Τα «αν» και τα «γιατί»...

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο ένθετο

της εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» (8/9)

Για μία ακόμα φορά ψάχνουμε τα «αν» και τα «γιατί». Η Εθνική μας ομάδα είχε την Παρασκευή θετική εικόνα στο ΓΣΠ απέναντι στο Καζακστάν, όμως δεν μπόρεσε να πάρει το ζητούμενο, δηλαδή τη νίκη, κόντρα σε έναν αντίπαλο που ήρθε στην Κύπρο για να πάρει την ισοπαλία. Και το πέτυχε. Και γι’ αυτό στο τέλος το γιόρτασαν το 1-1. Την ίδια στιγμή η Εθνική μας για άλλη μια φορά έμενε με τις εντυπώσεις. Η σημασία της αποφυγής της ήττας για τους αντιπάλους είναι η ίδια που θα ήταν για εμάς εάν ερχόταν το τρίποντο. Δηλαδή, μια καλή προοπτική ενόψει της συνέχειας. Για το Καζακστάν, που έχει τρεις βαθμούς περισσότερους από εμάς και μας έχει τον Οκτώβριο εντός έδρας, αυτή η θετική προοπτική προδιαγράφεται. Για εμάς, θα χρειαστεί ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια και από αυτή που σε κάθε παιχνίδι διαπιστώνουμε πως καταβάλλεται. Γιατί η συγκεκριμένη φαίνεται πως δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται περισσότερη!

Τα λόγια του Γιώργου Εφραίμ και του Νικόλα Ιωάννου μετά τον αγώνα χαρακτηρίζουν αυτό που συμβαίνει στην Εθνική εδώ και χρόνια. Πάντα είμαστε ικανοποιημένοι από την προσπάθεια, όμως δεν παίρνουμε τις νίκες. Δεν έχουμε δυστυχώς ποτέ την ουσία και μαζί με τους αδικοχαμένους βαθμούς χάνουμε και την όποια ελπίδα για να γίνει επιτέλους αυτή η υπέρβαση. Πάντα θα δεχθούμε γκολ, είτε στην αρχή του αγώνα είτε στο τέλος, όπως έγινε και προχθές στο ΓΣΠ όταν το Καζακστάν σκόραρε μόλις στο 2^ο λεπτό. Όσο μεγάλη προσπάθεια και αν έγινε στη συνέχεια, δεν ήταν αρκετή, αφού ο αντίπαλος κλείστηκε πίσω και μπορέσαμε να πετύχουμε μόνο ένα γκολ. Και δυστυχώς, το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Όλα τα άλλα ξεχνιούνται εύκολα. Κυρίως τα καλά, σε έναν βαθμό και τα κακά. Αυτά δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Πρέπει οι πιο... αρμόδιοι, δηλαδή ο προπονητής και οι παίκτες, να τα κρατούν και πάνω σε αυτά να δουλέψουν ακόμα πιο σκληρά για να μην τα επαναλάβουν. Ή, τέλος πάντων, να τα αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο.

Τα λάθη πληρώνονται

Επιστρέφουμε στην εισαγωγή μας. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές που απαντούν στο ερώτημα «τι συμβαίνει;» με το «δεν γνωρίζω». Γνωρίζουν. Απλώς δεν θέλουν να πιστέψουν πως αυτό το «πράγμα» που λένε πως δεν ξέρουν τι είναι, επαναλαμβάνεται, εντός και εκτός έδρας απέναντι σε ομάδες του χεριού μας... Όπως δήλωσε και ο Γιώργος Μερκής, πρέπει σε λεπτομέρειες που κρίνουν τους αγώνες να είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο συγκεντρωμένοι. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά μας. Κάνουμε σημαντικά λάθη και στις πλείστες περιπτώσεις τα πληρώνουμε, ακριβώς γιατί ποιότητα δεν έχουμε μόνο εμείς, αλλά και οι αντίπαλοί μας. Και το μικρό λάθος, η μικρή απροσεξία, μπορεί να στοιχίσει δύο ή και τρεις βαθμούς, αλλά και ολόκληρες πορείες. Σημαντική και η άποψη ενός ακόμα από τους παλιούς διεθνείς μας, του Κωνσταντίνου Παναγή, πως σε αυτό το επίπεδο τα λάθη πληρώνονται. Και η ομάδα έκανε προχθές πάλι το μεγάλο λάθος, αυτή τη φορά στο ξεκίνημα του αγώνα. Δεν σημαίνει πως θα έπρεπε... σώνει και καλά να το πλήρωνε, όμως με αντιπάλους που θα έρθουν να κλειστούν πίσω, δεν είναι απίθανο στο τέλος να μην καταφέρεις να πετύχεις την ολική ανατροπή.

Στο γήπεδο η αλήθεια...

Ακολουθεί πλέον το θεωρητικά εύκολο παιχνίδι με το αδύναμο Σαν Μαρίνο τη Δευτέρα (21:45, ΡΙΚ2), όμως το πρόγραμμα από εκεί και πέρα γίνεται πολύ απαιτητικό, με εντός έδρας αγώνες κόντρα σε Ρωσία και Σκωτία και εκτός με Καζακστάν και Βέλγιο. Η απογοήτευση είναι μεγάλη. Από τη μια ψάχνουμε τα «αν» και τα «γιατί» ως προς το ότι πάλι δεν κερδίσαμε ομάδα που δεν είναι επιπέδου Ανδόρας ή Σαν Μαρίνο. Από την άλλη, για άλλη μια φορά, όπως σε τόσα και τόσα παιχνίδια, μένει τουλάχιστον η ικανοποίηση για την εμφάνιση και τον τρόπο που η ομάδα προσέγγισε το παιχνίδι, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, όπου και αντέδρασε μετά που βρέθηκε τόσο νωρίς πίσω στο σκορ. Καλώς ή κακώς, η κριτική πρέπει να γίνει, αφού μόνο έτσι θα αναγνωριστούν τα λάθη που μας εμποδίζουν να κάνουμε το επόμενο βήμα. Και όσο και αν εμείς τα επισημαίνουμε, άλλοι πολύ αυστηρά και άλλοι πιο ήπια, το γεγονός είναι πως μόνο μέσα στο γήπεδο φαίνεται η αλήθεια και διορθώνονται τα πράγματα. Ούτε μέσα από τα γραφόμενά μας, ούτε μέσα από την κριτική του καθενός που είναι έξω από τον χορό. Μόνο μέσα από τη δουλειά και την ταπεινότητα...