Η δύναμη της αρλούμπας

Σκέφτομαι το debate που παρακολουθήσαμε την εβδομάδα που μας πέρασε. Σκέφτομαι μετά τις δημοσκοπήσεις και τα ερωτήματα που στριφογυρίζουν στο μυαλό μου είναι: ποιοι είναι οι λόγοι που έχουν τόση δύναμη οι αρλούμπες μέσα στο μυαλό του Κυπραίου; Τι προκαλεί αυτή την ετοιμότητα και αποφασιστικότητα στον Κυπραίο να εκλέξει αυτόν που λέει τις μεγαλύτερες αρλούμπες; Γιατί του προκαλεί τόση ασφάλεια το να ακούει αρλούμπες;

Θα δώσω κάποιες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα και προσπαθήστε να δώσετε κι εσείς τις δικές σας μπας και καταφέρουμε να πάψουμε να αποφασίζουμε συναισθηματικά για το μέλλον του τόπου μας. Θεωρώ ότι οι αρλούμπες «πιάνουν τόπο» στο μυαλό των Κυπρίων γιατί από τη φύση μας δεν ψάχνουμε και δεν διαβάζουμε. Είμαστε αδαείς και αφελείς και όποιος μας λέει κάτι με καλό και ευγενικό τρόπο αμέσως το θεωρούμε και σωστό. Επίσης, μέσα στο μυαλό μας παίζει ρόλο ποιος μας λέει την αρλούμπα. Π.χ. αν σας την έλεγε ο Ούτοπος, που ήταν κάποτε υποψήφιος Πρόεδρος, θα λέγατε «μα δείτε τι ηλιθιότητες μας λέει αυτός!», άμα όμως τις εκστομίζει ένα πρόσωπο που είχε ή έχει ένα αξίωμα, ασχέτως του πώς κατάφερε να το πάρει, αμέσως σημαίνει ότι οι αρλούμπες που μας αραδιάζει και που δεν βγάζουν νόημα μετασχηματίζονται στο μυαλό μας σε λόγια με βαρύτητα και στοχασμό. Άρα επειδή δεν καταλαβαίνουμε και είμαστε αδαείς και ούτε θα ψάξουμε την αλήθεια και το τι πραγματικά ισχύει, πιστεύουμε αυτόν που θεωρούμε ότι είναι «κάποιος σημαντικός στα μάτια μας».

Τώρα τι προκαλεί αυτή την ετοιμότητά μας και την αποφασιστικότητά μας να καταδικάσουμε για ακόμα μία φορά τη χώρα μας πιστεύοντας στις αρλούμπες; Προφανώς είναι ο συναισθηματισμός μας και η φρούδα ελπίδα ότι θα εκλέξουμε τον Μεσσία, αυτόν δηλαδή που θα έρθει να σηκώσει τα βάρη της χώρας, τα λάθη όλων των άλλων που εκλέξαμε με τα ίδια ακριβώς μυαλά που κουλαντρίζουμε. Είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε την αρλούμπα που πάει σύννεφο πιστεύοντας ότι θα μας βγάλει από τη διαφθορά, την ίδια ώρα που ο ίδιος ο Μεσσίας ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της διαφθοράς. Κρεμόμαστε από την κάθε αρλούμπα και πιστεύουμε ότι με την εκλογή του Μεσσία, από αύριο θα ξυπνήσουμε σε μια μικρή Ελβετία που όλα θα δουλεύουν ρολόι και η διαφθορά θα είναι παρελθόν. Να μην αναφερθώ στο Κυπριακό που θα κλείσει χωρίς καμία απολύτως διεκδίκηση των όσων δικαιούμαστε και πλέον θα συνορεύουμε επίσημα με την Τουρκία και η Κερύνεια μας, η Αμμόχωστός μας, η Καρπασία μας και όλα τα χωριά μας θα είναι, δυστυχώς, τουρκικά, και εμάς θα μας μείνουν τα εύηχα συνθήματα. Επομένως, αυτός ο άκρατος συναισθηματισμός, θυμός, κυρίως για τη διαφθορά, για την ακρίβια, για την έλλειψη δικαιοσύνης, μεταφράζει τις αρλούμπες μέσα στο κεφάλι μας ως τις λύσεις των προβλημάτων που ταλανίζουν τον τόπο.

Γιατί προκαλεί τόση ασφάλεια η αρλούμπα; Γιατί μας νανουρίζει όμορφα και γλυκά. Αισθανόμαστε ότι όλα αυτά που ακούμε από το συγκεκριμένο άτομο αποκλείεται να μην είναι σωστά, δεν μας αναγκάζουν να σκεφτούμε ή να κάνουμε κάτι. Οι αρλούμπες μας κρατάνε στη νιρβάνα μας. Οι αρλούμπες είναι οι προτάσεις που θέλουμε να ακούμε για να μην μπούμε σε καμία ανησυχία και να μην ξεβολευτούμε. Οι αρλούμπες χαϊδεύουν τα αφτάκια μας και αυτό το χάιδεμα είναι ό,τι χρειαζόμαστε. Δεν θέλουμε κανέναν υποψήφιο να μας συμπεριλάβει ως υπευθύνους στην κατάντια της χώρας. Μας αρέσει να μας λένε ότι άκουσαν τους προβληματισμούς μας, διαβουλεύτηκαν μαζί μας και τώρα έχουν έτοιμες τις λύσεις να μας τις σερβίρουν στο πιάτο. Αυτά θέλετε! Αυτά σας αρέσουν. Και αφού σας αρέσουν οι αρλούμπες ετοιμαστείτε για μια 5ετία που το μόνο που θα έχετε για να χορταίνετε, από την πείνα και τη φτώχεια, θα είναι τις αρλούμπες, και η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει την ατιμωρησία και θα παρακολουθεί τη μιζέρια σας τρώγοντας με χρυσά κουτάλια. Κορόιδα!