«Για τη Λεμεσό που καταστρέφεται» τής Ερμούλας Στυλιανίδη

Ζώντας στη Λεμεσό από τη μέρα που γεννήθηκα και ειδικά την τελευταία δεκαετία ως μέλος διαφόρων επιτροπών, ανησυχώ καθημερινά καθώς διασχίζω τους δρόμους της πόλης, τη θάλασσα και τις ακτές, παρατηρώντας τις αλλαγές που γίνονται στην πόλη μας χάριν μιας προόδου που κανείς δεν ξέρει πως θα τελειώσει. Παρατηρώ μια σειρά γεγονότων που θα ήθελα να τα εκθέσω όσο πιο επιγραμματικά γίνεται:

- Καταστρέφεται το περιβάλλον και το οικοσύστημα της θάλασσας.

- Καταστρέφεται ο Υγροβιότοπος, η Αλυκή Ακρωτηρίου,η Λίμνη Μακριά και οι καλαμιώνες της περιοχής που ανήκουν στις προστατευόμενες περιοχές ΡΑΜΣΑΡ εδώ και 50 χρόνια.

- Μένει αναξιοποίητο και ανεκμετάλλευτο για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, τους νέους και τα μικρά παιδιά, το Φυτίδειο Αθλητικό Κέντρο ΓΣΟ.

Σκοτεινό και εστία μόλυνσης παντός είδους. Κυκλοφορούν έμποροι ναρκωτικών, κλεφτρόνια, παράνομοι. Και άστεγοι.

- Γεμίζει η θάλασσα σε όλη την παράκτια περιοχή της επαρχίας Λεμεσού με αγωγούς, που απορρίπτουν μαζί με τα νερά της αποστράγγισης για τη θεμελίωση των πύργων και τα κατάλοιπα με υγρό ταχείας πήξης του μπετόν, κι αυτό πιθανόν να είναι η κύρια αιτία που εξαφανίζονται οι χελώνες από την περιοχή όπου κάποιες από αυτές είναι 100 και 200 χρόνων.

- Διαφαίνεται μεγάλη προσπάθεια αλλοίωσης και παραχάραξης τής ιστορίας του αθλητισμού, του πολιτισμού, της τέχνης, και της κουλτούρας μας, κάνοντας ορισμένοι οραματισμούς για το πως θα ξηλωθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο, να διαλυθεί ο πάλε ποτέ ένδοξος Αθλητικός και Γυμναστικός Σύλλογος ΓΣΟ, χωρίς διαβούλευση με το εκλελεγμένο συμβούλιο, παίρνοντας και φέρνοντας τον Μαραθώνιο ΓΣΟ, κόβοντας και ράβοντας μόνο οικονομικά συμφέροντα όπως διαβάζουμε στον τύπο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (διαχρονικά βέβαια το ΓΣΟ δεν είναι άμοιρο ευθυνών για αυτή τη κατάντια).

- Βλέπουμε εγκαταλελειμμένα κληροδοτήματα που άφησαν συμπολίτες μας για τους δημότες της πόλης, παρατημένα στο έρμαιο των κακοποιών, ληστών, χρηστών παράνομων ουσιών και κάθε λογής περιθωριακούς, ξηλώνοντας και πουλώντας κομμάτι κομμάτι αμύθητες περιουσίες που ανήκουν στους δημότες της πόλης μας και ΜΟΝΟ σε αυτούς, γιατί ίσως βολεύει να καταστραφούν για να βρεθούν σε χέρια ιδιωτών για να τα «αξιοποιήσουν», αφού τους τελευταίους μήνες βλέπουμε ιδιωτικές «Βασιλικές» εταιρίες Developers να πηγαινοέρχονται και να μετρούν και να ξανά μετρούν συγκεκριμένο κληροδότημα.

- Βλέπουμε προσπάθεια αποκοπής των πεύκων του Λανιτείου και διάλυσης του υπέροχου παιδότοπου και του σταδίου του.

- Στον Δημόσιο Κήπο, αφού βρέθηκαν 10,5 εκατομύρια ευρώ, άρχισαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ, χωρίς δημόσια διαβούλευση και άρον άρον, την ανάπλασή του καταστρέφοντας αιωνόβια προστατευόμενα δέντρα, ξεριζώνοντας επίσης ότι άλλο φυτό, λουλούδι και πράσινο υπήρχε γύρω τους.

-Το πρωί, περπατώντας στη παραλία και το πεζόδρομο, συναντούμε άτομα σε κατάσταση εξαθλίωσης και πείνας, ξαπλωμένα στα πεζοδρόμια και στις ξαπλώστρες, τα οποία χρειάζονται τροφή και νερό.

-Τα σκουπίδια έχουν ήδη ταυτιστεί με την πόλη μας σαν ένας τεράστιος σκουπιδότοπος.

- Και πολλά πολλά άλλα.

Μπορεί οι δικές μου παρατηρήσεις να προκαλέσουν αντιδράσεις και να τύχουν έντονης κριτικής, θετικής ή αρνητικής, και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που γράφτηκαν αυτές οι γραμμές, όχι με οργή, αλλά με αγωνία, διότι θέλω να αφήσω στα παιδιά και τα εγγόνια μου μια πόλη, που ενώ θα έπρεπε να αλλάζει στο μέγεθος, στις εργασίες, στις ευκαιρίες, στα κτήρια, στις επιχειρήσεις, στον τουρισμό και στην ορθή εξέλιξη, θα έπρεπε ταυτόχρονα να κρατήσει την ψυχούλα της ΛΕΜΕΣΙΑΝΗ!

*Η Ερμούλα Στυλιανίδη είναι πρόεδρος των Χειμερινών Κολυμβητών και Φίλων Λεμεσού, Ακτή Ολυμπίων.