Το ξανθό γένος. Η μεγάλη κατάρα για την πατρίδα μας

Όταν ο συγγραφέας, ερευνητής και δημοσιογράφος Μακάριος Δρουσιώτης έγραφε και γράφει στα βιβλία του για τον βρώμικο ρόλο που έπαιξε και παίζει η Ρωσία στο Κυπριακό, πολλοί ρωσοεξαρτώμενοι τον κατηγόρησαν και τον κατηγορούν ότι είναι γραφικός και εμπαθής εναντίον των Ρώσων. Στο βιβλίο του, «Η Εισβολή και οι Μεγάλες Δυνάμεις – Η ρεαλπολιτίκ των ΗΠΑ και το διπλό παιχνίδι της ΕΣΣΔ», που ήταν και η βασική αίτια που εκδιώχθηκε από το Προεδρικό τον Οκτώβριο του 2014 κατόπιν εντολής του Ρώσου πρέσβη, αλλά και στα τελευταία, «Συμμορία», «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά» και «Κράτος Μαφία», αποκαλύπτει όλα τα παιχνίδια του ξανθού γένους εναντίον της Κύπρου, σίγουρα τις πλείστες φορές με τη δική μας συνδρομή.

Τελικά, σιγά - σιγά όλα βγαίνουν στον φως και το ξανθό γένος αποδεικνύεται ότι δεν θα μας σώσει, «κατά τας γραφάς», αλλά θα αποδειχθεί ο χειρότερος εχθρός, η μεγάλη κατάρα για τον κυπριακό ελληνισμό. Οι τελευταίες τους ενέργειες για αναστολή της συμφωνίας για διπλή φορολογία και η παροχή προξενικών υπηρεσιών στα κατεχόμενα είναι μόνο η αρχή. Δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, αλλά η Ρωσία ή άλλα κράτη εξαρτώμενα από τους Ρώσους, θα είναι οι πρώτοι που θα δώσουν στην αρχή αναγνώριση οντότητας και μετά πλήρη αναγνώριση των κατεχομένων.

Δυστυχώς, ο «φαντασιόπληκτος» και «εμπαθής» Δρουσιώτης, μέρα με τη μέρα δικαιώνεται, το δε ΑΚΕΛ, που μένει προσηλωμένο στις ιδεοληψίες του, διαψεύδεται πανηγυρικά.

Βέβαια, οι Ρώσοι δεν θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε αν δεν «εισέβαλλαν» στη χώρα μας, με τη θέλησή μας και μετά «βαΐων και κλάδων».

Αυτοί εξαγοράζουν λαούς, εθνικές συνειδήσεις και κυβερνήσεις όταν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Όταν λαοί και θεσμικά όργανα είναι επιρρεπείς στη διαπλοκή, τότε η δουλειά τους γίνεται πολύ πιο εύκολη.

Η σημερινή Ρωσία, μια χώρα δικτατορίας και άντρο διαφθοράς, ξέρει πού να ρίξει τα δίχτυά της. Σε χώρες όπου οι κυβερνώντες είναι διεφθαρμένοι και ο λαός ή, για να είμαστε δίκαιοι, ορισμένοι, και όχι όλοι, σημαίνοντα πρόσωπα της κοινωνικής και επιχειρηματικής ελίτ θέτουν τον πλουτισμό υπεράνω των εθνικών συμφερόντων.

Αυτοί που μας αποκάλεσαν και μας αποκαλούν Μόσχα της Μεσογείου αποδεικνύονται σοφοί. Ακόμα λίγο σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο θα πρέπει να μιλάς ρωσικά για να κυκλοφορήσεις. Αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα. Πρόβλημα τεράστιο είναι η νοοτροπία των Ρώσων που νομίζουν ότι με τα μαύρα λεφτά τους εξαγοράζουν τα πάντα.

Όλοι θυμούνται τον τέως πρέσβη της Ρωσίας Στανισλάβ Οσάτσι ο οποίος είχε προβολή μεγαλύτερη από αρχηγό κόμματος. Έμπαινε και έβγαινε σε κυβερνητικές υπηρεσίες και συμπεριφερόταν σαν δερβέναγας ή σαν περιφερειάρχης ρωσικής επαρχίας. Ακόμα ασκούσε κριτική σε πολιτικούς αρχηγούς, όπως στον Αβέρωφ Νεοφύτου, χωρίς ίχνος διπλωματικής δεοντολογίας.

Οι σχέσεις μας με τη Ρωσία είναι ένα από τα μεγάλα βαρίδια που θα πρέπει να αποσείσει από πάνω του ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εξαρτώμενος από τους Ρώσους, αλλά θα πρέπει να κάνει πολλά ακόμα για να καθαρίσει από πάνω του το μίασμα τού τέως που ονομάζεται ρωσική επιρροή και οικονομική εξάρτηση.

Οι εξαρτήσεις από διαχρονικά εχθρούς του εθνικού μας ζητήματος δεν έχουν θέση στην ημικατεχόμενή μας πατρίδα. Δεν θέλουμε αιμοδότες της τουριστικής και κατασκευαστικής μας βιομηχανίας και ταυτόχρονα «αγοραστές» της εθνικής μας συνείδησης.

Όλες αυτές οι αρλούμπες, ότι ανήκουμε μεν στη Δύση αλλά διατηρούμε καλές σχέσεις με τους διαχρονικά φίλους μας, όπως η Ρωσική Δημοκρατία, θα πρέπει να σταματήσουν πάραυτα. Σίγουρα ανήκουμε στη Δύση και δεν θα πρέπει να διατηρούμε καλές σχέσεις με τους διαχρονικά εχθρούς της εθνικής μας υπόθεσης. Τέλεια και παύλα.

Αν όλοι αυτοί οι ολιγάρχες νομίζουν ότι τους χρωστούμε επειδή τους έχουμε πωλήσει υπερτιμημένα ακίνητα σε πύργους και αλλού, είναι καιρός να αντιληφθούν ότι τα χρωστούμενα ξεπληρώθηκαν πλήρως. Πρώτον, πήραν παράτυπα ή και παράνομα την ευρωπαϊκή ιθαγένεια, κάτι που δεν μας ανήκει, και δεύτερον, τα λεφτά που μας έδωσαν ήσαν μαύρα και «βρώμικα». Χρειάστηκαν μπουγάδες και μπουγάδες για να καθαρίσουν.

Συνεπώς, ας μας αφήσουν ήσυχους, ας μας αδειάσουν τη γωνιά γιατί έχουμε και μια μισή πατρίδα κατεχόμενη να τρέξουμε. Όσο δε αφορά τους φίλους τους Κύπριους που τους έδωσαν γην και ύδωρ, για να μην πω τίποτα πιο βαρετό, ας τους πάρουν μαζί τους γιατί δεν έχουν θέση στον τόπο μας. Σίγουρα στη Ρωσία με τα κόλπα που ξέρουν θα μεγαλουργήσουν. Δεν έχουν θέση στον τόπο μας όσοι θέτουν υπεράνω της ελευθερίας της πατρίδας τον αθέμιτο πλουτισμό. Τώρα, αν είμαστε μια χαρά γιατί η Λεμεσός «πετά», αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι ενώ η Λεμεσός «πετά», η Αμμόχωστος και άλλα εδάφη μας εποικίζονται και οι «φίλοι» μας οι Ρώσοι με δόλιους τρόπους στηρίζουν τον κατακτητή και τορπιλίζουν, με δικούς μας δούρειους ίππους, κάθε προσπάθεια για λύση και επανένωση.

Υπάρχει βέβαια ο ισχυρισμός ότι στις πολύ δύσκολες οικονομικές καταστάσεις που βρεθήκαμε οι Ρώσοι μας έσωσαν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Πρώτον, με το τεράστιο δάνειο των 2,5 δις που έφερε επιτόκιο 4,5% αισχροκέρδησαν απέναντί μας και δεύτερον, οι τεράστιες επενδύσεις των πλείστων από αυτούς στόχο είχαν το ξέπλυμα των λεφτών τους και όχι την ενίσχυση της κυπριακής οικονομίας. Ανεξάρτητα όμως των πιο πάνω, το τίμημα που θα πληρώσουμε είναι και θα εξελιχθεί σε τεράστιο. Δεν είναι τυχαίο που οι εταίροι μας, μας θεωρούν αναξιόπιστους και διεφθαρμένους γιατί με κάθε δόλιο τρόπο προσπαθούμε να παρακάμψουμε τις κυρώσεις εναντίον των Ρώσων για την εγκληματική εισβολή στην Ουκρανία και συγχρόνως προσπαθούμε ακόμα να στηρίξουμε τους ολιγάρχες φίλους του αιμοσταγή Πούτιν χωρίς ίχνος ντροπής.

Όλοι αυτοί τους πρώτους που λήστεψαν είναι τον φτωχό ρωσικό λαό. Τα λεφτά τους μπορεί τώρα να είναι καθαρά, αλλά καλό είναι να γνωρίζουν τη σοφή ρήση του Έλληνα γνωμικογράφου, Δημήτριου Καμπούρογλου, «Καθαρόν πράγμα δεν είναι ό,τι επλύθη, αλλ’ ό,τι δεν ελερώθη».