Οι νέοι της Λεμεσού σε με μια αλλοτριωμένη πόλη

Μίλησε για τη βία ο δήμαρχος Λεμεσού και είπε ότι φταίει η υποστελέχωση της Αστυνομίας, αλλά όχι τόσο, και μπορεί να κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δεν φτάνει γιατί μπορεί να έχει μόνο ένα περιπολικό σε ολόκληρη τη Λεμεσό, τρόπος του λέγειν, είπε, αλλά κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά την κύρια ευθύνη τη φέρει η Αστυνομία τέλος πάντων. Κάτι που απέκρουσε μετά από λίγο ο αστυνόμος οποίος μίλησε για τις προσπάθειες της Αστυνομίας κ.λπ., κ.λπ.

Αλλά το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Πρόκειται για κοινωνικό πρόβλημα το οποίο ο δήμαρχος έντυσε με χίλιες δυο αναλύσεις και περιγραφές χωρίς να το αναλύσει και χωρίς να το περιγράψει. Σε μια πόλη που αλλοτριώνεται και αλλοτριώνονται και οι κάτοικοι, αλλοτριώνονται οι άνθρωποι και οι νέοι με την ευμετάβλητη ψυχολογία αναζητούν τον δικό τους ρόλο στην πόλη!

Γιατί για ένα Κυπριόπουλο που γεννήθηκε στη Λεμεσό με δύο γονείς με εισόδημα δύο χιλιάδες ή και τέσσερις, φαίνεται παράλογο πως ο πατέρας του οδηγεί honda ή demio ανάμεσα στα Maserati και τα Bentley ή τα Porsche. Τα ακριβά αυτοκίνητα είναι τόσο κοντά αλλά τόσο απομακρυσμένα. Του φαίνεται παράλογο να ζει σε ένα προσφυγικό ή ένα μικρό παλιό διαμέρισμα ενώ δίπλα κτίζονται πύργοι με πολυτελή διαμερίσματα ή σπίτια με πισίνες αλλά είναι τόσο αδύνατον να τα πλησιάσει, παρόλο που παραμένουν άδεια πολλές φορές. Το πράγμα φυσικά χειροτερεύει όταν πρόκειται για οικογένειες με έναν γονιό, όταν πρόκειται για οικογένειες με οικογενειακά προβλήματα ή όταν η οικογένεια ενοικιάζει και ενημερώνεται ξαφνικά από τον ιδιοκτήτη ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουν το σπίτι τους γιατί θα πρέπει να ενοικιαστεί πιο ακριβά.

Είναι φυσικά και οι ιστορίες επιτυχίας στο νεανικό tik tok με δήθεν επιχειρηματίες, οι εταιρείες offshore που προσφέρουν υψηλούς περιστασιακούς μισθούς, τα κρυπτονομίσματα και οι μετοχές, οι φανταχτερές ιστορίες real estate, το διαδικτυακό εμπόριο. Από την άλλη, στον αντίποδα έχουμε τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τις καφετέριες που προσφέρουν χαμηλούς μισθούς εκμετάλλευσης σε έναν τομέα που έπρεπε να διακρίνεται από δημιουργικότητα και παραγωγικότητα. Και στην τελική, καταλήγουν αρκετοί νέοι στις εύκολες λύσεις, όπως διαδικτυακές απάτες, ψευτοκομπίνες και δυστυχώς πώληση ναρκωτικών και το νέο φρούτο της εποχής, τις πλατφόρμες προσωπικού περιεχομένου, όπως το onlyfans.

Και η ηθική πιάνει πάτο. Κάνω τα πάντα, αρκεί αυτό να οδηγεί σε ξενοδοχεία πολυτελείας, ακριβά αυτοκίνητα, ακριβό λαϊφστάιλ. Αδιάφορο αν φθείρομαι ως άνθρωπος και κατά συνέπεια φθείρεται και η κοινωνία. Και στην τελική, οι νέοι μας συμπιέζονται από την αλλοτρίωση της πόλης τους, των σημείων των καιρών, της ανισότητας ανάμεσα στον πλούτο και τη φτώχεια, τη σκληρή οικογενειακή πραγματικότητα που βιώνουν αρκετοί νέοι, τη μειωμένη θετική παρέμβαση των θεσμών της κοινωνίας. Συμπιέζονται και συνθλίβονται και έρχεται η στιγμή που ξεσπάνε και τα σπάνε. Δεν αποδέχονται ότι θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά αλλιώς θα παραμείνουν φτωχοί, δεν θέλουν να κάνουν onlyfans, δεν γουστάρουν να γίνουν έρμαιο των ξενοδόχων, είναι εύκολο να τα σπάνε παρέα με άλλους, τάχα για την ομάδα τους, να καπνίζουν ό,τι θέλουν, να κάνουν τους ρέμπελους, να κλέβουν από ντελιβεράδες…

Αλλά πριν τους νέους που κάνουν τα πιο πάνω, φταίμε εμείς οι ενήλικες για τον κόσμο που τους παραδίδουμε…