Αντί προστίμου, τον έδιωξαν: Το εφετείο δικαίωσε αλλοδαπό φοιτητή

Μετά από οκτώ χρόνια και αφού στο μεταξύ το κράτος, μέσω απόφασης της τότε διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, υποχρέωσε νεαρό αλλοδαπό φοιτητή να διακόψει τις σπουδές του και να φύγει από την Κύπρο επειδή εργάστηκε μία φορά χωρίς άδεια σε οικοδομές, το Ανώτατο Δικαστήριο, λειτουργώντας ως Εφετείο, ακύρωσε εκείνη την απόφαση, χωρίς βεβαίως να είναι σε θέση να απαλλάξει τον νεαρό από την ταλαιπωρία και τη ζημιά που υπέστη. Σύμφωνα με το Εφετείο «η άμεση ακύρωση της άδειας παραμονής και έκδοση απόφασης επιστροφής (σ.σ. του νεαρού στη χώρα του), σαφώς και ήταν η επαχθέστερη επιλογή (σ.σ. από τη διοίκηση), αφού άνευ ετέρου οδηγούσε στη διακοπή των σπουδών και την απώλεια του χρόνου και των εξόδων που είχε ο εφεσείων (από την Μπαγκλαντές) καταβάλει, οδηγώντας τον μάλιστα αναγκαστικά εκτός της επικράτειας». Το πενταμελές Εφετείο έκρινε επίσης ότι παραβιάστηκε (σ.σ. από τη διοίκηση) η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 52 του περί γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου νόμο. Βάσει της νομοθεσίας, το αρμόδιο διοικητικό όργανο όφειλε να αποτιμήσει μεταξύ δύο ή περισσότερων λύσεων εκείνη που είναι λιγότερο επαχθής για τον διοικούμενο. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να του επιβάλει πρόστιμο. Αντί αυτού, επέλεξε την επαχθέστερη λύση, παρότι ο αλλοδαπός φοιτητής αποδεδειγμένα δεν διέκοψε σε κανένα σημείο τη φοίτησή του και «εργάστηκε για πρώτη και μοναδική φορά χωρίς θεωρημένο συμβόλαιο από το Υπουργείο Εργασίας σε εργασία (σ.σ. οικοδομές) που εκ πρώτης όψεως δεν είχε άδεια να το πράξει». Σύμφωνα με την άδεια προσωρινής παραμονής που είχε για το 2010 ο φοιτητής (η οποία ανανεώθηκε για το 2011) μπορούσε να εργάζεται μέχρι 20 ώρες την εβδομάδα σε τομείς που προέβλεπε σχετική απόφαση του Υπουργείου Εργασίας.