«Είναι επικίνδυνος» του Χρυσόστομου Περικλέους

«Η λέξη ‘αξιοπιστία’ κυνηγά τον κάθε υποψήφιο. Αυτό σημαίνει ότι οι θέσεις που αναπτύσσουν σε κάθε προεκλογική συζήτηση θα πρέπει να αντιδιαστέλλονται με τις πράξεις τους

Κυριάκος Πιερίδης Πολίτης, 8.10.2022

Καθώς διάβαζα τη σημαντική αυτή επισήμανση Πιερίδη, είδα αμέσως μπροστά μου τον υποψήφιο για την προεδρία Νίκο Χριστοδουλίδη. Ο οποίος μιλά για το τι δέον ωσάν να κατέβηκε από τον ουρανό. Ωσάν να μην τον αφορά η δεκαετής διακυβέρνηση Αναστασιάδη. Ωσάν να μην τον αγγίζουν τα χρυσά διαβατήρια, η διαφθορά, η διαπλοκή, το «έγκλημα στο Κραν Μοντανά». Ωσάν ο μύθος που με αυτόν αποκοίμιζε τους ιθαγενείς για το Βαρώσι, για τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας, για τις τριμερείς συμμαχίες, για τον East Med, όλα αυτά μαζί, να ήταν απλώς εκτέλεση εντολών άνωθεν. Αυτά ίσχυαν τον καιρό των Λουδοβίκων. Στις δημοκρατίες, ο υπουργός που διαφωνεί με τον Πρόεδρο σε μείζονος σημασίας ζητήματα –όπως όλα τα πιο πάνω- δηλώνει τη διαφωνία του και φεύγει. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν το έκανε ποτέ. Και αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι οποιαδήποτε αναφορά στο πολιτικό του παρελθόν.

Με ερέθισμα την επισήμανση Πιερίδη, ανάτρεξα στην τριλογία του Μακάριου Δρουσιώτη, Συμμορία, Έγκλημα στο Κραν Μοντανά, Κράτος Μαφία όπου δίνεται, με τεκμηρίωση που δεν έχει αμφισβητηθεί από κανένα, μια κριτική καταγραφή της διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Εστίασα στον Νίκο Χριστοδουλίδη καθώς υπήρξε ο πιο στενός του συνεργάτης, ο εξ απορρήτων του Προέδρου όλα αυτά τα χρόνια. Δίνω πιο κάτω όσα σημαντικά αποκόμισα, όσο πιο συνοπτικά:

1. Ενόσω ο Αναστασιάδης, με όλες τις αντιφάσεις και την έλλειψη σταθερής στοχοπροσήλωσης, κινείτο προς τη λύση (μέχρι το Μον Πελεράν, Νοέμβρης 2016), ο Χριστοδουλίδης, με πάγιες εμμονές στις στερεότυπες αντιλήψεις του υπουργείου Εξωτερικών («βαθύ κράτος» το αποκαλούσε ο Αναστασιάδης), χρησιμοποιούσε κάθε πλάγιο τρόπο (κρυψίνοια, στρεβλές διαρροές, αρνητικές διατυπώσεις) για να υπονομεύει την πορεία.
2. Όταν (Οκτώβρης 2014) η Ρωσία, εμπόλεμη στη Συρία, πραγματοποιούσε ναυτικές ασκήσεις νοτιοανατολικά της Κύπρου οι οποίες συνέπεσαν για 48 ώρες με έρευνες του Μπαρμπαρός βόρεια της Κύπρου, ο Χριστοδουλίδης, υπηρετώντας τη διαπλοκή Αναστασιάδη με τη Ρωσία, υπέβαλλε με εμβόλιμα δημοσιεύματα καθώς και με δημόσιες δηλώσεις, πως οι ρωσικές ασκήσεις αποτελούσαν πράξη στήριξης προς την Κύπρο έναντι της Τουρκίας. Ψευδές.
3. Ενεργώντας ως έμπιστος σύνδεσμος του Αναστασιάδη με τη ρωσική πρεσβεία έδινε στους Ρώσους τόσο τις προτάσεις μας στις συνομιλίες όσο και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά την κρίσιμη περίοδο της προσάρτησης της Κριμαίας.
4. Σε πλήρη σύμπλευση με τον Έλληνα ΥΠΕΞ Κοτζιά, ο οποίος είχε στενές διασυνδέσεις με το καθεστώς Πούτιν και ο οποίος πρωταγωνιστούσε στην παρεμπόδιση του Αναστασιάδη να κάνει βήματα στο Κυπριακό, ο Χριστοδουλίδης διαδραμάτισε αρνητικό ρόλο στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού και, σε κρίσιμες στιγμές, οι παρεμβάσεις του προς τον Αναστασιάδη άσκησαν καθοριστική επίδραση σε υπαναχωρήσεις του Προέδρου σε βαθμό που κλόνισαν και την αξιοπιστία του έναντι τόσο του συνομιλητή του (Ακιντζί) όσο και της διεθνούς κοινότητας.
5. Ο υπόγειος –και χωρίς λογοδοσία- ρόλος του ζεύγους Χριστοδουλίδη/Καρσερά (και οι δυο σε θέσεις κλειδιά στο προεδρικό) συνήργησε στο μπλοκάρισμα και τελικά στην πλήρη ανατροπή της δρομολογημένης τότε πορείας διμερούς συνεννόησης με την Τουρκία, η οποία είχε ισχυρότατα κίνητρα να συμβάλει θετικά στη λύση με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της στο σύστημα αγωγών φυσικού αερίου προς την ΕΕ. Με βάση το τεράστιο αυτό πρότζεκτ, το οποίο διέγραψε ο Μπάιντεν στον Αναστασιάδη κατά την επίσκεψή του στην Κύπρο (Μάης 2014) και το οποίο διαλάμβανε αγωγούς από τον Αραβικό Κόλπο και την Αν. Μεσόγειο –μέσω Κύπρου και Τουρκίας- ως την Ευρώπη, καθιστούσε την Κύπρο παγκόσμιο κόμβο για το φυσικό αέριο. Μοναδική προϋπόθεση η επίλυση του Κυπριακού και η αποκατάσταση σχέσεων με την Τουρκία. Μόνος κερδισμένος από τη ματαίωση αυτού του πρότζεκτ, η Ρωσία του Πούτιν.
6. Το ζεύγος Χριστοδουλίδη/Καρσερά κατέβαλαν υπόγεια προσπάθεια, με ψευδή πληροφόρηση προς το γραφείο της Μογκερίνι, για να ματαιώσουν συνάντηση Ακιντζί-Μογκερίνι στις Βρυξέλλες (Ιούνιος 2015) την οποία είχε αποδεχθεί ο Αναστασιάδης.
7. Τις 23-24 Μαΐου 2016 η Τουρκία φιλοξενούσε στην Πόλη παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ στην οποία προσκλήθηκε και συμμετείχε ο πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος έτυχε καθ’ όλα ισότιμης υποδοχής και μεταχείρισης αρχηγού κράτους. Σε δείπνο που οργάνωσε ο Τούρκος Πρόεδρος για τους προσκεκλημένους προσκλήθηκε και ο Ακιντζί ο οποίος βρισκόταν στην Πόλη για συνάντηση με τον ΓΓ των ΗΕ. Στο άκουσμα της πρόσκλησης Ακιντζί (ήταν η περίοδος της πρωτοφανούς προόδου στις συνομιλίες και της δρομολόγησης της λύσης) ο Αναστασιάδης ακύρωσε πάραυτα τη συμμετοχή του κι έφυγε από τη διάσκεψη. Κατά την επιστροφή στην Κύπρο ανέλαβε ο Χριστοδουλίδης εκστρατεία δυσφήμισης του Άιντα και υποβολής ότι συνωμοτούσε για την «αναβάθμιση του ψευδοκράτους».
8. Στις 24 Ιουλίου 2016, ο Αναστασιάδης είχε συνομιλίες στο Ισραήλ εν όψει των επαφών Ισραήλ-Τουρκίας για αγωγό φυσικού αερίου προς Τουρκία. Στο προσχέδιο κοινού ανακοινωθέντος για τις συνομιλίες που ετοίμασαν οι Ισραηλινοί, διατυπωνόταν η κοινή αντίληψη των δύο πλευρών ότι «η επίλυση των εκκρεμούντων θεμάτων μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας θα διευκόλυνε τα μέγιστα τον ρυθμό ανάπτυξης μελλοντικών έργων, που θα προχωρήσουν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όπως επίσης θα ενίσχυε κατά πολύ τη σταθερότητα στην περιοχή». Ο Χριστοδουλίδης, ο οποίος συνόδευε τον Πρόεδρο και ο οποίος συντονιζόταν πλήρως με τον Κοτζιά για ματαίωση του αγωγού μέσω Τουρκίας, έφερε ένσταση στην έκδοση του ανακοινωθέντος γιατί δήθεν δεν είχε ετοιμαστεί από κοινού με τα δύο υπουργεία. Ο Αναστασιάδης, αφού επέπληξε τον κυβερνητικό του Εκπρόσωπο ότι ήταν δική του ευθύνη η από πριν συνεννόηση των υπουργείων, συγκατένευσε στην έκδοση του ανακοινωθέντος.
9. Στη διάσκεψη του Μον Πελεράν (Νοέμβρης 2016), αφού ο Ακιντζί είχε αποδεχθεί το αίτημα Αναστασιάδη στο εδαφικό, μπήκε το θέμα ημερομηνίας για διεθνή διάσκεψη κατά την οποία θα κατατίθεντο χάρτες και θα συζητούντο ασφάλεια και εγγυήσεις. Ο Χριστοδουλίδης, ο οποίος βρισκόταν σε χωριστή επικοινωνία με τον Κοτζιά, αντέδρασε έντονα ζητώντας από τον Πρόεδρο να ζητήσει αναβολή, για να ενημερώσει πρώτα την Αθήνα. Μέχρι μάλιστα που, παίζοντας με τον ασταθή χαρακτήρα του Αναστασιάδη, απείλησε ότι θα έφευγε από τη διάσκεψη. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Μετά από επαφές σε Κύπρο και Αθήνα, επιστροφή Αναστασιάδη στο Μον Πελεράν και τουμπάρισμα της διάσκεψης.
10. Όταν άξαφνα ο Αναστασιάδης αναχωρούσε για το δείπνο με Ακιντζί και Άιντα (1 Δεκ 2016), ο Χριστοδουλίδης, δέσμιος στο δόγμα Κοτζιά, δήλωνε στον Πάμπο Χαραλάμπους πως δεν περίμενε τίποτε και παρόμοια μηνύματα διαβίβαζε στους πολιτικούς συντάκτες. Μέχρι που ήρθε απροσδόκητα την άλλη μέρα η συμφωνία και ο ορισμός ημερομηνίας για τη διεθνή διάσκεψη.
11. Ενόψει της διεθνούς διάσκεψης, και μετά την παρουσία του Ρώσου πρέσβη στην αντιομοσπνδιακή σύναξη των Νικόλα, Σιζόπουλου, Θεοχάρους και τινων άλλων ανυπόληπτων (20 Δεκ. 2016), ο Νίκος Χριστοδουλίδης πίεζε τον Αναστασιάδη να υιοθετήσει επίμονο αίτημα της Μόσχας για συμμετοχή και των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας στη διάσκεψη της Γενεύης. Τον προειδοποιούσε μάλιστα ότι, αν ήταν μόνον οι Αγγλοαμερικάνοι «εν να σε πάρουν σε διάσκεψη τζιαι εν να κάτσουν πάνω σου να κάμεις παραχωρήσεις». Γι’ αυτό πλειοδοτούσε στην παρουσία των Ρώσων ώστε να ματαιωθεί ενδεχόμενη συμφωνία. Εξού και η σπουδή του να δηλώσει (7.2.2016) ότι το δημοσίευμα των New York Times, σύμφωνα με το οποίο η Κύπρος φοβόταν ρωσική παρέμβαση στις συνομιλίες, ήταν εκτός πραγματικότητας.
12. Μετά την κατάρρευση στο Κραν Μοντανά, ο Τσίπρας θα έλεγε στον Μιχάλη Παπαπέτρου πως, όταν διαπίστωσε πως δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα στο Κραν Μοντανά, ζήτησε να μιλήσει στο τηλέφωνο με τον Αναστασιάδη. Μίλησε με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος του είπε: «Η Ελλάδα πούλησε μια φορά την Κύπρο στη Ζυρίχη, ήθελε να την πουλήσει και δεύτερη φορά». Κατά τα άλλα ο Χριστοδουλίδης διέρρεε στα κυπριακά ΜΜΕ αποδεδειγμένα ψευδείς πληροφορίες για τα διαδραματιζόμενα με στόχο τη δικαίωση της ακαταλόγιστης στάσης Αναστασιάδη. Όταν ο Πρόεδρος προσχώρησε και ουσιαστικά παραδόθηκε στο ρωσικό λόμπι και τούμπαρε τη λύση που καταργούσε τις εγγυήσεις και τερμάτιζε την κατοχή, ο Χριστοδουλίδης, όπως σε κάθε παρόμοια περίπτωση, βρέθηκε στο πλευρό του.
13. Παραθέτω από το Κράτος Μαφία: «Από όλους τους αρχικούς συνεργάτες του Αναστασιάδη στο Προεδρικό, ο μόνος που επιβίωσε δίπλα του ήταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης. «Ο Αναστασιάδης βρήκε στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που του έλειπε, τον fixer του, δηλαδή τον άνθρωπο που θα τον διευκόλυνε στις δουλειές του». Fixer λοιπόν του Αναστασιάδη ο Χριστοδουλίδης και στις ύποπτες δοσοληψίες του με τον Βγενόπουλο (2013-14). Οπωσδήποτε ενήμερος και για την απάτη με τα τζετ που, για τους ιθαγενείς τα πλήρωνε ο καλός φίλος Λαζαρής, ενώ πίσω απ’ αυτά ήταν ο Ρώσος ολιγάρχης Ριμπολόβλεφ.

Με ένα τέτοιο πολιτικό βιογραφικό, το οποίο ο ίδιος και το σύστημα κρατούν στην αφάνεια δια της σιωπής, διεκδικεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης την προεδρία της Δημοκρατίας. Για την οποία γνωρίζει κι η κουτσή Μαρία ότι, χώρια από τους Νικόλα-Σιζόπουλο-Θεοχάρους, έχει την υπόγεια στήριξη του Αναστασιάδη!...

Αφήστε τι λέει στο πρόγραμμά του, που και οι άλλοι λεν λίγο-πολύ τα ίδια.

Ο άνθρωπος δεν έχει το τεκμήριο της εντιμότητας. Ούτε της ανεξαρτησίας.

Το μόνο βέβαιο είναι πως θα κρατήσει στο απυρόβλητο τον Αναστασιάδη. Και, σε ό,τι αφορά στην υπόθεση της λύσης, πως, ενώ θα ρητορεύει για πατρίδες και τέτοια, θα δώσει συνέχεια στη μετά Κραν Μοντανά κατολίσθηση.

Ο άνθρωπος δεν είναι απλώς αναξιόπιστος. Είναι επικίνδυνος.

Χρυσόστομος Περικλέους