Οι υποψήφιοι βγάζουν εκτός ατζέντας το Κυπριακό και εμείς τους... επιβραβεύουμε!

Η σημερινή 48^η επέτειος της βάρβαρης τουρκικής εισβολής βρίσκει την Κύπρο στην πιο κρίσιμη ίσως καμπή της και το Κυπριακό στη χειρότερη κατάσταση που βρέθηκε ποτέ.

Η τουρκική πλευρά αποδεικνύει πλέον καθημερινά έμπρακτα ότι εκείνο που επιδιώκει είναι μία λύση δύο κρατών, που στην ουσία ισοδυναμεί με διχοτόμηση και προσάρτηση της μισής Κύπρου.

Η δική μας πλευρά παραμένει, εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια, από το Κραν Μοντανά και εντεύθεν, άπραγος θεατής των εξελίξεων και στέλνει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα ότι βολεύεται μία χαρά με τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων.

Και ενώ συμβαίνουν αυτά, εμείς οι πολίτες αντί να ανησυχούμε και να διαβλέπουμε τους ορατούς κινδύνους και το ακόμα πιο ζοφερό μέλλον του τόπου, δείχνουμε επίσης να συμβιβαζόμαστε σιωπηλά με τη μοίρα μας και να έχουμε ξεχάσει και το Κυπριακό και την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας.

Απόδειξη, το Κυπριακό απουσιάζει σχεδόν παντελώς από την ατζέντα της υπό εξέλιξη προεδρικής εκστρατείας για τις επικείμενες προεδρικές και αυτό δεν δείχνει να ενοχλεί κανένα.

Αυτό το επιβάλλουν μεν οι υποψήφιοι –οι τρεις βασικότεροι, για να είμαστε δίκαιοι- στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν την πολυσυλλεκτικότητά τους και να αποφύγουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση και γιατί φθάσαμε εδώ αλλά κυρίως για το πώς θα βγούμε από τις σημερινές συμπληγάδες.

Με τη συμπεριφορά μας όμως, αποδεχόμαστε αυτή τη στάση και εμείς σαν πολίτες, αφού επιβραβεύουμε στην ουσία με υψηλά ποσοστά στήριξης εκείνους ακριβώς τους υποψήφιους που έχουν και άμεση ή έμμεση ευθύνη για το πώς φθάσαμε εδώ, αλλά και που επέλεξαν σήμερα συνειδητά να υποβαθμίσουν από τις προτεραιότητές τους το Κυπριακό και να παίζουν «κρυφτούλι», πίσω από γενικόλογες και άνευ ουσίας τοποθετήσεις και μισόλογα.

Ακούσατε, αλήθεια, από κάποιον εκ των τριών βασικών υποψηφίων μία συγκροτημένη και συγκεκριμένη πρόταση για το πώς μπορούμε να βάλουμε και πάλι το Κυπριακό στις ράγες της λύσης;

Ακόμα και αυτήν, τη για χρόνια επιδιωκόμενη λύση ΔΔΟ, τη μόνη βάση που μπορεί να οδηγήσει σε ένα αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό, φοβούνται να την ψελλίσουν ή και αν το κάνουν, της κολλούν διάφορες ουρές, κόκκινες γραμμές και υποσημειώσεις, που στην ουσία τη νοθεύουν και την εξουδετερώνουν.

Το πιο οξύμωρο δε και τραγικό είναι να βλέπουμε έναν συγκεκριμένο υποψήφιο (τον Νίκο Χριστοδουλίδη) να μας διαβεβαιώνει ότι θα επιδιώξει, αν εκλεγεί, λύση ΔΔΟ, αλλά να δεσμεύεται ταυτοχρόνως ότι θα κυβερνήσει με τις πιο απορριπτικές δυνάμεις στο Κυπριακό, την ΕΔΕΚ με συνεδριακή απόφαση και δέσμευση κατά της ΔΔΟ και το ΔΗΚΟ, του οποίου η θέση στο θέμα της ΔΔΟ είναι κάτι σαν ξεχειλωμένο, πολυπλυμμένο πουκάμισο.

Και ακόμα πιο τραγικό το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος ο οποίος έχει την πιο αμφιλεγόμενη και αλλοπρόσαλλη θέση στο Κυπριακό και ο οποίος ήταν και εκ των βασικότερων διαχειριστών του Κυπριακού τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά και ο εκ των πρωταγωνιστών του ναυαγίου του Κραν Μοντανά, συγκεντρώνει σήμερα -με βάση τουλάχιστον τις μέχρι στιγμής δημοσκοπήσεις- συντριπτικά ποσοστά υποστήριξης για τις προεδρικές.

Και γι’ αυτό δεν φταίει, φυσικά, ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ως καλός και συμπαθέστατος πωλητής «στραβώνει και πωλεί». Αυτό είναι η δουλειά και ο στόχος του.

Εκείνοι που φταίμε είμαστε εμείς οι πολίτες, που αγοράζουμε. Που αγοράζουμε ό,τι μας «πωλήσουν» σε ωραίο περιτύλιγμα.

Να μην ξεχνάμε όμως ότι «μετά της απομακρύνσεως από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»!