Ο ντόρος για τον διορισμό Αγαθαγγέλου και οι νομοθεσίες που παραμένουν στο συρτάρι

Τις τελευταίες δύο περίπου εβδομάδες, όλοι στον τομέα της υγείας ασχολούμαστε με τον διορισμό του προέδρου του ΠΙΣ Πέτρο Αγαθαγγέλου στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΑΥ. Είναι λες και το θέμα αυτό έπεσε σαν ένα μαύρο σύννεφο και σκέπασε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στον τομέα της υγείας. Κακό. Πολύ κακό, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν τόσα άλλα θέματα που απασχολούν καθημερινά τους χρόνιους ασθενείς, την ώρα που μας περιτριγυρίζει ένας κορωνοϊός και μια ευλογιά των πιθήκων. Είναι λες και τα έχουμε ξεχάσει όλα αυτά.

Γιατροί στέλνουν τους δικαιούχους για αχρείαστες εξετάσεις σε διαγνωστικά κέντρα στα οποία είναι μέτοχοι. Ήδη το ζήτημα έχει συζητηθεί ενώπιον της Επιτροπής Υγείας, σε μια συνεδρία όπου ακούστηκαν πολλά για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα κέντρα, τα παλιά και χωρίς έλεγχο μηχανήματα που διαθέτουν, αλλά και τους κινδύνους που εγκυμονεί κάτι τέτοιο για την υγεία των πολιτών. Την ίδια στιγμή που γιατροί με ποινικό μητρώο, αλλά και επαγγελματίες υγείας που βρίσκονται στο σκαμνί για ποινικά αδικήματα, συνεχίζουν να εξασκούν κανονικά το επάγγελμά τους. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα έχουν εγγραφεί και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εντός του ΓεΣΥ. Υπάρχει αυτή τη στιγμή εντός ΓεΣΥ ειδικός γιατρός ο οποίος καταδικάστηκε δύο φορές για σεξουαλική επίθεση, ενώ εκκρεμούν εναντίον του και άλλες καταγγελίες. Κάποιοι έχουν εκδιωχθεί κακήν κακώς από το σύστημα, όπως για παράδειγμα η γυναικολόγος που δήλωσε ότι προέβη σε αφαίρεση μήτρας από 73χρονη ασθενή της, χωρίς να το έχει κάνει, ή όπως ο νευροχειρουργός ο οποίος δήλωνε ότι χορηγούσε ενέσεις σε κάθε δικαιούχο που τον επισκεπτόταν. Αυτοί και αρκετοί άλλοι οι οποίοι διώκονται ποινικά συνεχίζουν να εξασκούν το επάγγελμά τους ιδιωτικά, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών τους, οι οποίοι δεν γνωρίζουν το παρελθόν τους.

Τα παραπάνω είναι ζητήματα τα οποία μπορούν και πρέπει να επιλυθούν μέσα από δύο νομοθεσίες. Στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει νόμος, ενώ στη δεύτερη ο νόμος που υπάρχει είναι παμπάλαιος και χρήζει βελτίωσης. Και δεν είναι μόνο αυτές οι νομοθεσίες που εκκρεμούν. Είναι μεταξύ άλλων το ζήτημα με τις Πανεπιστημιακές Κλινικές, ο Συνήγορος του Ασθενή, και άλλα πολλά που μένουν στα συρτάρια. Και θα διερωτάται κανείς: Καλά θα αλλάξει κάτι σε σχέση με όλα αυτά ή με τα κακώς έχοντα του ΓεΣΥ με τον διορισμό Αγαθαγγέλου; Η απάντηση είναι πολύ απλή και είναι ξεκάθαρα «όχι». Αν ο κ. Αγαθαγγέλου, και ο οποιοδήποτε πρόεδρος του ΠΙΣ, μπορούσε και ήθελε να συνεισφέρει στο να βελτιωθεί ο τομέας της υγείας στη χώρας μας έχει τα μέσα να το κάνει. Δεν είναι ανάγκη να έχει θέση στο δ.σ. του ΟΑΥ για να έχει και λόγο, μιας και ο ΠΙΣ διαβουλεύεται με τον οργανισμό για θέματα που αφορούν τους γιατρούς. Η ουσία όμως είναι ότι τώρα με αυτή την προσπάθεια για επιβολή του κ. Αγαθαγγέλου στη συγκεκριμένη θέση αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη από τα προβλήματα που πλήττουν το ΓεΣΥ και την υγεία των πολιτών γενικότερα.