Διαβατήρια προς πώληση: Πως την «βγάζουν» οι ελίτ εν καιρώ πανδημίας

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η πανδημία κορωνοϊού σημαίνει λιγότερες επιλογές ταξιδιού. Αυτό δεν ισχύει για τις υπερ-πλούσιες οικογένειες που χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τα χρήματά τους για να διασχίσουν τα σύνορα. Αυτός είναι ο ελίτ κόσμος της μετανάστευσης των επενδύσεων, όπου οι αιτήσεις διαβατηρίων δεν βασίζονται στην εθνικότητα ή την ιθαγένεια, αλλά στον πλούτο. Αυτά τα λεγόμενα προγράμματα επένδυσης των πολιτών, ή CIP, αποτελούν επί του παρόντος μια αναπτυξιακή βιομηχανία, όπως και οι ρυθμίσεις διαμονής ανά επένδυση, γνωστές και ως «χρυσές βίζες».

Είναι ένας τρόπος για τα εξαιρετικά πλούσια άτομα όχι μόνο για να μεταφέρουν τα χρήματά τους σε μια χώρα, αλλά και να λάβουν τα οφέλη της ιθαγένειας, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου διαβατηρίου. Κατά τα τελευταία πέντε έως 10 χρόνια, τα κύρια κίνητρα μεταξύ των συμμετεχόντων στο CIP - που τείνουν να έχουν καθαρή αξία οπουδήποτε από 2 εκατομμύρια έως πάνω από 50 εκατομμύρια $ - ήταν η ελεύθερη κυκλοφορία, τα φορολογικά οφέλη και οι παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως η καλύτερη εκπαίδευση ή πολιτικές ελευθερίες.

Αλλά με τον ιό Covid-19 να αλλάζει δραματικά το 2020, ορισμένες ελίτ οικογένειες εξετάζουν επίσης την υγειονομική περίθαλψη, τις πανδημικές αντιδράσεις και τους πιθανούς ασφαλείς καταυλισμούς για να διασφαλίσουν ότι έχουν ένα εφεδρικό σχέδιο για το μέλλον.

Σχέδιο Β

Όπως δήλωσε στο CNN travel ο Dominic Volek, επικεφαλής της συμβουλευτικής εταιρείας της Ασίας για την παγκόσμια ιθαγένεια και διαμονή Henley & Partners, «Οι πλούσιοι άνθρωποι δεν σχεδιάζουν για πέντε έως 10 χρόνια - προγραμματίζουν περισσότερα από 100 χρόνια νωρίτερα, όσον αφορά τον πλούτο και την ευημερία.»

Η Henley & Partners υποψιάζεται ότι μια πρόσφατη αύξηση του ενδιαφέροντος για το CIP μπορεί να συνδεθεί με τον κορωνοϊό. Η εταιρεία κατέγραψε αύξηση κατά 49% από έτος σε έτος στις έρευνες μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου του 2020. Ο αριθμός των ατόμων που υπέβαλαν αίτηση μετά από μια διαβούλευση αυξήθηκε κατά 42% σε σύγκριση με το τελευταίο τρίμηνο του 2019 με το πρώτο τρίμηνο του 2020.



Κύπρος και Μαυροβούνιο

Όσον αφορά συγκεκριμένα προγράμματα ιθαγένειας, το Μαυροβούνιο και η Κύπρος ήταν τα πιο δημοφιλή, με νέες εφαρμογές να αυξάνονται κατά 142% και 75%, αντίστοιχα, το πρώτο τρίμηνο του 2020, σε σύγκριση με το τέταρτο τρίμηνο του 2019. Εν τω μεταξύ, η Μάλτα έχει διατηρήσει σημαντικό το ενδιαφέρον.

«Πολλοί άνθρωποι με υψηλά περιουσιακά στοιχεία ενδιαφέρονται για την Κύπρο και τη Μάλτα, διότι παρέχει στον αιτούντα και την οικογένειά τους απεριόριστη πρόσβαση και ελευθερία διακανονισμού σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση», λέει ο Volek. «Δεν έχουν μόνο μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων αλλά και καλύτερη εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη (από ό, τι στις χώρες καταγωγής τους)».

Επένδυση 6,5 εκ δολαρίων

Μόνο οικογένειες με πολύ υψηλή καθαρή αξία μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτά τα προγράμματα διαμονής: το πρόγραμμα της Αυστραλίας κοστίζει 1-3,5 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η Νέα Ζηλανδία θα επιστρέψει στους επενδυτές 1,9 έως 6,5 εκατομμύρια δολάρια. «Το πρόγραμμα της Νέας Ζηλανδίας είναι αρκετά ευέλικτο όσον αφορά αυτό που επενδύετε - εφόσον δεν είναι για προσωπική σας χρήση», εξηγεί ο Volek.

Το πελατολόγιο CIP αλλάζει επίσης: Αμερικανοί, Ινδοί, Νιγηριανοί και Λιβανέζοι αιτούντες έχουν δείξει τις μεγαλύτερες αυξήσεις στις αιτήσεις τους τελευταίους εννέα μήνες. Οι αμερικανικές αιτήσεις, ιδιαίτερα, αυξήθηκαν κατά 700% το πρώτο τρίμηνο του 2020, σε σύγκριση με το τελευταίο τρίμηνο του 2019. Αυτά τα εξαιρετικά ελίτ άτομα συμμετέχουν σε μια σταθερή ροή επενδυτών από την Κίνα και τη Μέση Ανατολή.

Παράδεισοι χωρίς Covid-19

Ορισμένοι εξαιρετικά πλούσιοι ταξιδιώτες απλά αναζητούν ένα ασφαλές, απομακρυσμένο μέρος σε περίπτωση που εμφανιστεί άλλο ξέσπασμα. Θέλουν να προετοιμαστούν για την επόμενη πανδημία. «Η μέχρι τώρα συζήτηση είναι ότι οι μικρότερες χώρες είναι σε θέση να χειριστούν και να διαχειριστούν ευκολότερα την πανδημία», δήλωσε ο Nuri Katz, ιδρυτής της διεθνούς εταιρείας χρηματοοικονομικών συμβούλων Apex Capital Partners, στο CNN Travel.

Επιπλέον, τα μικρά νησιωτικά έθνη στις χώρες της Καραϊβικής παρέχουν σχετικά φθηνό CIP και μεγαλύτερη ταξιδιωτική ελευθερία.

«Κτύπημα» στις απαγορεύσεις

Ο Katz παρατήρησε επίσης την αρχή μιας άλλης τάσης: επενδύοντας σε διαβατήρια αυξάνονται οι πιθανότητές να νικήσουν τις ταξιδιωτικές απαγορεύσεις στο μέλλον. Καθώς ανοίγουν ορισμένες χώρες, θα αφήσουν μόνο ορισμένα διαβατήρια - για παράδειγμα, οι Ευρωπαίοι σε μεγάλο βαθμό δεν μπορούν να επισκεφθούν τις ΗΠΑ και το αντίστροφο.

Ωστόσο, ένας κάτοχος διαβατηρίου Κύπρου θα μπορεί να ταξιδεύει εντός της ΕΕ όταν τα σύνορα είναι ανοιχτά. «Οι άνθρωποι σκέφτονται, εντάξει, αυτό το πράγμα θα υπάρχει για λίγο διάστημα», λέει ο Katz. «Πώς προσαρμόζουμε τα περιουσιακά μας στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των υπηκοότητάς μας, για να έχουμε το είδος του τρόπου ζωής που θέλουμε;». Τότε, οι άνθρωποι που θέλουν να ταξιδεύουν ελεύθερα σε όλη την Ευρώπη, αρχίζουν να σκέφτονται να αποκτήσουν με κάποιο τρόπο υπηκοότητα.

Μεταναστευτικές επενδύσεις

Τα επενδυτικά προγράμματα μετανάστευσης προσφέρουν κατοικία ή υπηκοότητα σε αντάλλαγμα σημαντικών επενδύσεων στην οικονομία μιας χώρας, συνήθως με τη μορφή ακινήτων, δημιουργίας θέσεων εργασίας, ανάπτυξης υποδομών ή κρατικών ομολόγων.

Το πρώτο CIP εισήχθη το 1984 από τους St Kitts και Nevis στην Καραϊβική. Έκτοτε, δεκάδες χώρες έχουν δημιουργήσει προγράμματα, όπως η Αυστρία, η Κύπρος, η Μάλτα, η Μολδαβία, η Αγία Λουκία, η Τουρκία, η Αντίγκουα και η Μπαρμπούντα, η Δομίνικα, η Ελλάδα, το Μαυροβούνιο και πολλά άλλα.

Ορισμένοι απαιτούν από τους αιτούντες να δημιουργήσουν μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, να ιδρύσουν εταιρείες που δημιουργούν τοπικές θέσεις εργασίας ή ζουν στη χώρα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Άλλοι επιτρέπουν στους αιτούντες να επενδύσουν σε κρατικά ομόλογα, ακίνητα και αναπτυξιακά έργα από απόσταση.

Ανάλογα με τη χώρα, αυτά τα προγράμματα μπορούν να κοστίσουν οπουδήποτε από 100.000 $ στην Αντίγκουα και Μπαρμπούντα έως 250.000 $ στο St Kitts και Nevis, 280.000 $ στην Ελλάδα, 380.000 $ στην Πορτογαλία, 1,1 εκατομμύρια $ στη Μάλτα και 2,4 εκατομμύρια $ στην Κύπρο.

Επιμέλεια: Ελένη Ανδρέου

Πηγή: CNN