Συνεπείς και διαχρονικοί φίλοι των εγκληματιών

• Δεν το έχει σε τίποτα η Νήσος των Αγίων να καταδικάσει την ουκρανική εισβολή στη Ρωσία. Από τη στιγμή που τέσσερις επαρχίες της Ουκρανίας ανακηρύχθηκαν παρανόμως ρωσικό έδαφος, μπορεί τώρα η Ουκρανία να θεωρηθεί εισβολέας στα εδάφη της!

• Ας μην επιτρέψουμε σε έναν γελοίο δικτάτορα, να τινάξει το κόσμο στον αέρα. Και εμείς στην Κύπρο, ας σταματήσουμε να κάνουμε τους μπάτλερ του Κρεμλίνου για να βάλουμε στην τσέπη μερικά ρούβλια, ώστε να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο μερικά δικηγορικά και λογιστικά γραφεία, μαζί με τους παπάδες που σιτίζονται από τη Μόσχα.

• Η κατάσταση στην Ουκρανία θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί όταν ο κοντός δικτάτορας έκανε τις εισβολές στη Γεωργία. Τον άφησαν. Ακολούθησε η Κριμαία και το Ντονμπάς το 2014. Και πάλι τον άφησαν. Τώρα, απειλεί τους πάντες με πυρηνικά γιατί του έδωσαν το δικαίωμα να νομίζει πως είναι γίγαντας.

• Η εισβολή στην Ουκρανία απέδειξε τη γύμνια του ρωσικού στρατού, ο οποίος επί επτά μήνες σκοτώνει άμαχους, κάνει πλιάτσικο, καταστρέφει πόλεις και υποδομές χωρίς να μπορεί να πετύχει τους στόχους που έβαλε. Μιλάμε για τέτοια «υπερδύναμη».

• Θα αναμέναμε έστω και τώρα από τη ρωσόφιλη Βουλή μας να ακυρώσει εκείνο το ντροπιαστικό ψήφισμα του 2016, που καλούσε την ΕΕ να άρει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας. Ακόμα και ο δήθεν «ευρωπαϊκός» ΔΗΣΥ τήρησε αποχή, αλλά δεν τήρησε τα προσχήματα.

• Αλλά, δεν ήταν μόνο η Βουλή, ήταν και η κυβέρνηση που έσερνε τον χορό, με τον Προεδράρα μας να είναι ο μόνος ηγέτης χώρας μέλους της ΕΕ ο οποίος πήγε στο πανηγύρι του Πούτιν στην Κόκκινη πλατεία, όταν όλοι οι άλλοι αρνήθηκαν. Όπως ήταν και ο μόνος που κανόνισε συνάντηση με τον Λαβρόφ πριν λίγες μέρες στη Νέα Υόρκη και τον ανάγκασαν να την ακυρώσει.

• Μα το θέμα δεν σταματάει μόνο στα πολιτικά πρόσωπα. Το κράτος είχε παραδοθεί σύσσωμο στο Κρεμλίνο. Ποιος ξεχνάει την εισαγγελέα που για λίγη βότκα και μικρά σοκολατάκια αντάλλασσε πληροφορίες με τη ρωσική εισαγγελία; Μιλάμε για εκείνη που πέταξε το κομπιούτερ της στα σκουπίδια στο εξωτερικό και το σύστημα την άφησε ανέγγιχτη, για να μην παρεξηγηθεί ο Οσάτσι που τη βράβευσε. Αλήθεια, δεν διερωτήθηκε κανείς γιατί ο Ρώσος πρέσβης βραβεύει μία εισαγγελέα;

• Και να πάμε και πιο κάτω; Μαέστρος σε κρατική ορχήστρα, την ημέρα της Ευρώπης στις 9 Μαΐου, αντί να οργανώσει κάποια συναυλία για την Ένωση της οποία είμαστε μέλος, έκανε πανηγύρια με την μπάντα του ρωσικού στρατού για να γιορτάσει τη νίκη της ΕΣΣΔ στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ναι, είναι ίδιος που έκανε και τον πρόεδρο του «ρωσικού» κόμματος και απειλούσε δημοσιογράφους.

• Μιλάμε για αυτόν που εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται στο επίκεντρο ποινικής έρευνας… η οποία δεν τελειώνει ποτέ. Πιθανότατα γιατί βρήκε καταφύγιο στο ΔΗΚΟ που απειλούσε να τινάξει στον αέρα ακόμα και τον προϋπολογισμό για να τον προστατεύσει. Τέτοιες ωραίες στιγμές ζούμε.

• Μέσα από αυτή την ωραία ρωσική ατμόσφαιρα, δεν θα μπορούσε να λείψει και το παπαδαριό, το οποίο όλα αυτά τα χρόνια το τερμάτισε. Πέσαν βροχή τα ρούβλια και χτίσαμε και ρωσικές εκκλησίες και πηγαινοέρχονταν οι Ρώσοι θεοσεβούμενοι πράκτορες της FSB και φόραγαν και ρώσικα άμφια, γιατί έτσι ήθελαν να υπογραμμίσουν την υποτέλεια τους και, και, και… Μάλιστα, οδήγησαν και σε σχίσμα την κυπριακή Εκκλησία για να ικανοποιήσουν το Κρεμλίνο. Και τι ζητούσαν; Ζητούσαν όπως οι Ουκρανοί, που σφάζονται με τις ευλογίες της ρωσικής Εκκλησίας, να συνεχίσουν να αναγνωρίζουν ως Πατριάρχη τους τον πράκτορα της FSB, Πατριάρχη Κύριλλο.

• Όλα αυτά, ενώ η ΕΔΕΚ έκανε διαδικτυακό δημοψήφισμα για να ζητήσουμε άφιξη ρωσικών στρατευμάτων που δήθεν θα μας προστάτευσαν από την Τουρκία.

• Οι πλέον ανεκδιήγητοι, ήταν εκείνα τα απολιθώματα της σοβιετικής εποχής. Το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, που πήγε να διαδηλώσει έξω από τις βρετανικές βάσεις κατά του ΝΑΤΟ, αλλά δεν τόλμησε να πατήσει έξω από την πρεσβεία της μαμάς Ρωσίας για να καταδικάσει την εισβολή. Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν για τη Ρωσία και αποκαλύφθηκαν οι σφαγές, χάσαμε και τους «ειρηνιστές».

• Σε αυτόν τον τόπο, λοιπόν, ζούμε και την ίδια στιγμή ζητάμε την αλληλεγγύη των άλλων κρατών για το δικό μας πρόβλημα. Αλληλεγγύη την οποία νομίζουμε πως μόνο οι άλλοι πρέπει να επιδεικνύουν, γιατί εμείς έχουμε αποφασίσει να ευλογήσουμε εισβολές και να καταπιούμε αμάσητες δικαιολογίες για σφαγές αμάχων, σε έναν πόλεμο που έχει έναν και μόνο δράστη. Τη Ρωσία. Ακόμα και αυτό το απλό δυσκολευτήκαμε να το πούμε στις 24 Φεβρουαρίου.