«Έκοψαν» τρία χρόνια φυλακή από τον απαγωγέα – Έθεσε σε κίνδυνο δύο παιδιά

Κατά τρία χρόνια, μειώθηκε ο πραγματικός χρόνος που θα παραμείνει στις φυλακές ο 39χρονος Γ.Ν., ο οποίος το 2018 είχε απαγάγει στη Λάρνακα δύο μαθητές δημοτικού σχολείου. Το Ανώτατο Δικαστήριο που εξέτασε την έφεση που έκανε, αποφάνθηκε πως τα 8 χρόνια φυλάκιση που είχε επιβάλει το Κακουργιοδικείο για κάθε μία από τις κατηγορίες δεν υπήρξαν υπερβολικά, αλλά δεν θα έπρεπε οι ποινές να είναι διαδοχικές. Για τον λόγο αυτό η ποινή για κάθε κατηγορία αυξήθηκε στα 13 χρόνια αλλά με τις ποινές να συντρέχουν, ενώ παράλληλα συντρέχουν και οι ποινές των τεσσάρων ετών που είχαν επιβληθεί σε δύο άλλες κατηγορίες. Δηλαδή από τα 16 χρόνια συνολικά που ο Γ.Ν. θα έπρεπε να μείνει στη φυλακή, θα μείνει 13.

Πρωτοφανές σενάριο

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, το πρωί της 25ης Σεπτεμβρίου 2018, οι δύο μαθητές πήγαν στο σχολείο και πριν αρχίσει το μάθημα βγήκαν στο προαύλιο. Ο Γ.Ν. πλησίασε τρεις μαθητές και τους συστήθηκε ως νέος δάσκαλος ο οποίος χρειαζόταν βοήθεια λόγω του κτυπημένου χεριού του το οποίο ήταν δεμένο, για να φέρει βιβλία από την αποθήκη του σχολείου. Οι δύο μαθητές προθυμοποιήθηκαν να τον βοηθήσουν. Ο Γ.Ν. οδήγησε τα παιδιά στο διαμέρισμά του, το οποίο απείχε γύρω στα 500 μέτρα από το σχολείο. Στη διαδρομή με κάρτα προπληρωμένης τηλεφωνίας, τηλεφώνησε στο σχολείο αναφέροντας ότι είχε τοποθετηθεί βόμβα, ώστε να δημιουργηθεί αναστάτωση και αντιπερισπασμός. Την κάρτα του τηλεφώνου την έκρυψε μετά στον φούρνο μικροκυμάτων του διαμερίσματός του.

Τα νάρκωσε

Ο Γ.Ν. έδωσε στα παιδιά λεμονάδα στα οποία είχε ρίξει υπνωτικά χάπια και αφού τα νάρκωσε το ένα από αυτά έκανε εμετό και αναγκάστηκε να του βγάλει την μπλούζα. Τα έβαλε σε δωμάτιο να κοιμηθούν και κοιμήθηκε και αυτός. Όταν διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά απουσιάζουν από το σχολείο ειδοποιήθηκαν οι γονείς τους και η Αστυνομία και ξεκίνησε η αναζήτησή τους. Η Αστυνομία συγκέντρωσε πληροφορίες με την περιγραφή του υπόπτου. Μια πληροφορία από «Παρατηρητή της Γειτονιάς» ήταν καθοριστική και οι αστυνομικοί πήγαν στο διαμέρισμα του υπόπτου. «Ερωτηθείς για τις κινήσεις του κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανέφερε ότι κοιμόταν και δεν έφυγε από το διαμέρισμα. Ακολούθως ανέφερε ότι σε κάποιο στάδιο πήγε στο φαρμακείο αλλά δεν θυμόταν πολλά πράγματα καθότι όπως ανέφερε, αναληθώς, ήταν καρκινοπαθής. Έδωσε τη συγκατάθεσή του στους αστυνομικούς για έρευνα του διαμερίσματος αλλά τους ζήτησε να κάνουν ησυχία διότι στο ένα υπνοδωμάτιο, του οποίου η πόρτα ήταν κλειστή, κοιμόταν η ξαδέλφη του η οποία ήταν πολύ στενοχωρημένη γιατί την προηγούμενη ημέρα ήταν η κηδεία της προγιαγιάς τους. Η πόρτα του δικού του υπνοδωματίου ήταν κλειδωμένη, την ξεκλείδωσε και κατά την έρευνα που ακολούθησε εντοπίστηκε καρτέλα με σχοινάκι στην οποία από τη μια υπήρχε η φωτογραφία του και ανεγράφετο ότι είναι υπάλληλος των δημοσίων έργων και από την άλλη ότι είναι δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο».

Ήθελε λύτρα

Οι αστυνομικοί άνοιξα τη πόρτα του άλλου δωματίου όπου εντόπισαν τους δύο μαθητές να κοιμούνται. Ο Γ.Ν. είπε στους αστυνομικούς «έν' ο πατέρας τους που φταίει». Όταν του ζητήθηκε να διευκρινίσει τι εννοούσε, έλεγε διάφορες ασυναρτησίες». Ο Γ.Ν. παραδέχθηκε ότι απήγαγε τα παιδιά «με σκοπό να ζητήσει λύτρα από τους γονείς τους λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Επέλεξε τα συγκεκριμένα παιδιά τυχαία, ενώ είπε σε τρίτο παιδί το οποίο ήταν με τα άλλα δύο, ότι δεν το χρειαζόταν. Ήθελε δύο παιδιά σε περίπτωση που οι γονείς του ενός δεν είχαν τα χρήματα τα οποία θα ζητούσε. Παραδέχθηκε ότι σχεδίασε το έγκλημα μερικές μέρες προηγουμένως για την υλοποίηση του οποίου προέβη σε προετοιμασία με την αγορά τηλεφωνικών καρτών, την ετοιμασία καρτέλας και την επίδεση του χεριού του. Παραδέχθηκε, επίσης ότι έβαλε χάπια στη λεμονάδα των παιδιών για να κοιμηθούν και πως κατανάλωσε και ο ίδιος χάπια. Ανέφερε, επίσης ότι παρακολουθούσε διαδικτυακά τις ειδήσεις και τα περί της απαγωγής και πως μετάνιωσε που έβαλε τα παιδιά σε κίνδυνο».

Από εκεί και πέρα τα γεγονότα είναι γνωστά με την καταδίκη του Γ.Ν. από το Κακουργιοδικείο, το οποίο στην επιμέτρηση της ποινής έλαβε υπόψη ως ελαφρυντικούς παράγοντες τις ιδιαίτερες καταστάσεις του δράστη, σε συνδυασμό με τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τον κίνδυνο τον οποίο διέτρεξαν τα δύο παιδιά.