Για να περπατήσεις χρειάζονται πεζοδρόμια. Έλα όμως που δεν υπάρχουν!

Ομολογώ πως είμαι από τους ανθρώπους που δεν χρησιμοποιούν πολύ συχνά το σώμα τους για μετακίνηση. Είμαι αυτό που λένε «καλοπερασάκιας». Προτιμώ το αυτοκίνητο ή τη μοτοσυκλέτα, ακόμη και για το περίπτερο. Όντας φοιτητής, ελάχιστα χρησιμοποιούσα ταξί ή μέσα μαζικής μεταφοράς. Ήταν μικρό το κόστος, όλοι οι φοιτητές το ξέρουν, μετρούν τα ψιλά τους κάθε μήνα -και ήταν και λίγο η ηλικία που δεν μας ένοιαζε να πάμε με τα πόδια. Όπως και να έχει το πράγμα, πλέον είμαι και εγώ καλοπερασάκιας. Την Κυριακή το πρωί, όπως είναι γνωστό, πραγματοποιήθηκε η στρατιωτική παρέλαση της 1^ης Οκτωβρίου. Οικογενειακώς αποφασίσαμε να παραστούμε, αφενός για να δουν οι κόρες μου τι είναι αυτή η παρέλαση και αφετέρου να δώσουμε με την παρουσία μας μια επιβράβευση σε εκείνους που κουράστηκαν για να πραγματοποιηθεί. Μένω πάροδο λεωφόρου Σταυρού, κάπου στη μέση της πολυσύχναστης λεωφόρου του Δήμου Στροβόλου (κρατήστε για την ώρα τον Δήμο Στροβόλου, έχει τη σημασία του). Αποφασίσαμε, λοιπόν, εφόσον ήταν κλειστοί και οι δρόμοι, να πάμε με τα πόδια. Επιστρέφοντας μετά το τέλος της παρέλασης στο σπίτι, αντιλήφθηκε πως στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής περπατούσαμε στον δρόμο και όχι στα πεζοδρόμια. Και εκείνο που κατάλαβα είναι πως στον Δήμο Στροβόλου, ΔΕΝ υπάρχουν πεζοδρόμια και εκεί που υπάρχουν έχουν μετατραπεί σε κήπους. Ας δούμε τη λεωφόρο Σταυρού. Πλην μερικών εξαιρέσεων, τα πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα. Διερωτώμαι ποιος είναι υπεύθυνος να τα φτιάξει. Στις περιπτώσεις τώρα όπου υπάρχουν πεζοδρόμια, αυτά έχουν μετατραπεί σε λεκάνες δέντρων που δεν επιτρέπουν σε κάποιον να τα χρησιμοποιήσει. Και εδώ υπάρχει και το εξής παράδοξο: Όλα τα δέντρα τα οποία είναι πάνω στα πεζοδρόμια, ανήκουν στον δήμο. Ο δήμος, όμως, δεν αναλαμβάνει να φυτέψει δέντρα, με αποτέλεσμα ένα πεζοδρόμιο να είναι γεμάτο με φοίνικες, άλλο με κυπαρίσσια και άλλο με εσπεριδοειδή. Κάποια είναι φυτεμένα στη μέση του πεζοδρομίου και άλλα στο πλάι, προς το περιτοίχισμα των σπιτιών δηλαδή. Κάποια είναι περιποιημένα και κάποια έχουν μετατραπεί σε ζούγκλα. Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί προβλήματα, τα οποία ο Δήμος Στροβόλου με διαδικασίες θα έπρεπε να είχε ρυθμίσει. Πληροφορίες αναφέρουν πως, πρόσφατα ο Δήμος Στροβόλου πλήρωσε 1 εκατ. ευρώ για την αγορά φιλέτου απέναντι από το δημαρχείο, το οποίο βάφτισε χώρο στάθμευσης. Με 1 εκατ. ευρώ, ο δήμος θα μπορούσε να προχωρήσει στη δημιουργία πεζοδρομίων εκεί όπου υπάρχει ανάγκη, όπως είναι για παράδειγμα η Σταυρού, κάτι το οποίο θα βοηθούσε, έστω τους κατοίκους της περιοχής να επισκέπτονται τη Σταυρού με τα πόδια. Αντί αυτού όμως, απλά αγοράσαμε έναν χώρο στάθμευσης, ο οποίος -να σημειώσω- μέχρι και σήμερα, ακόμα και όταν γίνονται παραστάσεις στο δημοτικό θέατρο, είναι άδειος. Επί τη ευκαιρία, καλό θα ήταν ο δήμος να ενημερώσει για το πραγματικό κόστος της συμφωνίας, αλλά και ποιος ήταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του τεμαχίου. Έτσι, για διαφάνεια.