Ο Ρομπέν των Δασών παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά

Πώς πιστεύετε ότι θα αντιδρούσαν οι χωρικοί στο άκουσμα της είδησης ότι ο αντισυστημικός τους ήρωας, ο υπερασπιστής των φτωχών Ρομπέν των Δασών άλλαξε στρατόπεδο και πήγε με το μέρος του βασιλιά; Σίγουρα δεν θα είχαν χαρεί. Θα τους είχε πλημμυρίσει η απογοήτευση και ο θυμός. Κάποιοι θα θύμωναν τόσο πολύ που ούτε το στόμα τους δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν. Θα έβριζαν τον ήρωα. Και αν τύγχαινε εκείνη την ώρα να τον συναντήσουν το πιο πιθανό να γινόταν και λιντσάρισμα.

Θα ήταν σωστή η αντίδραση των χωρικών απέναντι σε έναν ήρωα που τόσο καιρό αντιστεκόταν απέναντι στο κοινωνικά άδικο βασιλικό σύστημα και βοηθούσε τους ανθρώπους; Δεν θα ήταν αγνωμοσύνη εκ μέρους τους; Είναι υποχρεωμένος ο Ρομπέν των Δασών να υπερασπίζεται για πάντα τους φτωχούς; Δεν έχει δικαίωμα να αλλάξει πλευρά; Δικό του σώμα, δική του και η απόφαση. Γιατί να ρωτήσει τους χωρικούς; Ίσως να θεωρεί ότι έχει περισσότερα να προσφέρει από τη θέση του πρίγκιπα. Έτσι θα μπορεί να επηρεάσει και τις αποφάσεις του βασιλιά. Εξάλλου δεν θεωρεί ότι ανήκει στην τάξη των χωρικών. Ήταν λαϊκός ήρωας και όχι ένας απλός χωρικός. Ας μην ξεχνάμε τις διαφορές.

Όμως οι χωρικοί θεωρούσαν ότι ήταν κτήμα τους. Δικός τους ήρωας. Χωρίς αυτούς ποια αξία θα είχε; Ένας ήρωας είναι πάντα κοινή ιδιοκτησία. Δημόσιο αγαθό. Τι σόι ήρωας θα ήταν αν είχε ιδιωτικό χαρακτήρα; Μόνο λαϊκοί ήρωες υπάρχουν και μόνο οι χωρικοί έχουν την δύναμη να μετατρέψουν κάποιο άτομο σε ήρωα. Εξάλλου για τον βασιλιά ήταν ταραχοποιό στοιχείο. Ένας καταζητούμενος.

Αν ο Ρομπέν των Δασών ήθελε να έχει το δικαίωμα να αποφασίσει πότε θα αλλάξει στρατόπεδο, τότε δεν θα έπρεπε να μοιράζει στους φτωχούς τα χρήματα που άρπαζε από τους πλούσιους. Διότι από ταραχοποιό στοιχείο θα γινόταν λαϊκός ήρωας και αυτό συνεπάγεται ευθύνες. Δεν συνεπάγεται μόνο φήμη και προσωπικό όφελος. Και η φήμη έχει το δικό της τίμημα.

Ποια αξία θα είχε λοιπόν ο Ρομπέν των Δασών αν δεν είχε αποκτήσει φήμη στην κοινότητα των χωρικών; Χωρίς τους χωρικούς δεν θα είχε καν την πιθανότητα να γίνει γαμπρός του βασιλιά. Συνεπώς έχει μεγάλη σημασία και η άποψη των χωρικών. Όχι το βρισίδι των πιο άξεστων ανάμεσα τους. Το βρισίδι δεν προσφέρει σε κάτι.

Όπως με τους λαϊκούς ήρωες έτσι και με τους δημοσιογράφους. Κι εδώ έχει τεράστια σημασία η θετική άποψη του κόσμου. Χωρίς κοινό δεν υπάρχει δημοσιογράφος. Και ο δημοσιογράφος που αποφασίζει να χτίσει κοινό και φήμη με την αντισυστημική του στάση, αναλαμβάνει μια ευθύνη απέναντι στο κοινό του. Το κοινό δεν είναι εργαλείο στα χέρια των δημοσιογράφων.

Ο δημοσιογράφος που αποφασίζει να γίνει κοινωνικό πρότυπο και λαϊκός ήρωας με την αντισυστημική του στάση και τον αντιπολιτευτικό του λόγο, αντλεί δύναμη από το κοινό του και κεφαλαιοποιεί δημόσια αναγνώριση. Το τίμημα που θα πληρώσει για τον θαυμασμό και την αναγνώριση που κέρδισε με τον ρόλο του προστάτη είναι η απώλεια της ανεξαρτησίας του, με την έννοια ότι δεν μπορεί να αλλάξει θέση και ρόλο χωρίς να είναι υπόλογος σε κανένα.

Τα άτομα που νιώθουν σήμερα απογοήτευση και θυμό, δεν τα βάζουν με τον Ανδρέα Γιόρτσιο ως άτομο, αλλά με τον δημοσιογράφο που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες στο κοινό του όπως ο Ρομπέν των Δασών.