Δεν συμπαθούμε το περιβάλλον

Παρά τις αντίθετες διακηρύξεις και τα ωραία λόγια, ειδικά σε επετείους, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν σέβεται το περιβάλλον. Αν εκτελεστική και νομοθετική εξουσία σέβονταν το περιβάλλον και αν πράγματι ανησυχούσαν για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τότε θα ακολουθούσαν μια διαφορετική πολιτική. Και δεν μιλάμε για σχετικά «απλά πράγματα», όπως η ανακύκλωση και η διαχείριση αποβλήτων και απορριμμάτων (απλά γιατί υπάρχει πλούσια θετική εμπειρία από το εξωτερικό και γενναία ευρωπαϊκή χρηματοδότηση), αλλά για την ουσία του προβλήματος και συγκεκριμένα την ανάπτυξη γης.

Αν μας ενδιέφερε πράγματι το περιβάλλον (και στο σημείο αυτό βάζουμε μέσα και την κοινωνία) θα αποδεχόμασταν χωρίς πολλές διαμαρτυρίες ότι πρέπει να τερματιστεί η επέκταση των υφιστάμενων οικιστικών περιοχών. Η υπόλοιπη γη πρέπει να προστατευτεί και να γίνει παραγωγική, είτε ως αγροτική, είτε για παραγωγή ενέργειας με τη χρήση ΑΠΕ. Η τεχνολογία με τα αγροτοφωτοβολταϊκά επιτρέπει τη συνύπαρξη αγροτικών καλλιεργειών και ΑΠΕ. Η μη επέκταση των πόλεων θα έπρεπε να συνοδευτεί με αξιοποίηση όλων των κενών οικοπέδων και με υψηλότερους συντελεστές δόμησης. Η πυκνότητα του πληθυσμού θα οδηγούσε και σε βιώσιμες δημόσιες μεταφορές. Η πολιτική των πύργων θα έπρεπε να είχε συνοδευτεί με υψηλή φορολόγηση της πολεοδομικής παρέκκλισης ή με την απαίτηση για την κατασκευή προσιτής κατοικίας για να μην υποφέρει ο κάτοικος της Λεμεσού.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν έγινε και γι' αυτό δεν πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη τα όσα συμβαίνουν στον Ακάμα. Οι κάτοικοι της περιοχής νιώθουν βάσιμα αδικημένοι. Στην περίπτωσή τους θα εξαντληθεί η περιβαλλοντική ευαισθησία της Κυπριακής Δημοκρατίας; Πού ήταν αυτή η ευαισθησία όταν αλλοιωνόταν το παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού ή όταν πόλεις και χωριά επεκτείνονταν οικιστικά;

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παραπέμψει την Κύπρο στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω της μη συμμόρφωσής της με την οδηγία για τους οικότοπους φέρνει στη Δημοκρατία μπροστά σε ένα σοβαρό πρόβλημα. Η Επιτροπή, μεταξύ άλλων, διαπιστώνει πως συνεχίζεται συστηματικά η πρακτική έγκρισης οικονομικών δραστηριοτήτων σε περιοχές Natura 2000 κατά τρόπο που δεν συνάδει με την οδηγία για τους οικότοπους.

Μια καταδική από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα οδηγήσει στην επιβολή προστίμων τα οποία δεν είναι εφάπαξ αλλά ισχύουν για κάθε ημέρα που δεν θεραπεύεται η παράβαση. Και ο Ακάμας δεν είναι η μόνη προβληματική περίπτωση. Το Κίνημα Οικολόγων μας θυμίζει ότι στην Αγία Νάπα μετακινήθηκε βιότοπος (Άμμος του Καμπούρη) και στην Αλυκή Λάρνακας (Παττίχειο Πάρκο) μπήκαν οι μπουλντόζες.

Σήμερα, η μόνη επιλογή είναι η συμμόρφωση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και το κράτος πρέπει να γίνει αυστηρό και δυσάρεστο για πολλούς.