Λες, «δεν θέλουμε να γίνουμε η 82η επαρχία». Και αμέσως μετά προσθέτεις: «Ούτως ή άλλως η Τουρκία δεν το χρειάζεται αυτό». Δεν γίνεται κ. Μουσταφά, δεν γίνεται. Τι κουβέντα είναι αυτή; Μήπως εσύ θα αποφασίσεις αν η Τουρκία το χρειάζεται αυτό; Από πότε εσύ καθορίζεις τις ανάγκες της Τουρκίας; Μήπως είσαι πρόεδρος της Επιτροπής Καθορισμού Αναγκών στην Άγκυρα; Εκείνη ξέρει τις ανάγκες της ή εσύ; Ποιος σου είπε ότι δεν έχει μια τέτοια ανάγκη; Είχε ανάγκη να κατακτήσει τη Δαμασκό και να κάνει ναμάζι στο τέμενος Εμεβί και δεν έχει μια τέτοια ανάγκη στα εδάφη που κατέκτησε στην Κύπρο; Και μάλιστα, κοίτα τι άλλες ανάγκες έχει.
Έχει ανάγκη να εμποδίσει ένα κράτος που δεν είναι στα δικά της εδάφη και ετοιμάζεται να ανακηρύξει την ανεξαρτησία του. Ποιο κράτος; Το Κουρδιστάν! Δηλαδή εμείς στην Κύπρο έχουμε δικαίωμα να ιδρύσουμε χωριστό κράτος, αλλά δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα οι Κούρδοι στο Ιράκ! Λίγο έμεινε να τους κηρύξει τον πόλεμο για να μην ιδρύσουν εκείνο το κράτος! Μόνο αυτό; Φέρει ένσταση και σε ένα αυτόνομο κουρδικό κράτος στα βόρεια της Συρίας. Ούτε αυτό το θέλει. Διότι κατά τη γνώμη της, οι Κούρδοι σε αυτόν τον κόσμο δεν έχουν δικαίωμα ζωής ή ίδρυσης κράτους. Εκατομμύρια Κούρδοι δεν μπορούν να ιδρύσουν κράτος. Αλλά μπορούμε να ιδρύσουμε εμείς στην Κύπρο, έτσι δεν είναι;
Είπες, «δεν θέλουμε να γίνουμε η 82η επαρχία». Εντάξει. Τελείωσε εκεί. Μάλιστα, οι λέξεις μέσα σε αυτή την πρόταση είναι πολλές. Τι σημαίνει δεν θέλουμε να γίνουμε; Πες δεν θα γίνουμε. Πες όχι. Αν δεν το καταλάβουν, πες τους το στα ελληνικά: «ΟΧΙ»! Αλλά, τι είναι αυτό που είπες μετά από αυτή την πρόταση ότι δηλαδή «η Τουρκία δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο;» Μήπως διέπραξες κάποια αμαρτία και εξομολογείσαι; Μήπως προσπαθείς να κάνεις πιο ήπια την πρώτη σου δήλωση; Τι φοβάσαι; Ο ποιητής σου λέει πως «δεν υπάρχει πέρα από τον θάνατο». Τότε τι; Κοίτα, ακόμα και με αυτόν τον ήπιο σου τόνο πάλι δεν μπόρεσες να τους καλοπιάσεις. Οι αετοί του κ. Ταγίπ έπεσαν πάνω σου για να σε κάνουν κομμάτια. Σε έκαναν πρωτοσέλιδο. Τι είπαν; «Ανάθρεψε τον κόρακα να σου βγάλει το μάτι».
Σε αποκαλούν κόρακα. Κόρακα που τον θρέφουν. Είπες ότι «δεν θέλουμε να γίνουμε η 82η επαρχία» και θα σε κάνουν κομμάτια. Μπήκαν στη σειρά. Και κοίτα τι σου λένε: «Ξεδιάντροπε άνδρα. Αν δεν υπήρχε η Τουρκία θα πεθαίνατε από την πείνα». «Αγνώμονες. Ακόμα και το νερό σας έρχεται από την Τουρκία ρε. Αν δεν ήταν πίσω σας η Τουρκία, οι Ελληνοκύπριοι θα σας σκότωναν μέσα σε τρεις μέρες, ξεδιάντροποι». «Ολόκληρη η Κύπρος ανήκει στην Τουρκία, ας το πει αυτό κάποιος σε τούτο τον ρουφιάνο». «Αυτοί είναι ελληνόσποροι. Γι’ αυτούς θυσιαστήκαμε, κρίμα». «Αυτοί δεν μισούν τους Ελληνοκύπριους τόσο όσο μισούν την Τουρκία». «Υπάρχουν πολλοί προδότες στη βόρεια Κύπρο». «Κόψτε το νερό». «Ε, εσείς τρόφιμοι. Έχετε γίνει μπάσταρδοι των Ελληνοκυπρίων. Ο Ταγίπ Ερντογάν θα σας απαντήσει κατάλληλα, περίμενε και θα δεις». «Η Τουρκία πρέπει να κανονίσει αυτόν τον μπάσταρδο». «Φαίνεται ότι όταν απελευθερώναμε την Κύπρο αφήσαμε εκεί μερικούς ελληνόσπορους».
Πήρες άραγε την απάντησή σου κ. Μουσταφά; Δεν τα έγραψα όλα. Υπάρχουν εκατοντάδες. Και μάλιστα πολύ χειρότερα. Δεν μπορούν να γραφτούν εδώ. Αυτές είναι οι φωνές που ακούγονται πρόσφατα από το λιμάνι το οποίο αποκάλεσες «το τελευταίο λιμάνι στο οποίο θα καταφύγουμε». Καίγονται από επιθυμία για να μας κάνουν όλους κομμάτια σε εκείνο το λιμάνι. Μήπως άκουσες τέτοιες βρισιές ποτέ από Ελληνοκύπριους στην Κύπρο; Μήπως σε αποκάλεσε κανείς «γιο της πουτάνας»; Μήπως σε αποκάλεσε «μπάσταρδο»; Ακόμα και από τους πλέον φανατικούς του ΕΛΑΜ δεν το άκουσες αυτό, έτσι δεν είναι; Τα είπαν πολλές φορές και για μένα αυτά, όπως τα είπαν για εσένα. Και για εκείνον και για τον άλλον. Για όλους μας! Αυτά είναι τα εκατομμύρια για τα οποία είπε ο Ταγίπ Ερντογάν ότι «με δυσκολία τους συγκρατώ στα σπίτια τους». Μήπως προτιμάς να παραδοθείς σε αυτόν τον οργισμένο όχλο αντί να καθίσεις και να υπογράψεις μια συμφωνία και μια ειρήνη με τους Ελληνοκύπριους χωρίς να ζητάς περισσότερα από αυτά που δικαιούσαι σε αυτό το νησί;
Το λιμάνι στο οποίο νόμισες ότι θα έφτανες και θα κατέφευγες. Δεν ξέρω σε ποιο χωριό είσαι εσύ, αλλά εγώ ακόμα είμαι στο δέκατο. Και ξέρω ότι δεν υπάρχει κανένα χωριό πέρα από τον θάνατο. Εσύ, δεν το ξέρεις; Μήπως δεν θέλεις να μείνει τουλάχιστον μια αξιοπρεπής φωνή μετά που θα φύγουμε εμείς;
