Beny Steinmetz: Η άγνωστη ζωή του Ισραηλινού που μισεί «θανάσιμα» ο Soros

Το όνομα του Beny Steinmetz έγινε ευρύτερα γνωστό στην Κύπρο στις αρχές Σεπτέμβρη, όταν ο Ισραηλινός επιχειρηματίας κρατήθηκε από τις Αρχές εξαιτίας ενός Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης που είχε εκδώσει η Ρουμανία. Το τέλος της περιπέτειας του Beny Steinmetz στην Κύπρο, θα γραφτεί από τη Δικαιοσύνη, η οποία θα αποφασίσει αν θα τελικά εκδώσει τον 67χρονο στη Ρουμανία ή αν θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ελλάδας και της Ιταλίας, οι οποίες απέρριψαν το Ρουμανικό αίτημα. O ίδιος ο Beny Steinmetz σε δήλωση του καλωσορίζει την ευκαιρία που του δίνεται, προκειμένου να δικαιωθεί σε ένα ακόμη ευρωπαϊκό κράτος, ενάντια στη Ρουμανία, «μια χώρα γνωστή παγκοσμίως για την έλλειψη σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα». Παράλληλα, είναι βέβαιος πως η δικαιοσύνη θα λάμψει και στην Κύπρο, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά ότι το Ευρωπαϊκό Κράτους Δικαίου «είναι πολύ πιο ισχυρό και θριαμβεύει απέναντι σε αντιδημοκρατικές πρακτικές, όπως αυτές των Ρουμανικών Αρχών».

Όπως ανέφερε στον «Πολίτη» νομική πηγή, η διαδικασία στην Κύπρο αναμένεται να ολοκληρωθεί έως τα μέσα του Οκτωβρίου. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το ένταλμα σύλληψης του Beny Steinmetz στην Κύπρο εκδόθηκε για λόγους τήρησης της διαδικασίας που επιβάλλεται από το γεγονός ότι η Κύπρος πλέον συμμετέχει στη ζώνη του Σένγκεν. Στο παρελθόν είχε επισκεφθεί πολλές φορές τη χώρας μας, χωρίς κανένα πρόβλημα και έχει αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις με αρκετούς Κύπριους επιχειρηματίες. Υπήρξε επίσης εταίρος σε μεγάλες κοινοπραξίες οι οποίες πραγματοποίησαν τεράστιες επενδύσεις στην Κύπρο και την Ελλάδα. Είναι επιπλέον ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την ισραηλιτική κοινότητα που βρίσκεται στη χώρας μας.

Ποιος όμως είναι πραγματικά

Η άνοδος στην κορυφή και η αφρικανική Οδύσσεια

Γιος του Πολωνοεβραίου τεχνίτη διαμαντιών, Rubin Steinmetz, ο Beny γεννήθηκε στην παραλιακή πόλη Νετάνια, το 1956, λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του Ισραήλ. Την περίοδο εκείνη το νεοσύστατο κράτος αποτελούσε το καταφύγιο για τους απανταχού Εβραίους που επιβίωσαν από τη θηριωδία των ναζί. Οι ιστορίες ανθρώπινης φρίκης που κουβαλούσαν μαζί τους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης χαλύβδωναν τα πατριωτικά αισθήματα των νέων, όπως και του Beny. Σύντομα, θα βρεθεί στο τιμόνι της οικογενειακής επιχείρησης, διευρύνοντας τις δραστηριότητές της εκτός συνόρων. Tη δεκαετία του ’80, η μία επιτυχία διαδέχεται την άλλη και κόσμος των διαμαντιών θα αποδειχθεί ασφυκτικά μικρός για τον Steinmetz.

Στις αρχές του 2000, ο Steinmetz είχε ήδη δημιουργήσει έναν όμιλο - κολοσσό. Το κυνήγι της επιτυχίας θα τον οδηγήσει στην Αφρική, όπου θα επικεντρωθεί στις επιχειρήσεις εξόρυξης. Το 2006, οι συνεργάτες του ανακαλύπτουν ένα από τα μεγαλύτερα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα σιδήρου στη Zogota της Γουινέας. Θα αρπάξει την ευκαιρία και θα προγραμματίσει επενδύσεις που ξεπερνούσαν τα 4,7 δισ. δολάρια. Σύντομα θα μετανιώσει για αυτή την απόφαση, καθώς θα αποτελέσει την αιτία να μπει στο μάτι του κυκλώνα, αλλά και -όπως ο ίδιος υποστηρίζει- στο στόχαστρο πανίσχυρων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.

Το 2011, τα ηνία της Γουινέας αναλαμβάνει ο Alpha Condé, υποστηριζόμενος από τον George Soros. Μια από τις πρώτες του αποφάσεις αφορά και την επένδυση του ομίλου του Steinmetz. Διατάζει να σταματήσει. Οι καταγγελίες για διαφθορά και απάτη θα καταλήξουν σε ένα διεθνές ντόμινο δικαστικών διαμαχών. Ο Steinmetz, σε κάθε δίκη δεν θα παύσει να ισχυρίζεται πως είναι αθώος και πως αποτελεί θύμα του διεθνούς δικτύου που φέρει το όνομα… George Soros.

Soros: Ο ορκισμένος εχθρός

Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το άσβεστο μίσος του Soros για τον Steinmetz. Σύμφωνα με την επικρατέστερη, όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90, όταν ο Soros κατάφερε να υπερισχύσει του Steinmetz σε έναν διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση τηλεπικοινωνιακού παρόχου στη Ρωσία. Λίγους μήνες αργότερα, η επένδυση του Soros αποδείχθηκε… άνθρακας, με τον ίδιο να χάνει 1 δισεκατομμύριο. Ο Soros κατηγόρησε τον Steinmetz ως υπαίτιο της αποτυχίας του, θεωρώντας πως έπαιξε τον ρόλο του «δολώματος». Από τότε ο Soros μετατράπηκε σε ορκισμένος εχθρός του, αποζητώντας εκδίκηση. Η ευκαιρία θα του δοθεί αρκετά χρόνια αργότερα, στη Γουινέα. Σύμφωνα με τη δικογραφία και τα έγγραφα της διαιτητικής διαδικασίας, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η σχετική ηλεκτρονική αλληλογραφία, η περιπέτεια στη Γουινέα ξεκίνησε όταν ο Steinmetz αρνήθηκε να ενδώσει στον εκβιασμό του Soros, ο οποίος μέσω της κυβέρνησης-«μαριονέτα» που είχε εγκαταστήσει του ζήτησε 500 εκατ. δολάρια για να μην ακυρωθεί η επένδυση στη Zogota. Το «όχι» του Steinmetz ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει μια ανηλεής εκστρατεία εναντίον του. Υπό την αιγίδα του Soros, διαμορφώνεται ένα διεθνές μέτωπο. ΜΜΕ, ΜΚΟ, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα ευθυγραμμίζονται με στόχο τον ισραηλινό επιχειρηματία. Σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία, η κόντρα μεταξύ τους έχει βαθύτερα, ιδεολογικά αίτια. Ο Soros, αν και εβραϊκής καταγωγής, έχει στραφεί ανοικτά εναντίον του Ισραήλ, φτάνοντας στο σημείο να χρηματοδοτήσει ακόμη και εχθρικές προς αυτό οργανώσεις. Ο πανίσχυρος άνδρας εξάλλου δεν έκρυψε ποτέ την εμμονή του με την παγκόσμια, υπερεθνική εξουσία. Στον αντίποδα, ο Steinmetz, που θεωρείται από το Forbes ως ο πιο πλούσιος άνθρωπος στο Ισραήλ, είναι λάτρης της πατρίδας του και έχει διαθέσει τεράστια ποσά για φιλανθρωπικούς σκοπούς σε αυτή. Σε αντίθεση με τον Soros, ο Steinmetz δεν έδειξε ποτέ το παραμικρό ενδιαφέρον για την πολιτική και την εξουσία. Ο δικός του «εθισμός» αφορούσε αποκλειστικά την επιχειρηματική επιτυχία.

Το φιλανθρωπικό έργο στο Ισραήλ

Για τους περισσότερους Ισραηλινούς ο Steinmetz είναι ένας σύγχρονος ευεργέτης. To 2006, μαζί με τη γυναίκα του Agnes ίδρυσε το Agnes and Beny Steinmetz Foundation, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δραστήρια φιλανθρωπικά ιδρύματα στο Ισραήλ. Από τότε μέχρι σήμερα, περισσότερα από 24.000 παιδιά και πάνω από 2.200 γονείς και οικογένειες έχουν λάβει τη στήριξη του ιδρύματος. Χιλιάδες παιδιά και νέοι από μη προνομιούχες οικογένειες, κατάφεραν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα χάρη στις δομές και τα προγράμματα που διευθύνει ο Steinmetz. Παράλληλα, ο ίδιος έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη των Τεχνών και των Γραμμάτων στο Ισραήλ. Ανάμεσα στις δωρεές που έχει πραγματοποιήσει βρίσκεται και μια ολόκληρη πτέρυγα στο Μουσείο Τέχνης του Τελ Αβίβ, ένα από τα πλέον διάσημα μουσεία σύγχρονης τέχνης στον κόσμο. Η μεγάλη του αγάπη τα τελευταία χρόνια είναι η θέση του, ως πρόεδρος του Lema'anchem – Maflee La'asot, του οποίου ο Steinmetz υπήρξε ένας από τους ιδρυτές. Το Lema'anchem ιδρύθηκε για να καλύψει μια πραγματική ανάγκη χιλιάδων ασθενών στο Ισραήλ: τη λήψη μιας δεύτερης ιατρικής γνωμάτευσης.

Ρουμανία. Ένα «καρφί στο μάτι» της Ευρώπης

Το 2015, ο Steinmetz βρέθηκε στο μέσο μιας πολιτικής κόντρας σχετικά με την κυριότητα ακίνητης περιουσίας που διεκδικούσε η πρώην βασιλική οικογένεια της Ρουμανίας. Η διαμάχη εξελίχθηκε σε ανοικτό πόλεμο με τη ρουμανική κυβέρνηση. Ακολούθησε δίκη, στην οποία ο Steinmetz αθωώθηκε ομόφωνα. Η εξέλιξη δεν ικανοποίησε την πολιτική ελίτ της Ρουμανίας, που προσπάθησε πάση θυσία -και τελικά κατάφερε- να τον οδηγήσει σε νέα δίκη. Η διαδικασία που ακολούθησε αποτελεί όνειδος, όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Είναι χαρακτηριστικό πως οι δικαστικές αρχές δεν επέτρεψαν στον Steinmetz και τους συνηγόρους του να έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της δικογραφίας, ενώ ακόμη και κατά την ανάκριση, ακολουθήθηκαν πρακτικές διεθνώς παράνομες. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους που παρακολούθησαν τη δίκη, η ερήμην καταδίκη του Steinmetz ήταν αναμενόμενη και προαποφασισμένη. Η υπόθεση Steinmetz δεν είναι δυστυχώς η μόνη που γράφεται στις μελανές σελίδες της ρουμανικής δικαιοσύνης.

5 Φεβρουαρίου 2017: Μισό εκατομμύριο Ρουμάνοι ξεχύνονται στους δρόμους της χώρας. Πρόκειται για τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, μετά από εκείνες που σφράγισαν την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου, το 1989. Το σύνθημα που δονεί τις πλατείες της χώρας είναι ένα: «Η διαφθορά σκοτώνει». Αιτία της μεγαλειώδους λαϊκής κινητοποίησης αποτέλεσε η πρόθεση της τότε κυβέρνησης να αμνηστεύσει -μέσω τροποποίησης των διατάξεων του ποινικού κώδικα- πολιτικούς και αξιωματούχους οι οποίοι είχαν εμπλακεί σε υποθέσεις διαφθοράς. Η αναταραχή δεν περιορίστηκε εντός συνόρων. Οι πρέσβεις του Βελγίου, του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας και των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, επέκριναν τη Ρουμανία για τον απροκάλυπτο τρόπο με τον οποίο επιχείρησε να δώσει ασυλία σε διεφθαρμένα στελέχη της πολιτικής ελίτ της χώρας.

Η ένταξη της Ρουμανίας στην ΕΕ: Το 2007 γέμισε με αισιοδοξία τον επί δεκαετίες καταπιεσμένο ρουμανικό λαό. Ωστόσο, η συνέχεια ήταν πολύ διαφορετική. Η διαφθορά, οι ωμές πολιτικές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έβγαλαν τη σοβιετική τους στολή και ντύθηκαν με ευρωπαϊκό κοστούμι. Σήμερα, 16 χρόνια μετά, τα χρώματα της σημαίας της ΕΕ που κυματίζει πάνω από το Βουκουρέστι μοιάζουν να έχουν ξεθωριάσει, όπως και οι ελπίδες του Ρουμανικού λαού για ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό κράτος.

Παρά τις πολλαπλές καταδίκες και τις κατά καιρούς εξαγγελίες των ρουμανικών κυβερνήσεων, η χώρα εξακολουθεί να μαστίζεται από φαινόμενα διαφθοράς. Σύμφωνα με τους δείκτες της Διεθνούς Διαφάνειας για το 2020, η Ρουμανία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 3 πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης. Μόνο το 2015 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξέδωσε 72 ξεχωριστές αποφάσεις κατά της Ρουμανίας. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό μεταξύ όλων των κρατών-μελών της ΕΕ. Συγκριτικά όμως και με τα 47 κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι επιδόσεις της Ρουμανίας δεν ήταν καλύτερες. Η χώρα κατατάχθηκε στην τρίτη θέση, πίσω από τη Ρωσία και την Τουρκία αναφορικά με τις περισσότερες καταγεγραμμένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το 2022, το Συμβούλιο της Ευρώπης, ανησυχώντας για την κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος στη Ρουμανία διεξήγαγε έρευνα, όπου μεταξύ άλλων, διαπίστωσε ότι οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων σε πολλά από τα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας είναι άθλιες. Σε αρκετές περιπτώσεις η βία είναι εντελώς ανεξέλεγκτη, ενώ οι κρατούμενοι στοιβάζονται σε κελιά που αφήνουν μόλις 2 τ.μ. ελεύθερου χώρου στον κάθε ένα.

Εκβιασμοί δημοσιογράφων με την ευλογία κράτους και δικαιοσύνης

Ανάμεσα στις διάφορες περιπτώσεις πολιτικών διώξεων, διαφθοράς και φίμωσης του Τύπου που καταγράφονται στις επίσημες εκθέσεις διαφόρων οργανισμών, ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτή της ερευνητικής δημοσιογράφου Emilia Sercan. Η Sercan, σύμφωνα με όσα έχει καταγγείλει, δέχθηκε απειλές κατά της ζωής της και έπεσε θύμα εκβιασμού, όταν δημοσίευσε άρθρο, σύμφωνα με το οποίο ο πρώην Πρωθυπουργός της Ρουμανίας, Nicolae Ciuca, προχώρησε σε λογοκλοπή κατά τη συγγραφή της διδακτορικής του διατριβής. Αρχικά διέρρευσαν στον Τύπο και σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου, φωτογραφίες της δημοσιογράφου από προσωπικές στιγμές. Στις 18 Φεβρουαρίου 2022, μια μέρα αφού κατήγγειλε το γεγονός στην αστυνομία, τα αποδειχτικά στοιχεία που κατέθεσε στις Αρχές, διέρρευσαν και αναπαρήχθησαν σε δεκάδες ιστοσελίδες. Οι εισαγγελικές Αρχές που ανέλαβαν τη διερεύνηση των καταγγελιών αρνήθηκαν οποιαδήποτε ενημέρωση στη Secran σχετικά με την πορεία της υπόθεσης, παρά τη δημόσια ομολογία του πρώην υψηλόβαθμου στελέχους του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Cristian Rizea, πως ο ίδιος διέρρευσε τις φωτογραφίες της.