Γράμμα από τις φυλακές της Τουρκίας: Λίγο νερό και καθόλου φαγητό

Ο 38χρονος Νικόλας Κυριάκου, από τη Λευκωσία, που βρίσκεται φυλακισμένος στις τουρκικές φυλακές «Μάλτεπε», για διακίνηση ναρκωτικών από τη Βραζιλία με τελικό προορισμό την Κύπρο, στο δεύτερο μέρος των επιστολών του προς τον «Π», τις οποίες παραλάβαμε από φίλο του, αναφέρεται στις συνθήκες κράτησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα γράμματα είναι λογοκριμένα και σε κάθε σελίδα φέρουν τη σφραγίδα των φυλακών. Ως εκ τούτου θα ήταν μάλλον αδύνατο να περιγραφεί η πραγματικότητα.

Τα «γενέθλια»

Στην επιστολή με ημερομηνία 2/11, αναφέρει: «Με τη λιγοστή όρεξη που μου απέμεινε, αποφάσισα να γράψω λίγα λόγια σήμερα… Χθες ήταν τα γενέθλια κάποιου συγκρατούμενου. Τα όγδοα γενέθλια εδώ και έχει να ‘γιορτάσει’ άλλα 14. Έτσι είναι οι ποινές εδώ στην Τουρκία… Πίσω στην ιστορία μου…». Η ιστορία του Νικόλα άρχισε με τη σύλληψή του ενώ ανέμενε να επιβιβαστεί σε πτήση προς το αεροδρόμιο της κατεχόμενης Τύμπου. Παρά το ότι ήταν «τράνζιτ» (δηλαδή δεν είχε εισέλθει σε τουρκικό έδαφος), αναγκάστηκε να περάσει τελωνείο και έλεγχο διαβατηρίων ώστε να επιτευχθεί η σύλληψη. «Ένιωσα πρώτα φόβο αλλά και στενοχώρια για το πώς θα νιώσουν οι συγγενείς μου, γιατί ήμουν σίγουρος πως θα πάω φυλακή. Μετά από την πρώτη ανάκριση στα γραφεία της Αστυνομίας, στο αεροδρόμιο, φέραν τις αποσκευές μου, που επαναλαμβάνω τις πήραν από το ‘transit’. Μετά από τη σχετική έρευνα βρήκαν τα ναρκωτικά κάτω από τη φόδρα της βαλίτσας. Βγάλαν φωτογραφίες και βίντεο με ένα λυκόσκυλο, που το όνομά του έμαθα αργότερα ότι ήταν Tom. Μετά με πήγαν σε έναν αστυνομικό σταθμό. Έγινε μια άλλη, πιο έντονη ανάκριση και μετά με πήγαν σε ένα νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο, μου έγινε σωματικός έλεγχος για χτυπήματα. Δηλαδή αν άσκησε βία η Αστυνομία στην ανάκριση. Φυσικά και δεν βρήκαν τίποτα… (μάλλον η λογοκρισία δεν επέτρεψε στον 38χρονο να γράψει κάτι άλλο)». Ο Νικόλας Κυριάκου γράφει ακόμα πως τον Νοέμβριο ήταν και τα δικά του γενέθλια. «Στη φυλακή δεν γιορτάζουμε γενέθλια. Είναι νόμος της φυλακής. Ακόμα δεν το πιστεύω πως θα περάσω τα τρίτα μου γενέθλια εδώ».

Στο κελί με τις ενοχές

Μετά το νοσοκομείο, ο Νικόλας Κυριάκου μεταφέρθηκε εκ νέου στον αστυνομικό σταθμό και τοποθετήθηκε σε κελί «με ένα ιατρικό κρεβάτι, μία κουβέρτα και ένα μικροσκοπικό παραθυράκι». Το ίδιο βράδυ ένας αστυνομικός τον πληροφόρησε ότι την επόμενη ημέρα θα μεταφερόταν στο δικαστήριο. «Του απαντάω, ‘πεινάω και διψάω’… Μετά από λίγο μου έφερε ένα ποτήρι νερό και μου λέει: ‘φαγητό αύριο’. Τον ευχαρίστησα και ξάπλωσα στο κρεβάτι και βυθίστηκα στις τύψεις και τις ενοχές… Τι θα σκεφτεί τώρα η μάνα μου, ο πατέρας μου; Όλο το βράδυ δεν είχα ύπνο, παρά μόνο σκέψεις αρνητικές και συναισθήματα ακόμα πιο αρνητικά».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Γράμμα από τις φυλακές της Τουρκίας: Κύπριος κατάδικος εξομολογείται

Δίκη, δικηγόρος, μεταφραστής

Ο Νικόλας Κυριάκου επιστρέφει στα όσα συνέβησαν το 2016 και σημειώνει πολλά περιστατικά δεν τα γράφει όμως για λόγους που αφορούν την προσωπική του ασφάλεια αλλά και για να μην στενοχωρήσει περισσότερο τους δικούς του οι οποίοι ταλαιπωρούνται μαζί του για περισσότερο από δύο χρόνια. «Μου όρισαν έναν δικηγόρο ο οποίος δεν μιλούσε ούτε ελληνικά ούτε αγγλικά. Πώς συνεννοήθηκα; Έφεραν έναν διερμηνέα από τα duty free, ο οποίος ήξερε 50 λέξεις στα αγγλικά, εκτός από το yes και το no! Τέλος πάντων, στο δικαστήριο εγώ ήθελα άλλον δικηγόρο, με τον οποίο θα μπορούσα να επικοινωνήσω. Τελικά μετά από πολλή ώρα αναμονής, ήρθε ένας νεαρός δικηγόρος που μιλούσε πολύ καλά αγγλικά. Μου είπε να ζητήσω από τον πρόεδρο να γίνει η δίκη με Έλληνα διερμηνέα, ή τουλάχιστον ο διερμηνέας να μιλάει ελληνικά. Εγώ δέχθηκα, αλλά ένας από τους αστυνομικούς θύμωσε και, με αυστηρό τρόπο, με τράβηξε σε μια γωνιά και με απείλησε ότι θα πάθω πολλά αν δεν έκανα τη δίκη εκείνη την ώρα στα αγγλικά… Μετά κατάλαβα ότι βιαζόταν να σχολάσει και ο διερμηνέας θα αργούσε να έρθει στο δικαστήριο. Δέχθηκα τελικά να γίνει η ακρόαση στα αγγλικά. Όλη η δίκη έγινε στα τούρκικα και όταν προσπαθούσε ο δικηγόρος μου να μεταφράσει, ο πρόεδρος τον σταματούσε και του έλεγε ότι υπήρχε διερμηνέας (ο duty free). Ήμουν πολύ κουρασμένος και ταλαιπωρημένος και για να τελειώνουμε, ό,τι μου έλεγαν απαντούσα ’ok’. Στο τέλος με ρώτησαν αν μετάνιωσα και τους είπα πάλι ‘yes. Ok’. Μου όρισαν καινούργια ημερομηνία για δικαστήριο σε τρεις μήνες».

Η μυρωδιά του αίματος

Ο 38χρονος ως υπόδικος μεταφέρθηκε στις φυλακές και, όπως γράφει, οι φυλακές Μάλτεπε είναι για τους ξένους και υποτίθεται πως είναι ‘βιτρίνα’ του τουρκικού σωφρονιστικού συστήματος. Το πρώτο βράδυ έφτασε στις φυλακές κατά τις 20:00 και αμέσως υποβλήθηκε σε σωματικό έλεγχο και έλεγχο αποσκευών, αφού κράτησαν το κινητό του, τα κλειδιά κ.λπ. «Μου δώσαν τα ρούχα μου, ένα στρώμα και μια κουβέρτα και με οδήγησαν στην καραντίνα όπου θα έμενα για ένα βράδυ. Μόλις άνοιξε η πόρτα της καραντίνας, μου έδωσε μια μυρωδιά αίματος. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη μυρωδιά τη συναντάω ακόμα και σήμερα. Οι φασαρίες και οι καβγάδες είναι καθημερινό θέμα και συχνά ανοίγουν μύτες. Το βράδυ στην καραντίνα ευτυχώς τέλειωσε με λίγο νερό αλλά καθόλου φαγητό. Το πρωί, μας φέραν από μια φραντζόλα και μετά μας πήγαν έναν - έναν στον φωτογράφο για τις ταυτότητες. Μετά πήγαμε στον υπεύθυνο του block. Έγινε μια τυπική συνέντευξη, από πού κατάγομαι, τι γλώσσες μιλάω και πού πιστεύω. Κύπρος, ελληνικά - αγγλικά, χριστιανός ορθόδοξος. Μετά στην ψυχολόγο, όπου η μόνη ερώτηση που έκανε ήταν αν νιώθω καλά».
Στη συνέχεια οι υπόδικοι χωρίζονταν στους θαλάμους που θα πήγαιναν. Τον τοποθέτησαν στον Β4. Στο σημείο αυτό τελειώνει το γράμμα του από τις τουρκικές φυλακές, με κάποια υστερόγραφα για τις κυριακάτικες κυπριακές εφημερίδες που θέλει να διαβάζει, αλλά και με την ευχή να δημοσιεύσει ο «Π» τα γράμματά του μήπως ενδιαφερθεί κάποιος και δεν ξεχαστεί στο Μάλτεπε.

Δεν γίνεται τίποτα

Ο «Π» επικοινώνησε με τους αρμόδιους στην Κύπρο αναφέροντας την περίπτωση του Νικόλα Κυριάκου. Δυστυχώς η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αφού δεν αναγνωρίζεται από την Τουρκία και δεν έχει καμία επαφή με τις τουρκικές αρχές. Ίσως το μόνο παράθυρο είναι η εθνικότητα του Νικόλα (ελληνική) και η ιδιότητά του ως Ευρωπαίου πολίτη.