Κάνε τις εξετάσεις σου

Μεγάλη φασαρία γίνεται τις τελευταίες μέρες για τις λεγόμενες «εξετάσεις τετραμήνου». Το Υπουργείο Παιδείας θέλει να γίνουν παρ' όλες τις απίστευτες δυσκολίες του εγχειρήματος, αλλά γονείς, μαθητές και καθηγητές αρνούνται διαμαρτυρόμενοι πεισματικά.
Οι εξετάσεις στο κυπριακό σχολείο είναι όπως ο αγιασμός στη γέφυρα της Ευρύχου. Όσα και να εννοούνται μέσω της λογικής, το παράλογο τελικά θα επικρατήσει.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πιο σύνθετο. Περιμέναμε την πανδημία για να σκεφτούμε την αναγκαιότητα αυτών των εξετάσεων; Μάλλον ναι. Και αυτό από μόνο του το γεγονός λέει πολλά για τον νου που κουβαλούμε. Τίποτε δεν μπορούμε να αποφασίσουμε σοβαρά από πριν. Το θέμα της μείωσης της ύλης το ξεχάσαμε, αν και από καιρό το φωνάζουν και αυτό πολλοί.

Στο κυπριακό σχολείο τίποτε δεν αλλάζει σοβαρά, και αυτή η κουβέντα είναι μάλλον η μόνη που στέκει. Όσο κι αν το αναλύει κανείς είναι πάντα πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τις αιτίες του περίεργου αυτού φαινομένου. Βασικός λόγος πρέπει να είναι η απόσταση όσων δουλεύουν στο Υπουργείο Παιδείας από το ίδιο το σχολείο. Πολλοί από τους «σύμβουλους» και παρασύμβουλους έχουν χρόνια πολλά να μπουν σε κάποιο σχολείο. Απλά το επισκέπτονται για να πλασάρουν διάφορα φανταστικά προγράμματα που αντέγραψαν (και σπάνια σκέφτηκαν), και ώς εδώ.

Το ίδιο φαινόμενο ισχύει και για τους επιθεωρητές. Την απόσταση αυτή του εγκεφάλου με τα άκρα, ενισχύει και ο κορσές των ίδιων των «απλών» καθηγητών-δασκάλων, που κρύβουν την αλήθεια για να μην χάσουν τους πόντους της βαθμολογίας. Οι πόντοι της βαθμολογίας τώρα είναι το τυράκι που ρίχνει ο επιθεωρητισμός για να ελέγχει ουσιαστικά οποιαδήποτε διαφορετική φωνή μέσα στα σχολεία ενώ θα έπρεπε η διαφορετική φωνή να ήταν το ζητούμενο σε μια σύγχρονη κοινωνία. Και μόνο ο όρος «απλός καθηγητής» επιβεβαιώνει την απόσταση από το «σύνθετος». Οι εξετάσεις των πόντων μάς περνούν όπως περνούν τα λουκάνικα στους Παλαιχωρκάτες. Πολλοί καθηγητές δεν ξαναμίλησαν ο ένας στον άλλο για ένα πλαίσιο πάνω στην κόλλα των εξετάσεων.

Ο ένας το ήθελε λεπτό ο άλλος χοντρό. Κάποιοι μάλιστα πιάστηκαν και στα χέρια. Θα περίμενε λοιπόν κανείς με τόσες εξετάσεις που έχουν να δώσουν οι μαθητές μας, να ζούσαμε σε έναν τόπο αρίστων… με πανέμορφες πλατείες και φυσικές παραλίες, γεμάτες ελευθερία, φύση και ευγένεια. Μα όπως ο σκύλος και τα ποδήλατα που απαγόρευσαν να πατήσουν στην πλατεία Ελευθερίας, έτσι και ο μαθητής απαγορεύεται να τη βγάλει καθαρή από τις εξετάσεις του. Ο μαθητής είναι στο ίδιο επίπεδο με τον σκύλο. Και ο καθηγητής κρατά το λουρί της πριγκίπισσας του υπουργείου.