τον χάρτη που θέλουμε και την υπηκοότητα των ατόμων με καταγωγή από την Τουρκία. Και ο Μουσταφά Ακιντζί δεν κατηγόρησε την Τουρκία κατά τη διάρκεια της θητείας του. Μόνο τους Ελληνοκύπριους κατηγόρησε. Πάντα σε εκείνους φόρτωνε τη μη λύση. Κοντολογίς, άνοιξε και ο Ακιντζί τον δρόμο της Τουρκίας, όπως ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Και ιδού η κατάσταση στην οποία ήρθαμε. Δεν μιλάει μόνο ο Τατάρ για δύο ίσα κυρίαρχα κράτη. Αυτή είναι η επιθυμία που υπάρχει και στην καρδιά της αντιπολίτευσης. Κανείς δεν υπάρχει να δώσει τη ζωή του για την ενωμένη Κύπρο. Πολλοί είναι αυτοί που λένε «πεθαίνω Τουρκία μου, πεθαίνω»…