«Το αποχαιρετιστήριο κτύπημα της ιστορίας» του Θεόδωρου Θεοδώρου

 

 

«Στα Κινέζικα, η λέξη 'κρίση' γράφεται με δύο γράμματα. Το ένα σημαίνει κίνδυνος και το άλλο σημαίνει ευκαιρία», έλεγε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζων Κέννεντυ. Όντως, σε μια μεγάλη κρίση, εκτός από τις άμεσες καταστροφές που επιφέρει, αναδεικνύονται μικρές ή μεγάλες ευκαιρίες, που όμως, για να τις αξιοποιήσεις, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μπορείς να τις αντιληφθείς.

 

 

Αν και συνήθως, οι ευκαιρίες που δημιουργούνται αφορούν τον εμπορικό τομέα και γενικότερα τον οικονομικό, οι διεθνείς κρίσεις αναδεικνύουν ευκαιρίες και σε πολιτικά ζητήματα. Διεθνή προβλήματα μπορούν να επιλυθούν όταν λόγω μιας μεγάλης κρίσης ανακατεύεται η τράπουλα των διεθνών γεωπολιτικών συσχετισμών.

Η κρίση στην Ουκρανία δεν θα μπορούσε να παραβεί αυτόν τον κανόνα. Οι αλλαγές στο παγκόσμιο σκηνικό που έχει επιφέρει η εισβολή της Ρωσίας επέφεραν τεκτονικές αλλαγές, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης.

Στον ενεργειακό τομέα, η άμεση ανάγκη απεξάρτησης της Ευρώπης από τα Ρωσικά ορυκτά καύσιμα άλλαξε το ενεργειακό σκηνικό και όπως ήταν αναμενόμενο, θα επηρεάσει τον ενεργειακό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου, κάτι που αν το αντιληφθούμε σωστά, ίσως αποτελέσει την τελευταία ευκαιρία επίλυσης του εθνικού μας ζητήματος.

Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή αντίληψη και όχι η επιπόλαιη ή η εκ του πονηρού θεώρηση των γεωπολιτικών αλλαγών.

Είναι καιρός να ξεφύγουμε από τις «μπακάλικες» προσεγγίσεις. Δυστυχώς, έτσι συμπεριφερόμαστε. Με τη λέξη «απεξάρτηση» από τη Ρωσία τρέξαμε, ως τσαρλατάνοι και κομπογιαννίτες της πολιτικής, να εκμεταλλευτούμε την ευρωπαϊκή ανάγκη. Νομίσαμε ότι τώρα με τον αγωγό φάντασμα τούς έχουμε στο χέρι. Νομίσαμε ότι όλοι τώρα θα τρέξουν στα πόδια μας για να εφοδιάσουμε την Ευρώπη με το φυσικό μας αέριο, που ακόμα δεν βρήκαμε, μέσω του EastMed, ο οποίος είναι αμφιβόλου οικονομικής βιωσιμότητας και χρόνου υλοποίησης.

Και ενώ εμείς μένουμε προσκολλημένοι στις πολιτικές μηδενικού αθροίσματος, στα παιδιαρίσματα και στις φαντασιώσεις περί συμμαχιών, ήδη οι Αμερικανοί αρχίσαν τις διεργασίες για την υλοποίηση αυτής της νέας κατάστασης πραγμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η επίσκεψη της υφυπουργού των Εξωτερικών Βικτώριας Νούλαντ στο τρίγωνο Αθηνών Λευκωσίας και Άγκυρας, αυτόν τον στόχο είχε. Με δηλώσεις της, κατέστησε σαφές ότι η Τουρκιά θα είναι μέρος της νέας ενεργειακής σκακιέρας. «Ένα από τα ζητήματα που έφερε ενώπιόν μας αυτός ο πόλεμος είναι ότι πολλές χώρες που εισάγουν μεγάλες ποσότητες ρωσικού φυσικού αερίου πρέπει να διαφοροποιήσουν τους πόρους τους και να το κάνουν γρήγορα. Δηλαδή, υπάρχουν πολλές διαφορετικές ευκαιρίες στην Ανατολική Μεσόγειο, μερικές από τις οποίες θα αφορούν τους άμεσους γείτονές σας. Θα χρειαστεί να γίνουν νέες ανακαλύψεις αερίου και νέοι αγωγοί. Θέλουμε να εργαστούμε σε αυτά τα ζητήματα και να βοηθήσουμε την Τουρκία να διαφοροποιήσει τους πόρους της, ειδικά έναντι του ρωσικού φυσικού αερίου», είπε η κ. Νούλαντ σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Χουριέτ.

Οι Τούρκοι έλαβαν ήδη το μήνυμα. «Η Τουρκία είναι η πιο οικονομική οδός για να φθάσει (το φυσικό αέριο), ειδικά στις ευρωπαϊκές αγορές. Και βέβαια, πρέπει να περάσει από την Κύπρο για να έρθει εδώ, στην Τουρκία», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ενώ ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ, «στη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο σε σχέση με το φυσικό αέριο θα υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις μέσα στις επόμενες μέρες».

Ακόμα και οι Τ/Κ έσπευσαν εμμέσως να δηλώσουν σύμφωνοι με τη νέα κατάσταση. Ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών του ψευδοκράτους δήλωσε ότι η πρόταση Ακιντζί για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου είναι ακόμα στο τραπέζι.

Τέλος, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, «όλοι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα συνειδητοποιούν ότι βιώνουμε το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας νέας», δήλωσε ανακοινώνοντας νέες γεωτρήσεις στην Ελληνική ΑΟΖ.

Και ενώ όλοι αντιλαμβάνονται την προδιαγραφόμενη αλλαγή του ενεργειακού σκηνικού της περιοχής μας και μιλούν για την αρχή μιας νέας εποχής, εμείς στον κόσμο μας. Το βιολί μας. Αντιδρούμε ως και εάν η Ανατολική Μεσόγειος βρίσκεται κάπου στον βόρειο πόλο και δεν μας αγγίζουν όλες αυτές οι διεργασίες.

«Πριν και πάνω από όλα, θα πρέπει να αναγνωρίσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Να αποδεχθούν την πρότασή μας, την πρόσκλησή μας, είτε για διάλογο προς καθορισμό των διαχωριστικών γραμμών μεταξύ της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τουρκίας ή να προσφύγουμε σε επιδιαιτησία», δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μετά τα ακατανόμαστα στο Κραν Μοντανά, η πρόταξη στη χειρότερή της έκδοση. Ούτε ο πατέρας της πρόταξης, αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού, θα έθετε ποτέ τέτοιο όρο.

Οι αλλαγές στον ενεργειακό τομέα θα είναι άμεσες και επιτακτικές. Το δραματικό για εμάς είναι ότι διαφαίνεται και αλλαγή στη στάση ή καλύτερα στα επίπεδα ανοχής των ξένων απέναντί μας. Ας μην νομίζουμε ότι θα συνεχίσουν να μας παρακαλούν, να μας νουθετούν ή να μας πιέζουν. Αυτή τη φορά, θα προχωρήσουν είτε το θέλουμε είτε όχι. Δεν θα ανεχθούν άλλους εκ του πονηρού τακτικισμούς. Είτε θα ανεβούμε στο τραίνο της αλλαγής των γεωπολιτικών συσχετισμών είτε θα παραμείνουμε στον σταθμό, αν θα υπάρχει, βέβαια, σταθμός αναμονής, να περιμένουμε το τραίνο της λύσης που δεν θα περάσει ποτέ. Θα παραμείνουμε απομονωμένοι στον μικρόκοσμό μας, να ασκούμε φθηνές πολιτικές για εσωτερική κατανάλωση, να μιλούμε για εισβολή και κατοχή, να ζητούμε τα δίκαιά μας, τα οποία όμως ήδη θα τα έχουμε χάσει ως αποτέλεσμα των εθνικών πολιτικών εγκλημάτων του κάθε πολιτικάντη και εθνοσωτήρα.

Η ιστορία κτυπά για τελευταία φορά την πόρτα μας, με ένα αποχαιρετιστήριο κτύπημα. Αν δε απαντήσουμε, τότε η ιστορία δεν θα ασχοληθεί ξανά μαζί μας, γιατί θα μας έχει ήδη διαγράψει.