Ένταση και δυσφορία Προεδρικού με ΔΗΣΥ δημιουργεί η πορεία της προεκλογικής - Σημάδια διάσπασης εντός του κυβερνώντος κόμματος

Πώς θα διαχειριστούν στον Δημοκρατικό Συναγερμό την κόντρα η οποία δεν κρύβεται ανάμεσα στον Προέδρο της Δημοκρατίας και τον πρόεδρο του κόμματος; Η απάντηση, όπως επισημαίνεται στο τέλος αυτού του άρθρου, μπορεί να δοθεί μέσα από τη δημοσκόπηση που δημοσιεύει σήμερα ο «Πολίτης», στις επόμενες σελίδες.

Το ερώτημα είναι κρίσιμο, όχι μόνο για τη βελτίωση της προεκλογικής εικόνας του κόμματος και του υποψήφιού του, αλλά και για τη διατήρηση της συνοχής του ΔΗΣΥ, η οποία παρά την προσπάθεια να καταλαγιάσουν τα πνεύματα, πλήττεται καθημερινά. Το σύνθημα δηλαδή της έως τώρα προεκλογικής συμπεριφοράς του ΔΗΣΥ και του υποψηφίου Προέδρου περί της ανάγκης διατήρησης του ενωτικού ιστού του κόμματος, βρίσκεται στον αέρα και μάλλον σχηματοποιείται με αρνητικό πρόσημο.

Στο κόμμα διατηρούνται και ενισχύονται σημάδια διάσπασης και μάλιστα από τα κάτω διαζώματα και ίσως οι όλες πολιτικές πρακτικές να οδηγήσουν στην πλήρη ρήξη, η οποία να μην αφορά μόνο τις προεδρικές εκλογές, αλλά και τη μετέπειτα ύπαρξη και σταθερότητα του κόμματος. Ενδεικτική είναι η δήλωση και εκτίμηση του υπουργού Οικονομικών Κωνσταντίνου Πετρίδη, ενός εκ των στενών συνεργατών του Προέδρου Αναστασιάδη, με σαφείς θέσεις για την ανάγκη ομαλής λειτουργίας του κόμματος. Ο υπουργός Οικονομικών μπορεί στον δημόσιο διάλογο να επιχείρησε να κρατήσει τα προσχήματα αναφορικά με τη διελκυστίνδα που έχει δημιουργηθεί στις σχέσεις Προέδρου και Νεοφύτου, εντούτοις, επί της ουσίας, έδειξε την αιτία η οποία κατά την εκτίμησή του αποτυπώνει το μέγεθος του προβλήματος:

Η διάσπαση στο κόμμα βαραίνει αποκλειστικά τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Η διάσπαση χαρακτηρίζεται και από τη συμμετρία των θέσεων του Νίκου Χριστοδουλίδη με την ομάδα που τον στηρίζει. «Από τη μία, δηλώνει συναγερμικός, αντλώντας στελέχη του ΔΗΣΥ, και από την άλλη, συνταυτίζεται και συντάσσεται με όλους αυτούς που τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά και από το 1976, πολεμούν τον Δημοκρατικό Συναγερμό, όσο τίποτε άλλο».

Εκτός εαυτού

Στην απάντηση του αρχικού ερωτήματος που τέθηκε, αν δηλαδή μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να αλλάξει η εικόνα στις σχέσεις Αναστασιάδη με Νεοφύτου, θα πρέπει να εντάσσεται και η υπόθεση τι ακριβώς αναμένεται να γίνει. Ενώ στον ΔΗΣΥ αναγνωρίζουν ότι η στάση και συμπεριφορά Αναστασιάδη εκ των πραγμάτων είναι προκλητική, όπως και ισοπεδωτική απέναντι στον υποψήφιο του κόμματος, εντούτοις όταν θέτουν εν είδει προβληματισμού το ερώτημα τι θα αναμένεται να πράξει ο Πρόεδρος επί τούτου, τότε δυσκολεύονται να δώσουν απαντήσεις έστω για δική τους χρήση.

Η σοβούσα εδώ και πολλές εβδομάδες κρίση είχε σαφώς κλιμακούμενα χαρακτηριστικά. Είναι γι' αυτό που πέρασε στη δημόσια σφαίρα, δημιούργησε δυστοκία στην πλειοψηφία των υπουργών στο όνομα πολιτικής πίεσης στον Αναστασιάδη, ανάγκασε στελέχη του κόμματος να σκέφτονται την ανάγκη εκτόνωσης διά μίας συνάντησης των δύο, αλλά έπεσε σε τοίχο αυτή η προσπάθεια εξαιτίας της πλήρους αντίδρασης Αναστασιάδη, ο οποίος παρουσιάζεται θιγμένος, εκνευρισμένος με επιθετικές μάλιστα τάσεις, καθώς του φορτώνεται μια ερμαφρόδιτη στάση απέναντι στην υποψηφιότητα του πρόεδρου του ΔΗΣΥ. «Για να υπάρξει διαδικασία εκτόνωσης, θα πρέπει να περάσουμε ένα βουνό», ομολογούσε στον «Π» στέλεχος του κόμματος. Επί του παρόντος, δεν φαίνεται πως δημιουργούνται συνθήκες ακόμη και επικοινωνίας των Αναστασιάδη και Νεοφύτου.

Τι θέλει το κόμμα;

Υπάρχει ωστόσο και κάτι άλλο το οποίο καθιστά ακόμη πιο έντονη την εικόνα ρήξης της κομματικής συνοχής. Τίθεται το ερώτημα αν θα δημιουργηθούν συνθήκες ώστε να πραγματοποιηθεί μια συνάντηση των δύο πολιτικών: Τι επιζητεί ο Αβέρωφ Νεοφύτου στην πολιτική πρακτική του Προέδρου για να εμφανιστεί ικανοποιημένος και το οποίο θα αλλάξει ποιοτικά τα έως τώρα δεδομένα στις σχέσεις των δύο; Είναι ξεκάθαρο πως μια απλή αναφορά του Πρόεδρου, ότι ο ΔΗΣΥ έχει υποψήφιο, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιήσει τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Είναι επίσης σαφές ότι ο Νίκος Αναστασιάδης, με το πρόσχημα του θεσμικού του ρόλου τον οποίο σε αυτή τη συγκυρία επικαλείται, θα προσπεράσει το ζήτημα με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Προκάλεσε τους υπουργούς οι οποίοι, όπως ο «Π» αποκάλυψε, εμφανίζονταν έτοιμοι να παραιτηθούν εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση του Προέδρου, να του υποδείξουν κάτι άλλο το οποίο θα έπρεπε να κάνει προς στήριξη του Αβέρωφ Νεοφύτου, πέραν αυτών που έκανε και είπε δημοσίως. Ποια δηλαδή πρακτική θα έπρεπε να ακολουθήσει για να ικανοποιήσει το κόμμα. Άποψη η οποία αντιμετωπίζεται με καχυποψία, αφού ο «βασιλιάς του παρασκηνίου» και των μεθόδων που ακολουθεί είναι σε θέση, αν το θελήσει να δράσει, όπως υποστηρίζουν στελέχη του ΔΗΣΥ, καταλυτικά στη διαφοροποίηση του κλίματος.

Επί του παρόντος, η ανοχή, οι παρασκηνιακές κινήσεις και η απαξίωση προς το πρόσωπο του υποψήφιου του κόμματος από πλευράς Αναστασιάδη, σαφώς και ευνοούν τον υποψήφιο εκείνον ο οποίος, σύμφωνα με τα στελέχη του ΔΗΣΥ, τίθεται «ενάντια στην παράταξη σε στενή συμμαχία με τους πολέμιους, εδώ και δεκαετίες του κόμματος». Μια άποψη η οποία έχει στοιχεία της απολυτότητας, μια κάθετη εκτίμηση η οποία παρουσιάζει μονοσήμαντα χαρακτηριστικά και δεν λαμβάνει πλήρως την επίδραση όλων των παραγόντων στη διαμόρφωση των έως τώρα τάσεων, οι οποίες καταγράφονται και στα ευρήματα της δημοσκόπησης της NOVERNA για λογαριασμό του «Π». Αν υπάρχει ωστόσο κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τον ΔΗΣΥ και ευρύτερα το πολιτικό σύστημα, είναι τα στοιχεία που παρουσιάζει στο σύνολό της η δημοσκόπηση και τα οποία μπορούν να διαφοροποιήσουν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.